خوشمان بیاید یا نیاید، اقتصاد ما «سلطان پرور» است! پس با حذف یکی دو سلطان چیزی تغییر نخواهد کرد.تازه گیرم که سلطان سکه اعدام شد، سلاطین نفت، فرش، گاز، برنج، آهن و حتی پوشک و دارو چه؟! آنها که هنوز برقرارند!
اصلا وقتی به تعداد کالاهای اساسی و اقلام صادرات و واردات ما، سلطان وجود دارد، پس نمی توان به این راحتی نسل آنها را منقرض کرد و برای ختم سلطنت شان جشن گرفت!
۲- سلطان ها، مثل ماهیگیران آب گل آلود هستند. وجود، رشد و میزان موفقیت آنها معلول عدم شفافیت، رانت، شرایط بحرانی و قوانین ناکارآمد و پرتبصره اقتصادی و سیاسی است.هر جا که ابهام و مصلحت و بحرانی در کار باشد، آنها مثل اجل معلق سر می رسند و شروع به مکیدن رگ های اقتصاد کشور می کنند! درست گفته اند پیشگیری بهتر از درمان است.پس تا شفافیت قوانین، ثبات سیاسی و اقتصادی و نظارت مستمر برقرار نشود، بساط سلطنت سلطان ها همچنان باقی خواهد بود!
۳- برخی از سلطان ها، نسبتی مستقیم و نزدیک با برخی اهالی سیاست و تصمیم دارند.تصور بالیدن آنها بدون حمایت اصحاب قدرت و پول در جامعه ما، تصوری پوچ و دور از واقعیت است.فساد برخی مسئولان و آقازاده ها و کسب امتیازات فراقانونی توسط آنها در سالهای اخیر، زمینه ای شده است برای رشد و بالیدن سلطان ها.
از این منظر سلطان ها، میوه فساد اقتصادی هستند نه ریشه آن! تا ریشه های فساد قطع نشود، چیدن چند میوه فاسد هم علاج کار نخواهد بود!
تازه خیلی وقت ها، میوه ها خودشان را پشت برگ های سبز و بزرگ پنهان می کنند و کشف و چیدن شان هم چندان آسان نیست!
و البته بماند که به برکت ریشه های متصل به آب، هر سال باید در انتظار ظهور میوه های فاسد جدید و بزرگتر هم بود!
۴- دستگیری و برخورد قانونی با سلطان ها، هر چند کاری لازم و ستودنی است، اما به یقین کافی نیست! برای همین هم اعدام چند نفر از آنها تاثیر چندانی در بازگشت اعتماد و آرامش به اقتصاد ایران ندارد.
اولویت اول مبارزه با فساد اقتصادی، اصلاح زیرساخت ها، قوانین و ساختارهای اقتصادی به سمت شفافیت و عدالت است، تبدیل تصمیم های هیجانی و یک شبه به سمت برنامه های کارشناسی و دقیق است، تصویب و اجرای سخت گیرانه و بدون تبعیض قوانین کارآمد، به روز و بدون تبصره در حوزه اقتصاد و سیاست است، و شاید مهمتر از همه اینها صداقت با مردم و نقد و اصلاح برخی رویه های غلط اقتصادی در دهه های اخیر است.
اگر به این اولویت ها تن دادیم، نسل سلطان ها خودبه خود و به تدریج منقرض خواهد شد و نیازی هم به دادگاه و زندان و اعدام نخواهد بود، و الا سلطنت آنها حسب قانون بقای ماده و انرژی، همیشه پایدار خواهد بود و فقط از شکلی به شکل دیگر تغییر خواهد کرد!.
یک روز سکه و ارز، روز دیگر پوشک و صابون، روزهای دیگر هم شاید پفک و یخمک! وای به حال بچه ها...!
