خطرپذیری مصالح ساختمانی در برابر آتش باعث گسترش آتش سوزی در ساختمان می شود. طبق تحقیقاتی که در زمینه آتش سوزی ساختمان ها صورت گرفته است اصولاً گسترش آتش به سمت بالا می باشد و به میزان بسیار کمی آتش به سمت پایین شعله می کشد. تنها در ساختمان هایی که نماکاری آنها با مصالح پلیمری ترموپلاستیک انجام شده ریختن مواد مذاب گسترش آتش سوزی را تشدید می کند. مواد پلیمری مقاومت پایینی در برابر حریق از خود نشان می دهند.

مصالحی که از این مواد ساخته می شوند شامل کامپوزیت های آلومینیوم با ورق  PVC  و کامپوزیت های پلی استر مسلح شده با الیاف شیشه می باشند. این مصالح به دلیل مقاومت پایین و عدم وجود افزودنی های کندسوز در آنها نقش مهمی در گسترش آتش سوزی ایفا می کنند.

اگر نمای ساختمان با این مصالح کار شود در صورت آتش سوزی نما, شیشه  پنجره ها شکسته و آتش وارد ساختمان می شود. بنابراین به منظور پیشگیری از آتش سوزی و افزایش ایمنی ساختمان باید از مصالح مقاوم در برابر حریق استفاده شود و تمهیدات ویژه در ساختمان بدین منظور اندیشیده شود. مهمترین روش های ایمنی ساختمان در برابرحریق  ناشی از آتش سوزی نما  به شرح زیر می باشند:

پوشش محافظ اسکلت های فلزی در برابر حریق

سختی و استحکام فولاد وقتی در معرض حرارت قرار می گیرد به میزان قابل توجهی افت پیدا می کند, به همین دلیل اسکلت های فلزی ساختمان را باید با پوشش های محافظ حریق پوشش داد تا در برابر آتش سوزی دچار ریزش و خرابی نشوند. در برخی از ساختمان ها وجود سقف کاذب و دیوارهای غیرباربر باعث محافظت اسکلت فلزی در برابر آتش سوزی می شود اما این امر کافی نیست و در هر صورت اسکلت فلزی باید از پوشش لازم در برابر حریق برخوردار باشد.

پوشش بلوک های پلی استایرن با محافظ های ضد حریق

پلی استایرن از جمله مصالحی است که مقاومت پایینی در برابر آتش دارد و به میزان چشمگیری منجر به گسترش آتش سوزی می شود. در صوت استفاده از بلوک های سقفی پلی استایرن حتماً باید از پوشش های محافظ حریق برای پیشیری از آتش گرفتن آنها استفاده شود.

حفاظت از تاسیسات و نصب درست سیستم های اعلام و اطفاء حریق

نصب سیستم های اعلام و اطفاء حریق در ساختمان امری بسیار ضرری است. در برخی از موارد عدم استفاده از سیستم های طراحی شده مطابق با آیین نامه های معتبر ,مدیریت نادرست ساختمان و بروز نقص در طراحی این سیستم ها منجر به عملکرد نادرست آنها می شود. نصب این سیستم ها صرفاً در راهرو و جلوی واحدها کارایی این سیستم ها را در هنگام آتش سوزی پایین می آورد زیرا ممکن است آتش سوزی در نمای خارجی رخ دهد و آتش از طریق پنجره ها وارد واحدها شود. علاوه بر آن ممکن است آتش سوزی که در نمای ساختمان رخ داده از طریق پنجره ها به موتورخانه نفوذ کرده  و باعث سوختگی سیم های برق شده و پمپ آب مربوط به سیستم اطفاء حریق از کار بیفتد. بنابراین استفاده درست و اصولی از سیستم های اطفاء حریق با بهره گیری از کابل های ضد حریق و حفاظت از تاسیسات و سیستم های اضطراری باید در تمامی ساختمان ها صورت گیرد.

آگاهی مدیریت ساختمان از عملکرد سیستم های ایمنی در برابر حریق

گاهی اوقات ممکن است سیستم های تشخیص حریق به علت دستکاری دکمه های اعلام دستی آن توسط ساکنین ساختمان غیرفعال شود. بنابراین مدیریت ساختمان باید با آگاهی از این سیستم ها تمهیدات لازم اندیشیده و به دلیل جلوگیری از هشدارهای مزاحم این سیستم ها به دلیل دستکاری, سیستم های ایمنی را حذف نکرده و یا عملکرد آنها را تغییر ندهد.

دوربندی پلکان خروجی ساختمان

نحوه ساخت برخی از ساختمان ها به گونه ای است که پله های خروجی بدون لابی طراحی شده اند و درب های مخصوص برای جلوگیری از ورود دود به پله ها در آنها تعبیه نشده است. عدم وجود درب های خودکار بسته شو باعث ورود دود به راه پله های خروجی شده و فرار ساکنین را با مشکل مواجهه می کند. طبق آیین نامه های ساختمانی پله های خروجی ساختمان باید از دوربندی محافظت شده در برابر حریق برخوردار باشند.

جلوگیری از ارتباط فضاهای مختلف ساختمان با یکدیگر توسط آتش بند

یکی از مشکلات عمده ساختمان ها ارتباط بین فضاهای مختلف آنها با یکدیگر است. در این ساختمان ها فضاهای مختلف بدون مانع مقاوم در برابر آتش ساخته شده اند که این امر باعث گسترش آتش به طبقات اطراف می شود. مثلاً فضاهای بالای سقف کاذب بعضی از ساختمان ها بدون آتش بند مناسب با هم در ارتباط هستند. عدم وجود آتش بند گسترش دود و آتش را به فضاهای مختلف به صورت قائم و عمودی بسیار آسان می کند.