رابرت رایش (استاد علوم سیاسی دانشگاه کالیفرنیا)، در نیوزویک نوشت:

1. بمباران کلامی ترامپ اکنون بلندتر و پرصداتر از هر زمان دیگری است، اما ترامپ دیگر رئیس جمهور آمریکا نیست. او با عدم پاسخگویی سازنده به بحران‌های تاریخی که اکنون آمریکا را به تشنج کشانده، ریاست جمهوری‌اش را از دست داده است. ترامپ حکومت نمی‌کند، او گلف بازی می‌کند، تلویزیون کابلی تماشا می‌کند و پیام‌های توئیتری منتشر می‌کند. 

2. ترامپ در پاسخ به ناآرامی‌های ناشی از قتل جورج فلوید به دست یک پلیس سفید پوست، معترضان را "اراذل و اوباش" نامید و تهدید کرد که به آنها با بدترین سلاح‌ها و وحشی‌ترین سگ‌ها پاسخ داده  خواهد شد. پاسخ ترامپ به سه ماه بیماری و مرگ هولناک ناشی از همه‌گیری جهانی نیز با همان اندازه بی‌توجهی، بی‌اهمیتی و بی‌پروایی همراه بود. او با این ادعا که کووید-19 یک "فریب دموکراتیک" است همراه با مانع‌تراشی در فعالیت مسئولان بهداشت عمومی، توپ مدیریت کروناویروس را به زمین مقامات ایالتی انداخت. 

3. این فرمانداران بودند که باید برای زنده نگه داشتن بیماران، ونتیلاتور و برای محافظت از کارکنان بیمارستان‌ها تجهیزات حفاظتی پیدا می‌کردند. آنها باید تصمیم‌ می‌گرفتند که چگونه، چه وقت و کجا اقتصادهایشان را بازگشایی کنند. ترامپ در زمینه دو اقدام کلیدی برای مقابله با کروناویروس، یعنی تست و بیماریابی، "به هیچ عنوان هیچ مسئولیتی" را نپذیرفت. 

4. ترامپ همچنین در بدترین بحران اقتصادی از زمان بحران بزرگ هم یک "غایب بدون اجازه" بوده است. بیش از 41 میلیون آمریکایی شغل ندارند. در هفته‌های آتی، طرح امهال موقت تخلیه مستأجرین املاک مسکونی برای عدم پرداخت اجاره‌بها به دلیل از دست دادن دستمزد در طول کووید 19 در نیمی از ایالت‌ها پایان می‌یابد. یک پنجم از آمریکایی‌ها پرداخت اجاره بها را در این ماه از دست دادند. طرح فوق‌العاده مزایای بیکاری در اواخر ژوئیه به پایان می‌رسد. ترامپ در پاسخ به تمام این مشکلات فقط می‌گوید شرایط اقتصادی بهبود می‌یابد و هیچ کاری برای تنگنای اقتصادی فزاینده انجام نمی‌دهد. 

5. درباره سایر مسائلی که یک رئیس جمهور واقعی باید به آن بپردازد هم ترامپ کاری نکرده است. مجلس این کشور در این دوره 400 لایحه- درباره کاهش تاثیرات دگرش‌های اقلیمی، افزایش امنیت انتخاباتی، افزایش اقدامات نظارتی بر فروش سلاح، اجرای دوباره‌ی قانون منع خشونت علیه زنان و اصلاح تامین مالی کارزارهای انتخاباتی- تصویب کرده است که به نظر می‌رسد ترامپ از هیچ یک از آنها خبر ندارد. 

6. بازی گلف، تماشای تلویزیون و انتشار پیام‌های توئیتری هیچ اشکالی ندارد اما اگر رئیس‌جمهوری این کارها را هنگامی انجام دهد که مردم در بحران‌ها گرفتار شده‌اند، او یک رئیس جمهور نیست. توئیت‌های ترامپ برای حکومت و کشورداری انجام نمی‌شود بلکه برای تلافی و انتقام‌گیری است.  

7. زمانی که او سرگرم تحریک خشونت علیه معترضان سیاه‌پوست نیست، پرسنل یک رسانه را به ارتکاب به قتل متهم می‌کند و به بازتوئیت پیام‌ها درباره وزن یک سیاستمدار زن سیاه‌پوست یا چشمهای رئیس مجلس می‌پردازد و طرفدارانش را به "آزادسازی" ایالت‌هایشان از محدودیت‌های قرنطینه‌ای تشویق می‌کند. او در توئیت‌هایش تهدیدهایی را منتشر می‌کند که توانایی انجامشان را ندارد و فعالان ضد فاشیسم را تروریست می‌نماند و توئیتر را به دلیل حقیقت‌یابی، مجازات می‌کند. همچنین او بی‌وقفه دروغ می‌گوید. 

8. در حقیقت، دونالد ترامپ دولت ایالات متحده را رهبری نمی کند. او هیچ چیزی را مدیریت نمی‌کند و هیچ کسی را به رسمیت نمی‌شناسد. او اداره نمی‌کند، سرپرستی نمی‌کند و نظارت نمی‌کند. او نامه ها و اسناد را نمی‌خواند. او از جلسات و نشست های کارشناسی منتفر است. او تحمل جلسات توجیهی و گزارش‌دهی را ندارد. کاخ سفید او در آشوب همیشگی است. مشاوران او راستگو نیستند؛ آنها چاپلوس، پادو، انگل و از منسوبین هستند. 

9. ترامپ از زمان ورود به کاخ سفید در ژانویه 2017 میلادی کوچکترین اشتیاقی به حکومتداری نشان نداده و فقط درگیر خودش بوده است. اما این مجموعه بحران‌های اخیر بوده که عمق انزوای خودشیفته‌مآب او را آشکار کرده است. اهمالکاری ترامپ فراتر از نبود رهبری یا بی‌توجهی به هنجارها و اصول سنتی است. او در هنگامه یک آسیب ملی، مسئولیت‌ها و وظایف کلیدی ریاست‌جمهوری را رها کرده است. او دیگر رئیس جمهور نیست. بهتر است ما هرچه زودتر رفتار با ترامپ را به گونه‌ای که گویی او رئیس‌جمهور است، پایان دهیم.