دولت آمریکا در روزهای گذشته اقدام به اخراج رابرت مالی، نماینده ویژه خود در امور ایران و مذاکره کننده ارشد اتمی آمریکا در روند مذاکرات احیای برجام کرده است. تحرکی که پس از اعلام رسمی آن، جنجال ها و حدس و گمانه زنی های زیادی را در مورد دلایل احتمالی این اتفاق برانگیخت. 
دولت بایدن در موضع گیری رسمی مدعی شده که علت اصلی تعلیق رابرت مالی، عدم رعایت پروتکل های حفاظتی در رابطه با اسنادی بوده که در دسترس او قرار داشته است؛ با این حال، برخی ناظران و تحلیلگران معتقدند که برکناری رابرت مالی را باید تا حدی نتیجه قدرت گیری جناح "جیک سالیوان" مشاور امنیت ملی دولت بایدن و "پیتر مک گورگ"، چهره برجسته کاخ سفید در حوزه سیاست خاورمیانه ای آمریکا در مقایسه با جناح "آنتونی بلینکن" و "رابرت مالی" دانست. 
در این میان، برخی معتقدند که جریان ها و لابی های صهیونیستی نیز نقشی بارز در برکناری رابرت مالی بازی کرده و سعی داشته اند کوچکترین فضای تعامل و حصول یک توافق اتمی میان تهران-واشینگتن را از بین ببرند. 
با این همه، به تازگی، روزنامه تهران تایمز اقدام به افشای فایل صوتی کرده که در آن رابرت مالی به نکته قابل تاملی اشاره می کند. وی در بخشی از صحبت های خود با اشاره به اینکه امکان دستیابی به یک توافق حداکثری و مطلوب برای آمریکا با ایران در حوزه اتمی وجود ندارد، به طور خاص می گوید که باید هر چه سریعتر به توافقی با ایران دست یافت و از همان نقطه، زمینه را جهت تشدید فشارها علیه ایران از منظر دیگر مسائل نظیر قدرت موشکی، پهپادی، نفوذ منطقه ای و البته ادعاهای حقوق بشری فراهم کرد. 
به بیان ساده تر، رابرت مالی معتقد است که ابتدا باید پیشرفت های چشمگیر اتمی ایران را با یک توافق جدید متوقف و سپس به بهانه های دیگری، فشارهای حداکثری را در حجمی گسترده علیه تهران اعمال کرد. افشای فایل صحبت های رابرت مالی، موجی از تحلیل و تفسیرها را در روزهای اخیر با خود به همراه داشته و بسیاری به طور خاص به این مسئله تاکید کرده اند که اساسا هدف دولت آمریکا از توافق و مذاکره با ایران، حل مسائل و مشکلات نیست بلکه برعکس این دولت، حصول توافق را اهرم و ابزاری جهت ضربه زدن و تشدید خسارت ها علیه ایران می بیند. 
حال در این فضا، بد نیست از کنشگری فعال پرس تی وی در آخرین روزهای دولت سابق کشورمان یاد کنیم. زمانی که مذاکرات احیای برجام در وین در اوج بود و بسیاری در آن زمان از ضرورت حصول سریع توافق سخن می گفتند. در آن زمان، شبکه پرس تی وی به نقل از منابع آگاه، مطالب مختلفی را در مورد نیات زیاده خواهانه و حداکثری دولت آمریکا در چارچوب مذاکرات و اراده دولت بایدن به منظور تحمیل خسارت های جدید به ایران مطرح و در مورد ابعاد مختلف این موضوع اطلاع رسانی می کرد.
 جالب اینکه در همان دوره حتی مقام‌های دولت بایدن نیز اقدامات تقابلی قابل ملاحظه ای را علیه شبکه پرس تی وی در پیش گرفتند و در برهه ای شاهد وضع تحریم های تازه علیه این رسانه برون مرزی کشورمان بودیم. 
بنابراین، می توان مدل کنشگری پرس تی وی در آن زمان را نمودی عینی از تبدیل شدن رسانه های برون مرزی کشورمان جهت استیفای منافع ملی ایران ارزیابی کنیم. موضوع و دستورکاری که جریان های سیاسی و رسانه ای غربی به هیچ عنوان انتظار آن را نداشتند و همواره این دغدغه را داشتند تا مرجعیت رسانه ای در مسائل مهم مرتبط با ایران را، آنها و نه رسانه های ایرانی در دست داشته باشند. 
شاید افشای اخیر فایل صوتی رابرت مالی بیش از هر زمان دیگری این مسئله را آشکار کند که به حق، رسانه را باید یکی از همکاران مهم دستگاه سیاست خارجی در جهان پرتلاطم امروز دانست. ابزاری که می تواند روند دستیابی به اهداف و منافع ملی را برای کشورها، بسیار هموار کند و البته که درک اهمیت راهبردی آن نیز از سوی کارگزاران دستگاه سیاست خارجی، بسیار مهم و راهبردی است.