به گزارش ایرنا از وبگاه اسپِیس، روز جمعه (۱۰ ژانویه)، موشک اسپِیسایکس استارشیپ خود را روی پرتابگر غولپیکر سوپر هِوی (Super Heavy) یا فوق سنگین قرار داد تا همه نیازهای تجهیزاتی برای پرتاب بعدی بزرگترین موشک جهان در هفته پیشرو آماده باشد.
پرتابگر فوق سنگین استارشیپ به طول ۱۲۲ متر یک پرتابگر فوق سنگین دومرحلهای با قابلیت استفاده مجدد است که شامل دو بخش استارشیپ و پرتابگر فوق سنگین میشود. پرتابگر فوق سنگین استارشیپ که سنگینترین پرتابگر ساختهشده تاکنون است، میتواند تا ۸۵۰ هزار کیلوگرم را با خود به فضا ببرد که دو برابر پرتابگر توسعهدادهشده توسط اداره کل هوافضای آمریکا (ناسا) است.
قرار است پرتاب فضاپیما ساعت ۵ بعد از ظهر منطقه زمانی شرقی روز دوشنبه پیشرو ( مصادف با ۱ بامداد روز سهشنبه ۲۵ دی) از پایگاه فضایی استاربِیس در نزدیکی ساحل بوکا چیکا در جنوب ایالت تگزاس در آمریکا صورت بگیرد.
اسپیسایکس در یادداشتی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: استارشیپ و سوپر هِوی برای پرواز هفتم روی سکوی پرتاب استاربیس قرار گرفتند.
فضاپیمای اسپیساکس استارشیپ و پرتابگر سوپر هِوی در مجموع استارشیپ نامیده میشوند.
مأموریت پرواز هفتم استارشیپ اسپیسایکس نسخه جدیدی از استارشیپ را آزمایش خواهد کرد و اولین پرتاب از ۲۵ پرتاب احتمالی استارشیپ در سال جاری است. با قرار گرفتن بخش فوقانی استارشیپ روی پرتابگر سوپرهِوی، ارتفاع کل موشک به حدود ۴۰۰ فوت (۱۲۲ متر) میرسد و استارشیپ را به بلندترین و قدرتمندترین سامانه موشکی روی زمین تبدیل میکند.
این مأموریت همانطور که از نامش پیداست، هفتمین پرواز آزمایشی استارشیپ اسپیسایکس است و طوری طراحی شده که قابلیت بکارگیری مجدد برای مأموریتهای مدار زمین، ماه و مریخ و فراتر از آن را داشته باشد.
اداره کل ملی هوانوردی و فضای آمریکا (ناسا) از استارشیپ استفاده کرده است تا فضانوردان مأموریت آرتمیس ۳ (نخستین مأموریت سرنشیندار برای فرود روی ماه) را در سال ۲۰۲۷ میلادی روی ماه فرود آوَرَد. ایلان ماسک، بنیانگذار اسپیسایکس، نیز امیدوار است که نسخه بدون خدمه استارشیپ را در اوایل سال ۲۰۲۶ میلادی به مریخ بفرستد.
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.