داخلی صفحه اجتماعی آرشيو يادداشت

۱۱

چرا در مواقع اضطراري فرصت طلب مي شويم؟

بخش تعاملی الف - نقي عبدالجوادي دستجردي

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

خبرهاي برف مازندران را همه شنيده ايم يا در رسانه ملي تصاوير آن را ديده ايم. همه سازمان ها و نهادهاي دولتي و حتي بسيج و سپاه و مردم عادي براي كمك به هم ميهنان بسيج شده اند. اين ها قابل تقدير است و در جاي خود بايد به آن پرداخته شود.

ضمنا چرايي ضعيف بودن امكانات سازمان ها و نهادهاي ذيربط و ضعيف بودن تاسيسات زيربنايي مانند خطوط لوله كشي آب، خطوط انتقال برق و گاز هم قابل بررسي و كنكاش مي باشد كه باز هم بايد در جاي خود به آن پرداخته شود.

ولي هدف من در اين يادداشت كوتاه، موضوع ديگري است و آن فرصت طلبي شماري از هم وطنان مي باشد. امروز همكارمان مي گفت: زمان زيادي كنار خيابان منتظر تاكسي بودم، ولي هيچ تاكسي اي يا نگه نمي داشت و يا اگر نگه مي داشت، مي گفت فقط دربست و آن هم با درخواست كرايه اي خارج از عرف و غير قانوني. همكارم مي گفت: براي مسيري كه كرايه دربست آن ۵۰۰۰ تومان است، راننده محترم درخواست ۱۰۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰ تومان مي كرد.

در خبرها هم شنيدم و ديدم كه در مازندران نان و آب كمياب شده بود و قيمت كالاهاي اساسي بسيار بالا رفته است. مثلا بهاي يك بطري آب معدني به ۳۰۰۰ تومان رسيده بوده است.

اين ها فقط نمونه است و اگر بخواهيم مثال هايي از اين دست را در اين يادداشت كوتاه بياوريم مشت نمونه خروار است.

چرا در هنگامه اضطرار و چرا در مواقعي كه بايد به همديگر كمك كنيم، برخي از ما فرصت طلب مي شويم و انصاف و اخلاق را زير پا مي گذاريم و خدا را فراموش مي كنيم؟ مگر سوء استفاده از روزهاي بحراني چقدر ما را ثروتمند مي كند؟ راننده تاكسي اي كه سال ها خيابان هاي شهر را پيموده و سال ها زحمت كشيده، چرا به خاطر به دست آوردن چند هزار تومان بيش تر، اين گونه بي انصاف مي شود؟

فروشنده اي كه سال ها زحمت كشيده و مايحتاج مردم را تهيه كرده، چرا به خاطر چند هزار تومان بيش تر، اين گونه بي انصاف مي شود؟ چرا به يك باره خدا فراموش و انصاف زير پا له مي شود؟

اين در صورتي است كه، در روزهاي بحراني بايد همه ما، از خود گذشتگي كنيم و به كمك ديگران بشتابيم. ولي متاسفانه، در مورد شماري از هم وطنان عزيز اين قضيه برعكس است و به جاي كمك، فرصت طلب مي شوند.

در صورتي كه در بسياري از كشورهاي خارجي كه ما آن ها را بي دين مي ناميم، وضعيت به گونه اي ديگر است و در مواقع اضطراري و بحراني همه مردم در حد توان خود بسيج مي شوند و در كنار سازمان هاي ذيربط به آسيب ديدگان كمك مي كنند.