بیمه سلامت همگانی یکی از طرح هایی بود که قاضی زاده هاشمی در دولت روحانی آن را پایه گذاری کرد و نقش مهمی در رای مجدد مردم به دولت تدبیر و امید داشت. طرحی که بسیاری از مردم قشر ضعیف جامعه را در برمی گرفت و در این وانفسای اقتصادی التیامی هرچند کوچک بر زخم های مردم طبقه ضعیف جامعه بود.
طرح بیمه سلامت آنقدر قابل دفاع بود که قاضی زاده هاشمی را تبدیل به تنها وزیر بهداشت جمهوری اسلامی کرد که دو دوره پیاپی توانست سکانداری این وزارتخانه مهم را در دست بگیرد.
اما چند ماه پس از اعتماد مجدد مردم به دولت روحانی, اکنون گویا آن طرح پر سر و صدا که حجم وسیعی از تبلیغات دولت بشمار می رفت آهسته آهسته می رود کارکرد اصلی خود را از دست بدهد و مانند بسیاری دیگری از طرح های دولت ها تنها نامی از خود را به یدک بکشد.
مصوبه جدید که از ابتدای آبان اجرایی شد, حاکی از آن است که دفترچه های صندوق بیمه سلامت همگانی تنها در مراکز دولتی و پزشکان خانواده مشمول بیمه بوده و در مراکز خصوصی به صورت آزاد محاسبه می شود!
کسانی که درگیر بیماری و درمان هستند می دانند با توجه به ناقص بودن سیکل درمان در مراکز دولتی و گاهاً شلوغی های بی حد و اندازه و ماهیت اورژانسی بودن بسیاری از بیماری ها, مردم خواسته و یا ناخواسته به بیمارستان ها و مراکز خصوصی سوغ داده می شوند و با توجه به گسترش و نفوذ قابل تاملی که مراکز خصوصی درمانی طی این سال ها داشته اند, طبیعی است که بخش عمده ای از خدمات درمانی کشور در این مراکز انجام شود. حال با این وضعیت می توان گفت مصوبه جدید دولت تا حد زیادی طرح بیمه سلامت همگانی را کم اعتبار خواهد کرد.
از طرفی, مدیران بیمه سلامت بر این باورند که مشمول بودن مراکز خصوصی درمانی در ابتدای طرح بیمه سلامت همگانی تنها برای تشویق افراد بدون بیمه جامعه برای بیمه شدن بوده است! توجیهی که به نظر منطقی نمی آید و اهل سیاست خود بخوبی می دانند که انتخابات ریاست جمهوری یکی از دلایل مهم کارامد نشان دادن این طرح دولت روحانی بود.
شایسته است وزیر بهداشت [...] اکنون صریح و شفاف توضیح دهند آیا این طرح تنها کارکرد انتخاباتی داشت؟ و آیا لاغر شدن بیشتر این طرح و همه طرح هایی که کمکی به اقشار ضعیف جامعه بود در انتظار است؟
