به گزارش الف؛ پایگاه خبری "مدرن دیپلماسی" در گزارشی با اشاره به انتشار آمارهای جدید نهادها و اندیشکده‌های اقتصادی درمورد وضعیت اقتصادی اروپا،  به این نکته اشاره کرده که روندهای جاری در صحنه اقتصاد کشورهای اروپایی به ویژه پس از پاندمی کرونا و البته آغاز جنگ اوکراین حاکی از این است که اروپایی ها در حال فقیرتر شدن هستند. موضوعی که در نوع خود چشم اندازهای تازه ای را پیش چشم دولت های اروپایی قرار داده است. 

مدرن دیپلماسی در گزارش خود می نویسد: «"مرکز اروپایی اقتصاد سیاسی بین الملل" که اندیشکده ای مستقر در بروکسل است به تازگی در گزارشی اعلام کرده که "اغلب کشورهای اروپایی از حیث شاخص های اقتصادی و درآمد سرانه، از بیش از 90 درصد از ایالت های آمریکا فقیرتر هستند". این مرکز در گزارش خود گفته است که اگر روند جاری ادامه پیدا کند، تا سال 2035، شکاف میان تولید سرانه اقتصادی در آمریکا و اتحادیه اروپا، به بزرگی شکاف های موجود میان ژاپن و اکوادور خواهد بود.  

در این راستا، نشریه وال استریت ژورنال در مقاله ای گفته است که "بله! وضعیت برای اروپا به همین بدی است. قاره ای که جمعیت آن را عمدتا سالخوردگان تشکیل می دهند. افرادی که برای اوقات فراغت خود ارزش قائلند و تنها زمینه را برای رکود اقتصاد در کشورهایشان فراهم می کنند". در این فضا، پاندمی کرونا و آغاز جنگ اوکراین نیز آسیب های جدی را به اروپا وارد کرده اند. مسائلی که همه و همه سبب شده اند تا اروپایی ها با یک واقعیت تازه رو به رو شوند. واقعیتی که برای دهه ها آن را تجربه نکرده اند. 

آن واقعیت نیز چیزی جز این نیست که آن ها در حالِ فقیرتر شدن هستند. زندگی در قاره اروپا که جمعیت مهاجران در آن افزایش قابل ملاحظه ای پیدا کرده، تا حد زیادی درخشش و جذابیت سابق خود را از دست داده است. اکنون اروپایی ها با کاهش قابل توجهی در قدرت خرید خود رو به رو شده اند. در این راستا، فرانسوی ها کمتر توان خرید سابق خود را به ویژه در حوزه خورد و خوراک دارند. اسپانیایی ها نیز وضعیت مشابهی دارند. از فنلاندی ها هم خواسته می شود که در روزهای طوفانی که انرژی ارزان تر است از سونا استفاده کنند(میزان استفاده از سونا در فنلاند بالاتر از میانگین جهانی است). 

در اقصی نقاط آلمان، مصرف گوشت و شیر به پایین ترین سطح خود در سه دهه گذشته رسیده و بازار مواد غذایی ارگانیک در این کشور که روزگاری به شدت پررونق بود نیز از رونق افتاده است. وزیر توسعه اقتصادی ایتالیا، "آدولفو اورسو" یک جلسه بررسی بحران را در ماه مِی در کشورش برگزار کرد که در قالب آن افزایش قابل توجه قیمت پاستا، کالا و غذای مورد علاقه مردم این کشور، به بحث گذاشته شد. 

قیمت پاستا در ایتالیا به بیش از دو برابر بیشتر از نرخ تورم افزایش یافته است. با توجه به کاهش قابل توجه قدرت خرید مردم در اروپا و به بیان بهتر، سقوط آزاد این مساله، اروپا وارد دوره ای از رکود سنگین در ابتدای سال جاری میلادی شد. مساله ای که نوعی حس سقوط و تعضیف نسبی اقتصادی، سیاسی و نظامی را در این قاره تعمیق کرده است(روندی که البته با آغاز قرن جدید در قاره اروپا آغاز شده بود).

وضعیت بحرانی کنونی اروپا مدت هاست که در حال شکل گیری است. همانطور که پیشتر نیز گفته شد، افزایش جمعیت سالخورده در اروپا که دیگر قادر به فعالیت اقتصادی مفید نیستند و در عین حال بار مالی برای دولت‌های اروپایی دارند، تضعیف رشد اقتصادی و روند بهره وری در کشورهای اروپایی را به همراه داشته است. 

در این فضا، اوج گیری پاندمی کرونا و جنگ اوکراین نیز عملا زنجیره های تدارکاتی اقتصاد جهانی را با چالش رو به رو کرده است. مساله ای که سبب شده تا قیمت کالاها و خدمات و به طور خاص قیمت غذا و انرژی به نحو قابل ملاحظه ای افزایش یابد. از این رو، مجموع این چالش ها عملا فضایی را ایجاد کرده اند که دولت های اروپایی را وارد مخصمه‌ای جدی کرده اند. 

