به گزارش ایلنا، با وجود وعده‌های داده شده در رابطه با بهبودِ شرایطِ معیشتی و رسیدگی به مطالباتِ پرستاران، همچنان در برخی از شهرها تجمعاتِ پرستاران ادامه دارد. اضافه کار اجباری با مبالغ بسیار پایین، عدم اجرای درست قانون تعرفه‌گذاری، کمبودِ نیروی پرستار، سختی کار، معوقات مزدی، برخوردهای امنیتی با پرستاران معترض از جمله دلایلِ اصلیِ این اعتراضات است.
۱۷ آبان ماه روز پرستار است. پرستاران هر سال در این روز وعده‌های بسیاری برای بهبودِ شرایطِ خود از مسئولان می‌شنوند. امسال نیز وعده‌ی جذبِ ۱۱ هزار پرستار و افزایش مبلغ اضافه‌کاری از سوی وزیر بهداشت داده شده است. آیا این وعده‌ها هم به دستِ فراموشی سپرده می‌شوند؟ اصلا اجرای این وعده‌ها چقدر می‌تواند مشکلاتِ پرستاران را حل کند؟
محمود عمیدی، عضو شورای مرکزی خانه پرستار، در گفتگو با «ایلنا» در رابطه با مشکلاتِ پرستاران می‌گوید: مطالبات پرستاران برپایه‌ی قوانینی است که به درستی اجرا نشده‌اند. برای مثال، قانون ارتقای بهره‌وری اجرا نمی‌شود و قانون تعرفه‌گذاری که سال‌ها پیش نوشته شده بود، با یک آیین‌نامه‌ی بد به حاشیه رانده شده است. عدم اجرای این قوانین مشکلاتی را نه فقط برای پرستاران بلکه برای کل نظام سلامت به وجود می‌آورد. شدت این مشکلات به قدری زیاد است که بسیاری از پرستاران یا ترک کار می‌کنند و یا مهاجرات و این مسئله به نظام سلامت آسیب می‌زند.
وی تأکید کرد: کمبودِ پرستار در ابتدا به بیماران آسیب می‌زند؛ اینکه استاندارد رعایت نشود و تعداد بسیاری از مریضان به یک پرستار سپرده شوند و پرستاران مجبور شوند چندین برابرِ توان خود کار کنند، سبب می‌شود اقداماتی که باید برای بیماران انجام شود، به درستی انجام نشود. یعنی دو طرفِ قضیه، هم پرستار و هم بیمار، قربانیِ یک ساختار غلط می‌شوند.
عمیدی ادامه داد: قانون ارتقای بهره‌وری، عملا جایی برای اضافه‌کار اجباری نمی‌گذارد. این قانون اجرا نمی‌شود و بسیاری از پرستاران در بیمارستانها مجبور به انجام کار اضافی هستند. بسیاری از پرستاران تمایل به انجام این کار ندارند. ضمن اینکه وضعیتِ معیشتیِ پرستاران به شدت بد است و برخی از آن‌ها نیز مجبور به انجام این کارِ اضافه هستند. این فشار در واقع همه جانبه است؛ کارِ سخت و طاقت فرسا، در ساعتهای طولانی، با حقوق بسیار پایین و مشکلاتِ معیشتیِ بالا، توانِ پرستاران را گرفته و صدای اعتراض آن‌ها را بلند کرده است.
عضو شورای مرکزی خانه پرستار در رابطه با وعده‌ها گفت: وعده‌هایی که به پرستاران داده شد در سالهای قبل اجرایی نشده است. اما خب باید به تیم جدید وزارت بهداشت فرصت بدهیم و ببینیم چه تغییرِ رویکردی انجام می‌شود.
عمیدی به افزایش رقم اضافه کار پرستاران اشاره کرد و گفت: موضوع افزایش رقم اضافه‌کار پرستاران از روز اول ورود تیم جدید در دستور کار قرار گرفت. پیش از این، مبلغ اضافه‌کاری متوسط ساعتی ۳۰ هزار تومان بود که اکنون به طور میانگین به ۸۵ هزار تومان افزایش یافته است. یعنی از ۷۵ هزار تومان شروع می‌شود تا رقم ۱۱۰ هزار تومان و اگرچه این مبلغ ایده‌آل نیست، اما می‌توان آن را نشان‌دهنده حسن نیت و اراده وزارت بهداشت برای حل مشکلات دانست.
