تسنیم نوشت: حاج حسینعلی عظیمی از پیشکسوتان جهاد سازندگی، مهندس سالخورده‌ای است که هنوز حال و هوای سال‌های انقلاب و اوائل تأسیس جهاد سازندگی را در خود حفظ کرده است. وی از اولین کسانی بود که در سال 1359 برای رسیدگی به وضعیت محرومین با دو روز پیاده‌روی وارد منطقه بشاگرد شد.

داوود دانش‌جعفری وزیر سابق اقتصاد در گفت‌وگویی از شخصیت و فعالیت‌های مهندس عظیمی در طول سال‌های دفاع مقدس صحبت کرد.

دانش جعفری گفت: آخرین پستم در زمان جنگ، رئیس ستاد مرکزی پشتیبانی مهندسی جنگ بود. در واقع من، مهندس عظیمی را در کنار خیلی از جهادی ها در جهاد دیدم و اتفاقا ایشان در قسمت عمرانی جهاد نبود یعنی فعالیت های روستایی نبود بلکه فعالیت هایی بود که مختص مهندسی جنگ بود.

وی افزود: مهندس عظیمی، شخصیت کاملا برجسته ای داشت. از نظر علمی و تجربی می‌شود گفت که یکی از افراد شاخص و برجسته ما در مهندسی جنگ، مهندس عظیمی بود. ایشان قبل از انقلاب کارشناسی ارشد عمرانش را از دانشگاه شیراز گرفته بود و موقعیت علمی بالایی داشت. در عین حال قبل از انقلاب در شرکت های خصوصی هم کار کرده بود. خودش هم شرکت مهندسی عمرانی داشت. بعد از انقلاب هم شرکتش را تعطیل کرد و رفت. در زمان دولت شهید رجایی استاندار هرمزگان بود.

دانش جعفری تصریح کرد: وقتی که جنگ شدت گرفت در حوزه مهندسی جنگ فعال شد. گرایش ارشد ایشان در ارتباط با عمران در حوزه آب بود. بنابراین تخصص بالایی در زمینه آب و مهندسی آب داشت و جنگ ما هم به نوعی می شود گفت که حداقل در یک محدوده زمانی خاصی، در حوزه مهندسی به جنگ آب تبدیل شد. شاید اولین باری که به اصطلاح از این ایده استفاده شد، همان کانال سلمان بود که در اطراف و حومه اهواز کشیدند که از آنجا آب را به سمت دشمن که به طرف اهواز می‌آمد، منتقل کنند. در واقع پیش‌بینی‌های بلندمدتی بود که ما اگر از قدرت آب استفاده کنیم و بتوانیم آب را به سمت دشمن هدایت کنیم، می توانیم مانع از پیشروی آنها به سمت اهواز بشویم. ولی بعدا، بحث های جنگ، خیلی پیچیده شد و اصطلاح جنگ آب مطرح شد. یعنی دشمن از سلاح آب استفاده می‌کرد برای اینکه ما را به مخاطره بیاندازد و آسیب بزند. ما هم از سلاح آب استفاده می کردیم برای اینکه همان کار را بکنیم.

وی افزود: عراقی ها هورالهویزه را به رودخانه خودشان وصل کرده بودند، دجله یا فرات بود و هر موقع که می خواستند سطح آب را بالا می بردند و هر وقت که می خواستند سطح آب را پایین می آوردند. ما به مرور که فعالیت های مهندسی، گسترده‌تر شد و خود جنگ توسعه پیدا کرد، پی بردیم که یکی از ارکان اصلی مهندسی جنگ، باید مهندسی آب باشد. در تمامی مراحل، کسی که طراح بود و طرح های پیچیده آب را اجرا می کرد، مهندس عظیمی بود. او هم کارش را خیلی خوب بلد بود و دانش فوق العاده ای داشت و شاید بالاترین کارشناس در حوزه آب بود و هم در کارهای مربوط به جنگ، خبره بود و هم در کارهای مربوط به غیر جنگ. یعنی در واقع در خیلی از پروژه های مربوط به آبیاری در خود وزارت جهاد، آثار کار ایشان را آدم می‌تواند ببیند.

