به گزارش فارس، «سعید خطیبزاده» معاون وزارت خارجه ایران و رئیس مرکز مطالعات سیاسی و بینالمللی وزارت امور خارجه در جریان نخستین سفر خارجی خود به چین پس از تجاوزات اخیر آمریکا و رژیم صهیونیستی به خاک ایران، در گفتوگویی مفصل با شبکه تلویزیونی فونیکس، به مسائل کلیدی از جمله تحولات هستهای ایران، روابط منطقهای و بینالمللی و آینده مذاکرات پرداخت.
تنشهای منطقه و احتمال درگیری گسترده
خطیبزاده با اشاره به سیاستهای آمریکا و رژیم صهیونیستی تأکید کرد: «تشدید تنش همواره ممکن است، بهویژه وقتی طرف مقابل آمریکا و رژیم صهیونیستی باشد. ایران همواره خواهان صلح بوده و در قرنهای گذشته آغازگر هیچ جنگی نبوده است. ما کشوری با تمدن هستیم و ایران طی هزاران سال پابرجا مانده و خواهد ماند.»
وی با بیان اینکه رژیم صهیونیستی با جنایات خود در تلاش است تشکیل کشور فلسطین را ناممکن کند، افزود: «اکنون در منطقه، از مصر و ترکیه گرفته تا عربستان و کشورهای حاشیه خلیج فارس، درک مشترکی شکل گرفته که اسرائیل تهدید اصلی است. آمریکا نیز با سوءاستفاده از روابط منطقهای، در پی گسترش سلطه خود است، اما کشورهایی مانند ایران توان و اراده مقابله با این سلطهطلبی را دارند.
او درباره احتمال گسترش درگیریها گفت: «ما تمام تلاش خود را برای جلوگیری از چنین درگیریهایی کردهایم، حتی پیش از آغاز این تجاوز. اما وقتی آمریکا و اسرائیل هیچ خط قرمزی ندارند، خطر جنگ فراگیر همواره وجود دارد. باید پیامی قاطع به آنها داده شود که آینده منطقه آنچیزی نیست که در ذهن دارند.»
خطیبزاده با تأکید بر جایگاه مسأله فلسطین گفت: «اسرائیل با انکار حقوق فلسطینیها، ریشه بسیاری از بحرانهاست. ایران، چین و دیگر کشورهای مسئولیتپذیر در تلاشند تا از طریق دیپلماسی، جلوی تبدیلشدن این تنشها به جنگی بیپایان را بگیرند.»
ترور دانشمندان و جنگ اطلاعاتی
خطیبزاده با اشاره به عملیات تروریستی اخیر گفت: «اسرائیل اساساً یک فرقه تروریستی است که بر مبنای ترور، خرابکاری و فریب تأسیس شده. آنها در این عملیاتها مهارت دارند، اما ما در حال تقویت امنیت داخلی هستیم و هزینههایی بر اسرائیل تحمیل میکنیم تا بفهمند با ملت ایران نمیتوان چنین برخوردی کرد.»او درباره دستگیری عوامل نفوذی افزود: «این اقدامات تنها کار موساد نیست، بلکه شبکهای از سرویسهای غربی، از جمله سیا، در آن دخیل است. دستگاه اطلاعاتی ما موفق عمل کرده و با همکاری کشورهای دوست، از جمله چین، به مقابله با این نفوذ ادامه میدهد.»
پاسخ ایران به اتهامهای حقوق بشری
خطیبزاده در واکنش به نگرانیهای مطرحشده درباره حقوق بشر گفت: «وقتی غربیها از حقوق بشر حرف میزنند، باید خندید. پس از نسلکشی در غزه و حمایت از اسرائیل، هیچ جایگاهی برای سخن گفتن از اخلاق یا حقوق بشر ندارند. آنها از حقوق بشر بهعنوان ابزار سیاست خارجی استفاده میکنند، اما برای ایران، حقوق مردم یک اصل است، نه ابزار چانهزنی.»
تنگه هرمز؛ حیاط خلوت ایران
او در پاسخ به پرسشی درباره احتمال بستن تنگه هرمز گفت: «حتی در دوران جنگ ایران و عراق، ما اجازه دادیم نفتکشها آزادانه در این تنگه تردد کنند. تنگه هرمز حیاط خلوت ماست و آن را حفظ خواهیم کرد. اما اگر تهدیدی وجودی علیه ایران مطرح شود، دیگر محاسبه و خویشتنداری معنا ندارد.»
غنیسازی ۶۰ درصدی؛ پاسخ به بدعهدی
خطیبزاده درباره برنامه هستهای گفت: «غنیسازی ۶۰ درصدی کاملاً تحت نظارت آژانس بینالمللی انرژی اتمی انجام میشود و هدف آن صلحآمیز است. این اقدام پاسخی به بدعهدی آمریکا و ترور دانشمندان ما بود و کاملاً برگشتپذیر است. ایران همیشه اعلام کرده که راه مذاکره باز است.»او تأکید کرد: «این اقدام ابزار فشار نیست، بلکه یک حق قانونی برای ملت ایران است. تمام فعالیتهای ما در چارچوب انپیتی و تحت نظارت آژانس انجام شده و خواهد شد.»
آینده همکاری با آژانس
وی در خصوص فعالیت آژانس در ایران گفت «روابط ما با آژانس از این پس تحت نظر شورای عالی امنیت ملی تنظیم خواهد شد، اما همکاری ما قطع نشده است و با بازگشت بازرسان، ادامه خواهد یافت.»
حملات به تأسیسات هستهای و مسئولیت آمریکا
خطیبزاده درباره تجاوز اخیر آمریکا به نطنز و اصفهان گفت: «خسارات جدی بوده و ارزیابیهای فنی در حال انجام است. اما مهمتر از میزان خسارت، نقض آشکار حقوق بینالملل توسط آمریکاست. باید به آنها فهماند نمیتوانند بدون هزینه به تمامیت ارضی کشورها حمله کنند.»
سرنوشت برجام و مذاکرات احتمالی
وی درباره بازگشت به برجام تصریح کرد: «ما در آستانه دور جدید مذاکرات در مسقط بودیم که تجاوز اخیر رخ داد و خیلی چیزها تغییر کرد. اگر گفتوگویی هم باشد، در فضایی کاملاً مسلحانه خواهد بود. دیگر هیچ اعتمادی به طرف مقابل باقی نمانده است.»
خطیبزاده در پایان در مورد پیششرط مذاکرات آینده، گفت: «هیچ عجلهای برای مذاکره نداریم مگر اینکه مطمئن شویم مذاکرات نتیجهمحور و با تضمین باشد. اسرائیل را به رسمیت نمیشناسیم و طرف مذاکره نمیدانیم. درباره آمریکا هم، شاید مدیریت خصومت در قالب مذاکره ممکن باشد، اما تنها وقتی که مطمئن شویم از توهمات گذشته دست برداشتهاند.»
