به گزارش خبرآنلاین، در عملیات وعده صادق (۲) به وضوح شاهد قدرت نمایی توان موشکی ایران بودیم و دیدیم که موشک‌های بالستیک و هایپرسونیک فتاح ۱ چگونه توانستند از سد سامانه‌های دفاع هوایی اسرائیل مثل گنبد آهنین، پیکان و فلاخن داوود عبور کنند. پیشرفت نظامی و دفاعی کشورمان طی سال‌های اخیر کاملا مشهود بوده و در حملات اخیر به رژیم صهیونیستی به اوج خود رسیده است.

سامانه پدافند ایرانی ارتفاع پایین مجید

بامداد ۵ آبان ۱۴۰۳، جنگنده‌های اسرائیلی از مرز عراق اقدام به پرتاب موشک های بالستیک هواپرتاب به اهدافی در خاک ایران کردند، اما در کمال شگفتی، سامانه موشکی باور ۳۷۳ با اقتدار تعداد زیادی از پهپادها و موشک‌های هواپایه صهیونیست‌ها را رهگیری کرد و توانست حداکثر ظرفیت و توان خود را به رخ دشمنان بکشد.

از اینها که بگذریم، برخی از سامانه‌های دفاع هوایی کشور در دوران پهلوی خریداری شده که یکی از آن‌ها، راپیر از مبدأ انگلستان است. راپیر یک سامانه ارتفاع پست بوده و سیستم هدایت در خط دید رادار دارد. از آنجایی که در دهه ۷۰ شمسی موشک‌های کروز به منصه ظهور رسیدند، این سپر دفاعی عملا غیرقابل استفاده شد.

تلاش‌های کشورمان برای دستیابی به سامانه‌های پدافند هوایی ارتفاع پایین، منجر به خریداری HQ۷ از چین شد که این سامانه خود نمونه بومی سازی شده موشک پدافندی کورتال فرانسه است. پس از رسیدن اچ کیو ۷ به دست مهندسان ایرانی، آن‌ها موفق به طراحی و توسعه سامانه یا زهرا شدند.

سامانه دفاع هوایی یا زهرا

گفتیم که تلاشگران نظامی کشورمان توانستند با الهام از سامانه HQ۷ چین، نمونه‌ای بومی به نام یا زهرا تولید کنند. این سامانه ایرانی در ارتفاعات پست کار می‌کند و مجهز به سیستم هدایت در خط دید رادار است. یا زهرا ۱۵ کیلومتر برد داشت و آمار دقیقی از تعداد دستگاه‌های تولیدی‌اش در دست نیست.

پس از این سامانه، ایران با رایزنی‌های فراوان موفق شد ۳۰ دستگاه از سامانه پدافندی TOR-M۱ را به ایران بیاورد. از این سیستم برای مقابله با موشک‌های کروز و در برابر تهدیداتی مثل موشک کروز تاماهاوک و یا کلکوم که جزو اصلی ترین سلاح‌های ارتش آمریکا به شمار می‌رفت، استفاده می‌شد.