وزیر سابق اقتصاد گفت: یکی از طرح هایی را که برای ایران کار کرده بود و بنا به دلایلی چون مشکلات بودجه اجرا نشد، بعدا همین طرح را در ونزوئلا بردند و استفاده کردند. فوق العاده کارشناس برجسته ای بود تا این کار بزرگی که الان تحت عنوان اراضی پشت سد کرخه در حال انجام است،  آثار کار مهندس عظیمی هست. البته این اواخر، ایشان با مشکلاتی مواجه شد. بحث بیماری‌شان مطرح شد و یک مقدار، ما کمتر توانستیم از توان بی نهایت او در این حوزه استفاده بکنیم. ولی همین‌قدر هم من به شما بگویم که بیشترین کارهای نظری و فنی که مربوط به همین حوزه هم هست می‌بینیم که مهندس عظیمی نقش دارد.

دانش جعفری گفت: در یک کلام مهندس عظیمی یک اعجوبه بود، در حوزه آب و مهندسی آب و حوزه‌های دیگر مثلا پل سازی و... که کارشناس‌های دیگری مثل مهندس پورشریفی بودند که کارشان برجسته بود ولی ایشان تخصصی فقط روی آب کار می‌کرد. شما هر هنری که در مهندسی آب سراغ دارید، می شود گفت مهندس عظیمی کسی بود که آن هنرها از انگشتانش کاملا مشاهده می شد و آثارش را ما می توانستیم به راحتی ببینیم. در واقع مهندس عظیمی یک موهبت الهی بود که حضورش در جبهه، آن هم نه در یک مقطع خاص، بلکه از اول جنگ تا آخر جنگ و کار در حوزه مهندسی آب، یک یادگار به یادماندنی برای همه کسانی است که در کار جنگ بودند به ویژه برای کسانی که در کار مهندسی بودند و ارزش کار مهندس عظیمی را به خوبی می دانند.

وی تاکید کرد: در بحث هایی که بعد از فاو پیش آمد، یعنی همان‌طور که می دانید لشکریان اسلام به سختی توانستند از اروند رود عبور بکنند و فاو برسند. آنجا جایی به نام دریاچه نمک بود که عراقی‌ها در آنجا تاسیساتی داشتند که برای استحصال نمک از آب شور بود. جای خیلی وسیع و بزرگی بود و در واقع کاری که عراقی ها کردند این بود که آنجا تاسیساتی نصب کرده بودند که دائم آب به آن منطقه پمپاژ می کرد، در واقع، می توانست جلوی عبور را می بگیرد. کاری که آنجا در مهندسی آب انجام شد این بود که ما باید پمپ های قوی داشته باشیم که آب را از منتطقه تخلیه بکنیم و زمینه را برای عبور زمینی رزمندگان اسلام فراهم بکنیم. کارهایی که از قبل شده بود و تدارک یا سازماندهی و شکل دهی گردان های مهندسی آب که کارشان همین بود که آب جایی را تخلیه کنند و یا به جایی آب بیندازند. در واقع، همه این کارها را مهندس عظیمی می کرد و به خوبی هم می کرد. یعنی محاسبات و طراحی هایی که انجام می شد، همه حساب شده بود.

دانش جعفری تصریح کرد: در این دوره ای که ما در جنگ بودیم، هر وقت که بحث مهندسی آب می شد، بحث مهندس عظیمی مطرح بود. ولی از آن خاطرات به یاد ماندنی که هم من و  هم همه دوستان از ایشان دارند خلق و خوی‌شان است که خیلی آدم سازگار و افتاده و عمیقی است. یعنی شما یک موضوعی را که با مهندس عظیمی صحبت می کنید، هر اظهارنظری که از او می‌شود اظهارنظر سازنده و حساب شده ای است و حرف بی خود نمی زد. از نظر روحی هم یک فرد کاملا افتاده، بدون ادعا، مخلص و واقعا به معنای واقعی جهادگر است. یعنی هرآنچه که یک صفت خوب هست شما می توانستی در عظیمی سراغ بگیری. شاید این ویژگی های اخلاقی او به مراتب از ویژگی های فنی و تخصصی که داشت در دل انسان ها بیشتر رسوخ می کرد. بعد از جنگ مرتب با ایشان بودیم. البته شاید من سعادت نداشتم که بیشتر در جهاد بمانم ولی بعد از اینکه در سال 72 از جهاد به دانشگاه رفتم، بعد از آن هم به مناسبتی که جهادی‌ها همدیگر را می دیدند، ما همیشه با مهندس عظیمی ارتباط داشتیم یا یک طرحی بود مثل طرح آب اراضی پشت سد کرخه دعوت می شد همدیگر ر می دیدیم. ایشان برای ما جهادی ها یک نعمت بوده و شخصیت خیلی بزرگی است.