دنیای اقتصاد: به عقیده این کارشناسان، کمبود زیرساخت‌های گردشگری و عدم توسعه آنها مانند حمل‌ونقل، محل‌های اقامتی، گردشگری و... موجب شده تا رقابتی در این زمینه صورت نگیرد و عدم توازن بین عرضه و تقاضا اجازه نمی‌دهد قیمت‌ها از آنچه امروز با آن مواجه هستیم کمتر شود.
همچنین غیرواقعی نگه‌داشتن نرخ ارز باعث شده سفرهای خارجی نسبت به سفرهای داخلی ارزان‌تر به‌نظر برسد و گردشگر تصور کند با مبلغی که در نظر گرفته می‌تواند یک سفر خارجی با همان کیفیت و حتی بهتر و فارغ از محدودیت‌های اجتماعی نسبت به سفر داخلی داشته‌باشد. توزیع نامتوازن تعطیلات نیز به فصلی شدن سفر در ایران انجامیده و به نوبه خود باعث شده سفر در ایام اوج سفر برای مردم گران تمام شود.
علی‌اصغر شالبافیان، کارشناس گردشگری نیز درباره گرانی سفر داخلی می‌گوید: «هزینه تمام‌شده سفرهای داخلی بالاست؛ چون قیمت سفرهای داخلی تابع هزینه تمام‌شده سفرهاست. از هزینه حمل و نقل گرفته تا هزینه محل اقامت، خورد و خوراک، مسائل تفریحی و گردشگری در مقصد و... که مجموعا رقم بالایی خواهدبود.»
شالبافیان هم با تاکید بر بی‌توجهی به زیرساخت‌های اقامتی خاطرنشان می‌کند: «یکی دیگر از اجزای سفر محل اقامت است. محدودیت‌های فراوانی برای ساخت هتل در کشور وجود دارد، در حالی که این محدودیت‌ها در کشوری مانند ترکیه وجود ندارد. متاسفانه در ایران قیمت زمین بسیار بالاست و یک سرمایه‌گذار برایش اصلا به صرفه نیست تا در این زمینه ورود کند.»
عدم توزیع تعطیلات نیز خود علتی دیگر برای گرانی سفر عنوان می‌شود؛ چه آنکه، به دلیل نبودن تعطیلات توزیع‌شده، سفر در ایران فصلی شده و این موضوع ایام اوج تقاضا برای سفر را ایجاد کرده است.
