غالبا وضعیت‌های مختلفی ممکن است باعث بروز ضربان قلب شود. ضربان‌های قلب معمولی که به دلیل اضطراب، نگرانی شدید، فعالیت بدنی و هیجان زیاد رخ می‌دهد، به خودی خود رفع می‌شوند اما در بعضی موارد، این تپش‌ها ادامه می‌یابد؛ در چنین شرایطی بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا علت اصلی را شناسایی کند.

اضطراب و حملات عصبی: این دو عامل باعث می‌شوند قلب با قدرت و سرعت بیشتری بتپد؛ اضطراب، حالت گذرایی است که با از بین رفتن منبع اضطراب، تپش قلب هم به حالت عادی برمی‌گردد. افراد در اضطراب‌های شدید ممکن است حملات عصبی شدید را تجربه کنند. این قبیل حملات معمولا بسرعت رخ می‌دهند و در چند دقیقه به اوج خود می‌رسند و حتی در موارد شدید ممکن است موجب حمله قلبی شوند.

کم‌آبی: کم‌آب شدن بدن تعادل الکترولیت‌های بدن را مختل می‌کند و در نتیجه، قلب فرد سریع‌تر می‌تپد تا بتواند این بر هم خوردن تعادل را اصلاح کند. تپش قلب ناشی از کم‌آبی بدن معمولا در افرادی که ورزش‌های شدید انجام می‌دهند، دچار خستگی ناشی از گرما شده و در کسانی که مبتلا به اختلال متابولیک هستند روی توانایی جذب الکترولیت‌ها اثر می‌گذارد.

تب: افراد معمولا زمانی که تب دارند، بیشتر و شدیدتر دچار تپش قلب می‌شوند. بدن انسان زمانی که با عفونتی مبارزه می‌کند، سخت‌تر کار می‌کند که منجر به تپش قلب می‌شود. ورزش کردن یا قرار گرفتن در معرض هوای گرم که دمای بدن را بالا می‌برند نیز موجب تپش قلب می‌شود.

داروها: مصرف برخی داروها از جمله کافئین و نیکوتین، داروی ریتالین و درمان‌های مربوط به بیش‌فعالی در بروز تپش قلب مؤثرند.

برهم خوردن تعادل هورمونی: هورمون‌ها پیام‌رسان‌های شیمیایی بدن هستند. تغییرات ایجاد شده در میزان هورمون‌ها ممکن است موجب تپش قلب شود. بیماری‌های تیروئید مانند پرکاری تیروئید که باعث تولید مقدار بالا هورمون تیروئید می‌شود، تعادل هورمون‌ها را برهم می‌زند.

واکنش‌های حساسیت‌زا: واکنش‌های حساسیت‌زای خفیف معمولا تپش قلب ایجاد نمی‌کنند، اما شوک‌های شدید آنافیلاکسی ضربان‌های شدید را موجب می‌شوند و تا بروز حساسیت و ضربان قلب حدود چند دقیقه‌ای زمان می‌برد.

مشکل دریچه‌های قلب: زمانی که دریچه‌های قلب دچار مشکل می‌شوند، خوب بسته نمی‌شوند و در نتیجه قلب نمی‌تواند خون را بخوبی پمپاژ کند.