هادی توکلی- گروه تعاملی

 کلید اصلی و اسم رمز تمامی توطئه ها و دشمنی ها با نظام جمهوری اسلامی ایران از آغاز پیروزی انقلاب اسلامی تا کنون " ضعف نظام" است. متأسفانه با وجود تأکید مکرر رهبر معظم انقلاب بر این نکته، در تحلیل و تبیین وقایع توجه کافی به آن نمی شود و وجه غالب تحلیل ها حتی در رسانه های رسمی مبتنی بر پذیرش همین تخیل ضعف نظام است.

با پیروزی انقلاب اسلامی دشمن با تخیل این که نظام نوپا و ضعیف است و هنوز تشکیلات و سازمان های قوام بخش نظام شکل نگرفته است برای جلوگیری از تثبیت قدرت نظام حرکت های تجزیه طلبانه را ساماندهی کرد و پس از آن به عنوان مکمل این حرکت ها با همین توهم برای یکسره کردن کار نظام جنگ تحمیلی صدام را کلید زد . در تمام این سالها شعار دشمن سقوط نظام طی چند روز آینده بود. نظام جمهوری اسلامی با مدد الهی توانست بر حرکت های تجزیه طلبانه و جنگ تحمیلی فائق شود و پایه های اقتدار خود را مستحکم کند. با پایان جنگ تحمیلی دشمن متوجه شد که تخیل او از ضعف نظام که مبتنی بر مؤلفه های عادی و شاخص های رایج قدرت بوده نادرست است و با تحلیل درست نقاط قوت و قدرت نظام برای تضعیف و اسقاط نظام به طراحی جدیدی دست زد و آن استحاله نظام ازدرون و ازاله ی آن از ارزش هایی بود که به تشخیص او پایه های اصلی اقتدار نظام بودند.

بر پایه این طراحی جدید در مقاطع مختلف (غالبا در بازه های زمانی ده ساله) با توهم به نتیجه رسیدن طراحی خود و خالی شدن نظام از ارزش ها که شاه کلید آن بریدن مردم از نظام بود برای وارد کردن ضربه نهایی وارد عمل شد، شورش و فتنه های سال های 78 (کوی دانشگاه) ، 88 (فتنه تقلب ) ، فتنه مهسا و نظایر آن همه بر همین مبنا شکل گرفت . در تمام این حرکت ها عوامل داخلی دشمن با تشکیل امپراطوری رسانه ای، همزمان با القای تهی شدن نظام از ارزش ها و بریدن مردم از نظام در داخل، همین پیام را به دشمن نیز مخابره و القا می کردند و هر بار پس از شکست و آشکار شدن پندار نادرست خود با کمک همین امپراطوری رسانه ای تلاش کردند عامل اصلی شکست خود را به امور دیگری احاله دهند.

اوج این حرکت، جنگ تحمیلی اخیر دشمن صهیونیستی بود که اگر درست تحلیل شود می تواند پایانی بر این طراحی جدید باشد. هم چنان که واضح بود دشمن خیال می کرد با یک حمله برق آسا و متعاقب آن شورش مردمی که از نظام و ارزش های آن بریده اند زمینه ظهور و اقدام عوامل داخلی که نسخه های تقلبی بدلی ارکان مقاومت و پیروزی بودند و جایگزینی آنان آماده می شود. همان گونه که مشهود بود و غالبا به آن اعتراف کردند، واکنش ها و بروزهای مردمی از اولین نشانه های شکست دشمن صهیونستی بود. تحلیل درست و مطابق واقعی که در این حرکت دشمن و تمام فتنه های قبلی مشترک بوده این است که اگرچه مردم تحت فشارهای شدید اقتصادی هستند و از بعضی رفتارهای مدیریتی نظام مثل اختلاس ها ، تبعیض ها و اشرافیت ها ناراضی بلکه خشمگین هستند، اما هرگز این ها را خواست نظام اسلامی نمی دانند و هرگاه احساس کنند اصل این نظام مقدس به خطر افتاده و یا تقویت آن نیاز به حضور آنان دارد، بدون تردید حاضر خواهند شد. این حقیقت در فتنه های داخلی تقریبا آشکار بود و عوامل فتنه به سختی می توانستند توجیهات دیگری برای شکست خود بتراشند، ولی در جنگ تحمیلی رژیم صهیونیستی با وجود آشکار بودنش زمینه توجیه دیگری هم بود که عوامل داخلی دشمن امپراطوری رسانه ای خود را بر آن متمرکز و متأسفانه صدا و سیما و اکثر قریب به اتفاق رسانه ها را مرعوب و همراه خود کردند و معدود افرادی را که همراه نشدند زیر آتش تهیه شدید خود منکوب کردند.

تحلیل قلابی تحمیلی این عوامل این است که نظام جمهوری اسلامی همان گونه که دائم القاء می کردند ضعیف است و حمایت مردم را از دست داده است، ولی چون پای ایران در میان بود، مردم و از جمله خود این عوامل به صحنه آمدند. بر پایه همین تحلیل قلابی حضور ظاهری آنها طلبکارنه و سهم خواهانه است و علاوه بر تصریح به دریافت سهم خود از جمله حضور در صدا و سیما همچنان بر لزوم تغییر شیوه حکمرانی بر مردم و جایگزینی آن به روشی که آنان پیشنهاد می کنند- که نتیجه اش استحاله از درون است- تأ کید دارند.