به گزارش الف، سوال این است: آیا رژیم صهیونیستی از ناحیه جبهه مصری، مانند اواخر دوره ریاست جمهوری حسنی مبارک، احساس امنیت می‌کند؟

با اینکه اسرائیل سعی دارد در سطوح بین المللی، منطقه‌ای و در پرونده‌های اقتصاد، امنیت و حقوق بشر به نظام مصر کمک کند، پاسخ این سوال منفی است و نظام مصر نمی‌تواند اطمینان و آرامش واقعی را برای اسرائیل تامین کند. در مقابل، دشمنی ملت مصر با اسرائیلی ها به اوج خود رسیده است، تا آنجا که این ملت، تحمل موجودیت اسرائیل در مصر را ندارد و اجتماع این دو را غیر ممکن می‌داند.

الجزیره در ادامه می نویسد: از مصر، وارد جبهه دوم، سوریه می‌شویم و می‌بینیم اسرائیل بی آنکه بخواهد، وجهه خطرناکی را در این کشور برای خود بوجود آورده است و اکنون در سوریه بعنوان یک رژیم اشغال‌گر شناخته می‌شود که از جهان یا جامعه بین‌الملل می خواهد وارد این کشور عربی شود، بی آنکه دخالتش نفعی برای مردم این کشور داشته باشد!

در این باره، می‌توانیم به اظهار نظرهای دیپلمات‌های غربی حاضر در کنفرانس‌هایی اشاره کنیم که در مورد سوریه برگزار می شود که بر این عقیده هستند اسرائیل سعی دارد خود را در مسائل امنیتی کشوری با شرایط متشنج، وارد کرده تا بتواند حضور اشغالی خود در جولان را تداوم بخشد!

ادراک بین المللی در مورد مساله سوریه به یک واقعیت تلخ مرتبط شده است، مبنی بر اینکه بحران سوریه، در حقیقت نتیجه مستقیم حضور اسرائیل است؛ حتی اگر در ظاهر چنین به نظر نرسد. پس از جبهه مصر و سوریه، وارد بخش عربستان می‌شویم، که نمونه کامل حکومتی است که برای عادی سازی روابط با صهیونیستها تلاش می‌کند.

در گذشته، عربستان سعودی تنها در حدی وارد درگیری عربی-اسرائیلی می‌شد که بتواند آبرویی برای خود حفظ کرده و بعنوان یک قدرت عربی حامی حقوق اسلامی، شناخته شود؛ اما از دو سال پیش تاکنون، علنا به دنبال منافع خود در رابطه با اسرائیل بوده و تلاش می‌کند روابط عربستان با لابی‌های یهودی حاضر در آمریکا را تقویت کند.

در مقابل، نتانیاهو اقدامات عربستان سعودی در نزدیکی به اسرائیل را گام‌هایی قابل اطمینان و محکم می‌داند و این علاوه بر رابطه نزدیک امارات با اسرائیل است، که تنها موجب جلب احساسات منفی اعراب نسبت به آینده این روابط دوستانه شده است. مساله خوشحالی سران اسرائیلی از نزدیکی به برخی دولت‌های عرب، تناقض‌های زیادی را دربردارد؛ چرا که آنها همواره سعی کرده‌اند خود را برتر از اعراب معرفی کنند که با ارتباط با آنها تبدیل به جامعه‌ای عقب مانده می‌شود!

نخست وزیر اسرائیل در سال‌های آینده این رژیم را به نمونه‌ای شبیه به امارات متحده عربی یا عربستان سعودی تبدیل می‌کند؛ یعنی به جایی می‌رسد که اعتراض و قیام برای احیای حقوق بشر در آن جرم شناخته می‌شود.

گویا نتانیاهو این رژیم را آرام آرام به سمت یک تکنولوژی پیشرفته ظاهری می برد، تا در نهایت شبیه به امارات یا عربستان شود! این بدترین گزینه‌ای است که اسرائیل در طول تاریخ کوتاهش به خود دیده است و به نظر می رسد در صورتی که به همین شکل پیش برود به پایان عمر خود نزدیک می‌شود...

نویسنده: محمد الجوادی/ مترجم: مریم نصرالهی