آلبرت بغزیان، کارشناس اقتصادی، در رابطه با هدایت اعتبار بانکی به سمت بنگاه‌های مولد و تاثیر آن بر رشد اقتصادی در گفت و گو با الف اظهار کرد: قطعا هدایت منابع بانکی به سمت تولید خوب است اما مساله این است که آیا بانکها نیز در این راستا اقدام می‌کنند؟ به طور معمول بانکها تمایل دارند این اعتبار را به سمت اهدافی که سوددهی داشته باشد، اختصاص دهند و سهامداران بانکها نیز تمایل دارند که مدیرعاملی را انتخاب کنند که ایجاد سود کند. بنابراین بانک منابع خود را به سمت حوزه‌هایی که درگیر اخذ اقساط آن شود، نخواهد برد. از این رو، در طرحی مثل نهضت ملی مسکن، هرچند دولت دنبال سود خودش نیست و به فکر رفاه جامعه است و این رفاه نیز از هدایت منابع بانکی به سمت تولید ایجاد میشود، اما بانکها خودشان را موظف به این موضوع نمی‌دانند.
وی در ادامه در رابطه با تسهیلات‌دهی به مسکن بیان کرد: وقتی صحبت از بخش مسکن میشود، خیلی از فعالیت‌ها و اصناف از بحث فولاد و آهن گرفته تا مصالح ساختمانی و کارگر به این حوزه ربط پیدا می‌کند. به طوری که می‌توان گفت هیچ کدام از بخشهای اقتصادی به اندازه این حوزه باعث اشتغال و رشد نمی‌شود.
این کارشناس اقتصادی اذعان داشت: بانکها باید منابعی که جذب می‌کنند را طوری تخصیص دهند ( مثلا بخشی را به صنعت، بخشی به مسکن و بخشی به خودرو) که به سود حداکثری برسند. خیلی از بانک‌های دنیا که تمایل دارند به حداکثر سود برسند، در مسکن سرمایه‌گذاری کنند که ایران نیز مستعد این موضوع است.
بغزیان در انتها افزود: حوزه مسکن در صورتی مولد خواهد بود که فرایندی برای ساخت و عرضه‌ی آن موجود باشد نه اینکه صرفا بین مردم دست به دست بچرخد. در صورتی که سرمایه‌گذاری‌ها به سمت ساخت مسکن هدایت شود و در نهایت فروخته شود، در مهار تورم کمک به‌سزایی می‌کند. مردم قدرت خرید بالایی ندارند و این بانکها، سرمایه‌گذاران و دولت هستند که با توجه به توانایی‌هایی که در پرداخت دارند، می‌توانند به وسیله ایجاد فرایند قسط به افراد امکان دسترسی به مسکن را بدهند. ساخت مسکن موتور رشد است و در صورت رونق گرفتن آن خیلی، از مسایل اقتصادی حل خواهد شد.