در این چهارچوب، واکنش دولت های اروپایی به این بحران ها نیز صرفا مشکلات را تشدید کرده است. از این رو، دولت های اروپایی برای حفظ مشاغل در اقتصادهایشان، عمده یارانه ها را به کارفرمایان تخصیص دادند. این مساله موجب شد که در هنگام بروز شوک های قمیتی، مصرف کنندگان از حمایت نقدی چندانی برخوردار نشوند و آسیب های جدی را متحمل گردند. 

در گذشته، صنایع صادراتی قاره اروپا تا حد زیادی به کمک این قاره می آمدند و کسری کشورهای اروپایی را جبران می کردند. با این حال، روند کُند بازیابی و بهبود اقتصادی چین که در نوع خود یک بازار مهم برای اروپا است، عملا این ستون رشد اقتصادی در کشورهای اروپایی را تضعیف کرده است. هزینه های بالای انرژی و در عین حال اوج گیری قابل توجه نرخ تورم در اروپا که نمونه های مشابه آن از دهه 1970 میلادی مشاهده نشده، تا حد زیادی مزیت رقابتی تولیدکنندگان اروپایی را تضعیف کرده و روابط کاری در این قاره که زمانی بسیار هماهنگ و مناسب بود را نیز با چالش رو به رو کرده است. 

با این همه با توجه به کاهش حجم تجارت جهانی، اتکای شدید اروپا به صادرات که عملا 50 درصد از تولید ناخالص داخلی منطقه یورو را تشکیل می دهد(این میزان برای آمریکا 10 درصد است)، میزان بحران های اقتصادی برای اروپا را چند برابر کرده است. 

بر اساس آمارها، میزان مصرف کالاها و خدمات در اروپا روند کاهشی به خود گرفته است. در این چهارچوب، اتحادیه اروپا اکنون 18 درصد از هزینه کردهای مرتبط با مصرف جهانی را به خود اختصاص می دهد. این در حالی است که این میزان برای آمریکا 28 درصد است. 15 سال قبل، آمریکا و اتحادیه اروپا هر کدام 25 درصد از هزینه کردهای جهانی در حوزه مصرف کالاها و خدمات را نمایندگی می کردند. با تعدیل تورم و قدرت خرید، دستمزدها از سال 2019 در آلمان حدود 3 درصد، در ایتالیا و اسپانیا 3.5 درصد و در یونان 6 درصد کاهش را نشان می دهد. این مساله سبب شد تا طبقات متوسط در اروپا نیز خسارت های جدی را متحمل شوند. به عنوان مثال، اخیرا در بروکسل که یکی از ثروتمندترین شهرهای اروپا به حساب می آید، معلمان و پرستاران صفی طولانی را تشکیل داده بودند تا مواد غذایی نیم بها را از پشت یک کامیون خریداری کنند. 

بر اساس آمارها، آلمانی ها در سال 2022 به طور میانگین به ازای هر نفر 52 کیلوگرم گوشت مصرف کرده اند که این میزان 8 درصد کمتر از مدت زمانی مشابه سال گذشته است و در نوع خود از سال 1989 نیز کمترین میزان را نمایندگی می کند. بسیاری از ناظران و تحلیلگران بر این باورند که این مساله تا حد زیادی تحت تاثیر افزایش 30 درصدی بهای گوشت در ماه های اخیر است. 

در این راستا جالب است که اخیرا "هو پیل"، اقتصاد دان ارشد در بانک انگلستان به شهروندان انگلیسی هشدار داده که آن ها باید بپذیرند که فقیرتر شده اند. از این رو، آن ها باید به فشارهای خود به دولت و کارفرمایان مبنی بر اینکه دستمزدهای بالایی را دریافت کنند نیز پایان دهند. چرا که اگر حتی دستمزدهای بیشتری پرداخت شود، این به معنای افزایش نرخ تورم خواهد بود. 

در این شرایط، بسیاری بر این باورند که دولت های اروپایی دیر یا زود میزان مالیات ها را نیز افزایش خواهند داد. موضوعی که خود فشارهای تازه ای را به مصرف کنندگان وارد می کند. مالیات ها در اروپا در وضعیت فعلی هم در مقایسه با دیگر کشورهای ثروتمند بالاتر هستند و معادل با 40 تا 45 درصد از تولید ناخالص داخلی هستند. این در حالی است که این نسبت در آمریکا حدودا 27 درصد است. 

قوی شدن فقر در اتحادیه اروپا عملا اتحادیه های کارگری در این قاره را تقویت کرده است و آن ها روند عضو‌گیری خود را به نحو قابل ملاحظه ای تشدید کرده اند. مساله ای که در نقطه مقابل عملکرد ضعیف آن ها در طی دهه‌های اخیر بوده است. موضوعی که خود می تواند تبعات و پیامدهای جدی برای دولت های اروپایی در ادامه راه داشته باشد.»

لینک: 

https://moderndiplomacy.eu/2023/07/23/wsj-europeans-are-becoming-poorer