به گزارش ایرنا، 'آنگ سان سوچی' که مسئولیت وزارت امور خارجه میانمار را بر عهده دارد و مشاور عالی دولت نیز محسوب می شود، به دلیل نوع عملکرد خود در قبال کشتار روهینگیا مورد انتقاد گسترده داخلی و خارجی قرار گرفته بود، اما بتازگی برخی از هواداران پیشین وی نیز این درخواست را دوباره تکرار کرده اند.
'بونو' یک خواننده ایرلندی که در کمیپن های مختلف در زمانی که 'آنگ سان سوچی' در حبس خانگی بوده از او حمایت کرده اکنون با توجه به کشتار مسلمانان در استان راخین میانمار در صفحه شخصی خود در شبکه های اجتماعی خواستار کناره گیری وی از قدرت شده است. وی تاکید کرده از آنجایی که 'پاکسازی نژادی' روهینگیا ادامه دارد و 'آنگ سان سوچی' نیز از وقوع آن مطلع است باید از پست های خود کناره گیری کند.
به اعتقادی وی، کمترین کاری که 'آنگ سان سوچی' می تواند انجام دهد، صحبت کردن در مورد این شرایط است، اگر مردم به او گوش نکردند، سپس استفعا دهد. 'آنگ سان سوچی' در سال 1991 جایزه صلح نوبل را از آن خود کر. وی به دلیل گذراندن بیش از دو دهه در حبس خانگی که به دستور دولت نظامی میانمار انجام شده بود، مورد توجه فعالان عرصه هنر بود.
گذار میانمار به دموکراسی که در سال 2015 با پیروزی حزب جبهه ملی برای دموکراسی به رهبری 'آنگ سان سوچی' رقم خورد گروههای حقوق بشری را امیدوار به بهبود شرایط کرده بود اما سکوت وی در قابل کشتار مسلمانان روهینگیا سبب طرح انتقادهای گسترده علیه او شده که روند آن نیز رو به گسترش است. برخی فعالان رسانه ای می گویند که 'آنگ سان سوچی' قصد ندارد با موضع گرفتن در موردشرایط غیرانسانی روهینگیایی ها متحمل خطرات سیاسی در کشوری شود که اکثریت آن را بوداییان تشکیل می دهند و وی نیز کنترلی بر ارتش ندارد.
به عقیده این ناظران ، حتی اگر 'سوچی' قصد داشته باشد با پیش گرفتن این رویه از بازگرداندن کشور به ارتش جلوگیری کند، اما در عمل اکنون ارتش قدرت را در دست دارد و جنایاتی که در استان راخین توسط نیروهای نظامی رخ داده، تایید این شرایط است.
درخواست برای کناره گیری 'آنگ سان سوچی' پیش از این نیز مطرح شده و دهها برنده جایزه صلح نوبل نیز سال گذشته با ارسال نامه ای به شورای امنیت سازمان ملل ضمن اظهار ناامیدی از عملکرد 'سوچی' در پایان دادن به کشتار مسلمانان روهینگیا به طور ضمنی خواستار برکناری وی شدند.
خشونت های میانمار که از ماه اوت سال جاری ( شهریور 96) تشدید شده است تاکنون دست کم 6 هزار و 700 کشته و بیش از 655 هزار آواره در پی داشته که این آوارگان برای نجات جان خود به بنگلادش گریختند.