وی تأکید کرد: بنابراین به اعتقاد من باید فرصتی به تیم جدید وزارت بهداشت برای حل مشکلات بدهیم و چنانچه مشکلات حل نشد، پرستاران می‌توانند به اعتراضات خود ادامه بدهند.
عضو شورای مرکزی خانه پرستار در رابطه با اضافه کار اجباری گفت: بیش از نیمی از پرستاران خانم هستند و خیلی از آن‌ها تمایلی به انجام اضافه کار اجباری ندارند و هر چه این مبلغ را هم بالا ببرند، باز مسئله‌ی اضافه کار اجباری، مسئله‌ای جداست. اضافه کار نباید اجباری باشد و رسیدن به چنین وضعیتی با حلِ مجموعه‌ی مشکلات تحقق می‌یابد. اما خب به هر حال افزایش رقم اضافه کار به عنوان یک مسکنِ موقت عمل می‌کند.
عمیدی گفت: البته دریافتِ به موقعِ مبلغِ اضافه کار هم نکته‌ی مهمی است. یعنی فقط مسئله پایین بودنِ مبلغ اضافه کار نیست؛ همین مبلغ کم را گاهی اوقات با تأخیرِ بالای ۷ تا ۸ ماه و حتی گاهی با تأخیرِ یک‌ساله می‌دهند. با توجه به تورم، این وضعیت غیرقابل قبول است. بنابراین امیدواریم روی این موضوع هم نظارت شود که اضافه‌کار به موقع و سرماه پرداخت شود.
وزارت بهداشت به تازگی وعده‌ی جذب ۱۱هزار پرستار داده است، آیا جذب این تعداد می‌تواند مشکلِ کمبود نیروی پرستار را حل کند؟ عضو شورای مرکزی خانه پرستار در پاسخ به این سوال گفت: ببینید ما در حال حاضر حدود ۱۰۰هزار پرستار کم داریم. سالانه ۱۵ هزار پرستار فارغ‌التحصیل می‌شود و بسیاری از آن‌ها تمایلی به کار در این نظام سلامت ندارند. کار پرستاری همانطور که گفتم بسیار سخت است و با این حقوق خیلی‌ها ترجیح می‌دهند بعد از فارغ التحصیلی در خانه بنشینند و یا به کشوری دیگر مهاجرت کنند و یا اصلا به سراغ شغلی دیگر بروند.
وی تاکید کرد: بنابراین اصلا اینکه ۱۱ هزار پرستار جذب شوند و بمانند، خود مسئله است. یعنی شاید پرستار جذب شود اما به مرور آن‌ها به دلیلِ مشکلاتِ بسیار از نظام سلامت خارج می‌شوند. چه کسی حاضر می‌شود با ۱۱ تا ۱۲ میلیون تومان حقوق این کار سخت را انجام بدهد؟ ما چند برابر ظرفیت به یک پرستار کار می‌دهیم در حالیکه حقوق مناسبی به انها پرداخت نمی‌کنیم.
عمیدی بیان کرد: برای نگهداشتِ نیرو باید انگیزه ایجاد کرد و بخش مهمی از این انگیزه مادی است. باید مسئله‌ی حقوق و مزایا حل شود تا مشکلاتی مثل‌عدم تمایل به کار پرستاری هم حل شود.
وی در رابطه با تغییر آیین‌نامه تعرفه‌گذاری پرستاران گفت: قول اصلاح آیین‌نامه را گرفته‌ایم اما خب این خیلی زمان‌بر است.
عضو شورای مرکزی خانه پرستار در پایان با اشاره به برخورد امنیتی با پرستاران گفت: باید به اعتراضات پرستاران توجه شود و برخوردهای امنیتی با آن‌ها به هیچ وجه قابل قبول نیست. بهبود شرایط کاری و گوش دادن به مشکلات آن‌ها می‌تواند به کاهش نارضایتی و ترک خدمت کمک کند. همین امروز ما پرستارانی داریم که به دلیلِ اعتراض صنفی و یا حتی فعالیت در فضای مجازی از کار تعلیق شده‌اند! تعلیق در شرایطی که نیروی پرستار به اندازه کافی وجود ندارد واقعا چه توجیهی دارد؟ خیلی از این افراد بعد از تعلیق می‌گویند دیگر سرِ کار نمی‌آییم. این تعلیق البته غیرقانونی هم هست و باید از طریق مراجع قانونی و هیأتهای تخلفات باشد نه اینکه هر کس بخواهد دست به تعلیق بزند.
