به گزارش الف؛ دولت آمریکا که از همان ابتدای جنگ غزه، حمایت های صریح و بی چون چرایی را از رژیم اشغالگر قدس و جنایات آن علیه مردم غزه در دستورکار قرار داده و سیلی از حمایت های سیاسی و البته تسلیحاتی-مادی را به صهیونیست ها ارائه کرده، نشانه های معناداری از اختلاف نظر با اسرائیل در مورد نوع نگاه و مدیریت جنگ غزه مخابره می کند.  

اگرچه  آمریکایی ها همچنان به صورت تمام و کمال از رفتارها و رویه های صهیونیست ها در قالب جنگ غزه حمایت می کنند و همه نوع همدستی را نیز با اشغالگران صهیونیست در این زمینه انجام می دهند، با این حال، لاپوشانی اختلاف نظرها میان دو طرف به مساله ای تبدیل شده که مورد اشاره بسیاری از تحلیلگران و استراتژیست های بین المللی نیز قرار گرفته و می گیرد. در این راستا، دولت بایدن به طور خاص به اسرائیل این نکته را گوشزد می کند که باید در مورد روزِ پس از پایان جنگ غزه نیز چشم اندازهای روشنی داشته باشد. 

در حقیقت، دولت بایدن معتقد است  رژیم اشغالگر قدس تا حد زیادی در معادله جنگ غزه به صورت کور و بدون هدف عمل می کند و این مساله بسیار خطرناک است. البته به نظر می رسد مواجهه صهیونیست ها با واقعیت های سختِ میدانی جنگ غزه، در ایجاد این وضعیت برای صهیونیست ها اثرگذاری قابل توجهی داشته است. با این همه، دولت بایدن به طور خاص در دو مورد با صهیونیست ها اختلافات جدی دارد. 

اولا اینکه دولت بایدن با گذشت چهار ماه از آغاز جنگ غزه به شدت تحت فشار آمارهای هولناک کشتار غیرنظامیان فلسطینی در این جنگ قرار گرفته است. تاکنون بیش از 27 هزار غیرنظامی فلسطینی در غزه جان خود را از دست داده اند و بیش از 70 هزار تن دیگر نیز مجروح شده اند. در این راستا، هزاران فلسطینی دیگر نیز همچنان مفقود بوده و یا در زیر خروارها آوار ناشی از بمباران های رژیم اشغالگر قدس مدفون شده اند. 

در کنار همه این ها، هشدارهای جدی در مورد شیوع بیماری های واگیردار و البته گسترش قابل توجه بحران گرسنگی در میان مردم غزه نیز مخابره می شود. در این فضا، دیوان بین المللی دادگستری نیز تحت تاثیر حجم و گستره قابل توجه جنایات صهیونیست ها علیه مردم غزه، در حکمی موقت، به صورت ضمنی اسرائیل را محکوم کرده و از آن خواسته که ظرف یک ماه تمامی اقدامات خود را که در تقابل با پیشبرد پروژه نسل‌کشی در نوار غزه انجام داده، سریعا به دیوان بین المللی دادگستری گزارش دهد و زمینه را برای رفع محاصره غزه و ورود کمک‌های بشردوستانه به این منطقه نیز فراهم سازد. 

مسائلی از این دست، همه و همه سبب شده اند تا دولت آمریکا به واسطه چک سفید امضایی که به اسرائیل با محوریت جنایاتش در نوار غزه داده تحت فشار قرار گیرد. حال در این وضعیت، دولت بایدن تاکید دارد که راهکار دو دولتی و تشکیل دولت فلسطینی نیز بایستی از سوی اسرائیل به رسمیت شناخته شود. این در حالی است که اساسا رژیم اشغالگر قدس به صراحت اعلام می دارد که این راهکار را قبول ندارد و حتی خودِ نتانیاهو به صراحت افتخار می کند که در برابر این گزاره ایستاده و با آن به مخالفت می پردازد. در این میان، دولت بایدن معتقد است که اگر اسرائیلی ها راه را برای ورود کمک های بشردوستانه به نوار غزه باز کنند، این مساله تا حدی ولو به صورت ظاهری می تواند فشارها را از روی آمریکا بردارد. 

این در حالی است که در این رابطه نیز رژیم صهیونیستی رویکردی تقابلی و حداکثری را در پیش گرفته و قویا با ورود هرگونه کمک به نوار غزه مخالفت می کند. مسائلی که همه و همه سطح فشارها را علیه دولت آمریکا چند برابر کرده و آن را در معادله جنگ غزه عازم ناکجاآبادی کرده اند که هزینه های سنگینی را برای آن نوید داده و می دهد. 

دوم اینکه دولت آمریکا به واسطه کشتارهای گسترده صهیونیست ها در نوار غزه، قائل به انجام عملیات های هدفمند در نوار غزه است. این در حالی است که دکترین نظامی اسرائیل مبتنی بر این گزاره است که بایستی تا جای ممکن تلفات جانی و مادی هنگفتی را به مردم فلسطین وارد کرد تا این مساله نوعی بازدارندگی را در آینده برای صهیونیست ها در منطقه ایجاد کند. 

در کنار این موضوع، حرکت اسرائیل به سمت تقابل و درگیری مستقیم با حزب الله لبنان نیز از دید دولت آمریکا حامل هزینه های خسارت‌باری برای آمریکا و رژیم اشغالگر قدس در سطح منطقه است که تحلیل واشینگتن این است که انگار تل آویو کاملا به این موضوع بی اعتناست. بی اعتنایی که تا حد زیادی عامدانه است و سعی دارد به هر نحو ممکن، آمریکا را وارد جنگ و درگیریهای گسترده منطقه ای کند. گزاره ای که اگر محق شود، فضای تنفس تازه ای را برای رژیم اشغالگر قدس جهت فرار از بحران هایش فراهم می کند. موضوعی که آمریکایی ها با توجه به شرایط خاص و موضع ضعف فعلی خود، به هیچ عنوان نمی خواهند در دام آن گرفتار شوند.