ماه صفر برای مسلمانان فقط یک تقویم غم‌انگیز نیست؛ ماهی است که سه رویداد بزرگ در آن رخ داده: وفات پیامبر اکرم (ص)، شهادت امام حسن مجتبی (ع) و شهادت امام رضا (ع). این وقایع در ظاهر یادآور اندوهند، اما در عمق خود حامل پیامی استراتژیک برای امروز ما هستند. پیامی برای زمانی که غزه زیر آوار، جان می‌دهد و دولت‌های عربی در بی‌عملی و بعضاً سکوت تماشا می‌کنند. به بیان کوتاه و نمادین، صفر ماه غم است اما ماهی است که استراتژی پیروزی در جنگ از آن قابل استخراج است.

این سه حادثه در کنار هم یک «معادله تغییر» می‌سازند؛ فرمولی که اگر درست فهمیده و اجرا شود، می‌تواند مسیر مقاومت را در عصر ما روشن کند.

۱. پیامبر؛ رحمت فعال و قدرت تغییر

پیامبر اسلام در قرآن «رحمة للعالمین» نامیده شده؛ اما این رحمت هرگز به معنای انفعال یا سکوت در برابر ظلم نبود. او رحمت را با اقدام همراه کرد، تا جایی که در برابر ستم قاطعانه ایستاد. اگر فقط مهربانی بدون قدرت بود، نه بدر و احد رخ می‌داد و نه عدالت اجتماعی شکل می‌گرفت.

پیامبر در عمل نشان داد که معادله عدالت، بدون ترکیب رحمت با قدرت، ناقص است. او نرم‌خو بود، اما در لحظه‌ای که حق در خطر می‌افتاد، تصمیم‌های سخت گرفت. این یعنی:

معادله پیامبر:
رحمت + قدرت = عدالت در برابر ظلم

امروز غزه هم به همین معادله نیاز دارد. رحمت یعنی دفاع از جان کودکان، اما این دفاع بدون قدرت واقعی و اقدام عینی منظم، فقط یک شعار عاطفی است. جهان اسلام اگر می‌خواهد پیامبر را الگو بداند، باید بداند که مهربانی و قدرت دو ضلع یک حقیقت‌اند.

۲. امام حسن (ع)؛ صبر استراتژیک، نه تسلیم

امام حسن مجتبی (ع) در موقعیتی قرار گرفت که خیانت داخلی و فشار خارجی، راه جنگ مستقیم را بست. او صلح کرد، اما نه از روی ضعف؛ بلکه برای حفظ اصل اسلام و جلوگیری از نابودی نیروها. این تصمیم به ظاهر عقب‌نشینی بود، اما در واقع یک سرمایه‌گذاری برای آینده.

امام حسن می‌دانست که جامعه باید برای یک تحول بزرگ آماده شود، تحولی که بعدها با عاشورا رقم خورد. بنابراین، صبر او یک تاکتیک هوشمندانه بود.

معادله امام حسن:
عقب‌نشینی تاکتیکی + سازماندهی آینده = بقا و پیروزی بلندمدت

امروز مقاومت هم همین را تجربه می‌کند. هر آتش‌بس کوتاه‌مدت، هر پذیرش موقت یا غیر آن، بخشی از یک استراتژی طولانی است. این صبر، شکست نیست؛ انتخابی برای ساختن پیروزی فردا است.

۳. امام رضا (ع)؛ جنگ روایت و قدرت نرم

امام رضا (ع) با شمشیر نجنگید، اما یک جبهه استراتژیک را گشود: جنگ نرم. مناظرات او با اندیشمندان، نقشه عباسیان برای تحریف حقیقت را خنثی کرد. او نشان داد که در برابر امپراتوری تحریف، فقط قدرت نظامی کافی نیست؛ باید قدرت روایت هم داشت.

معادله امام رضا:
روشنگری + انسجام فکری = شکست روایت سلطه

امروز غزه نه‌تنها زیر بمباران، که زیر هجمه رسانه‌ای هم هست. رسانه‌های بزرگ دنیا، روایت جنایت را وارونه می‌کنند. اینجا است که وظیفه «جهاد روایت» بر دوش ماست؛ از انتشار تصویر و خبر تا روشنگری تحلیلی. هر توییت، هر مقاله، هر تصویر درست، یک گلوله به سمت امپراتوری دروغ است.

مدل تغییر: از سیره تا استراتژی امروز

اگر سه درس تاریخی پیش‌گفته را کنار هم بگذاریم، یک مدل کامل برای مقاومت در قرن ۲۱ شکل می‌گیرد:

مدل PPN (Power – Patience – Narrative):

Power (قدرت): بدون قدرت نظامی و بازدارندگی، رحمت فقط یک احساس است.

Patience (صبر): بدون استراتژی صبر، مقاومت در اولین فشار فرو می‌ریزد.

Narrative (روایت): بدون جنگ روایت، قدرت در میدان هم دیده نمی‌شود.

فرمول پیروزی:
رحمت با قدرت + صبر هوشمند + روایت صحیح = مقاومت هوشمند و پیروزی نهایی

نتیجه‌گیری: انتخاب معادله درست

امروز جهان‌اسلام و جهان انسانی در برابر دو معادله قرار دارد:

معادله دشمن:
تحریف + تفرقه + بی‌عملی = استمرار نسل‌کشی

معادله مقاومت:
قدرت + صبر + روایت = تغییر معادلات قدرت

پیامبر به ما آموخت که رحمت بدون قدرت، عدالت نمی‌آورد. امام حسن یاد داد که صبر، استراتژی بقا و حتی مقدمه‌ی نهضت و جنگی بزرگ‌تر است. امام رضا نشان داد که جنگ روایت، مشابه جنگ نظامی و حتی بیشتر از آن، مهم است. 

در نهایت، اگر این سه اصل با هم فعال شوند، آینده‌ی غزه به‌کلی از نقشه دولت اسرائیل متفاوت خواهد شد.