به گزارش الف این مطلب به قلم "ویلیام برنز" قائم مقام وزیر خارجه آمریکا در دولت باراک اوباما و مذاکره کننده ارشد هسته ای آمریکا نوشته شده است: 

<<احساس ناخودآگاه ترامپ در پایان دادن به دخالت آمریکا در "جنگ های بی پایان" قابل درک است. اما او اغلب به شیوه ای عمل کرده که به جای فرونشاندن جنگ در خاورمیانه، در شعله های آتش آن دمیده است. 

در سوریه، عملیات علیه ابوبکر البغدادی رهبر داعش تحت الشعاع یک ناهماهنگی گسترده تر استراتژیک قرار گرفته است. با تصمیم یک باره برای خروج نیروهای آمریکایی از شمال شرقی سوریه - که بدون هماهنگی با متحدان و شرکا صورت گرفته؛ چه رسد به دیپلمات ها و فرماندهان آمریکایی – ترامپ زمینه را برای مناقشات بیشتر فراهم کرد. ما منافع دمشق، تهران، مسکو و آنکارا را  افزایش دادیم. 

ترامپ با خروج از توافق هسته ای ایران، محدودیت های برنامه هسته ای ایران را برداشت و موجب افزایش تنش های منطقه ای شد. نتیجه؟ استقرار 3 هزار نظامی دیگر آمریکایی در خلیج فارس برای مقابله با اقدامات تحریک آمیزی که دلیل آن عمدتا خود ترامپ است.

یک جنگ دیگر هم هست که ترامپ می تواند برای پایان دادن به آن کمک کن. جنگ یمن شاید از نظر بیشتر آمریکایی ها در نقطه ای دور باشد، اما عواقب انسانی و استراتژیک آن بسیار زیاد هستند. 

سازمان ملل اوضاع یمن را بدترین بحران انسانی جهان خوانده است. بیش از 3 میلیون یمنی آواره شده اند، تقریبا 250 هزار نفر کشته شده و بیش از 15 میلیون نفر دیگر در معرض خطر قحطی قرار دارند. این مناقشه سبب شیوع بدترین شکل وبا در تاریخ نوین شده و روز به روز تشدید می شود. 

پیامدهای استراتژیک آن هم بسیار شدید است. دولت یمن که سازمان ملل به رسمیت شناخته، در تبعید قرار دارد، حوثی های تحت الحمایه ایران پایتخت را کنترل می کنند، داعش و القاعده در بخش شرقی این کشور گسترش حضور می یابند، یعنی جایی که علیه غرب توطئه می شود. 

این جنگ لکه ننگی بر سیاست خارجه آمریکا نیز است. ما به عربستان بمب ها و موشک هایی فروخته ایم که عامل دوسوم تلفات غیرنظامیان است؛ برخی سلاح های دیگر آمریکایی نیز هم اکنون در اختیار شبه نظامیان تحت الحمایه عربستان و رقبای آنها است. ما در حال آموزش خلبانان سعودی هستیم، هواپیماهایشان را تعمیر می کنیم، و برای مقابله با جبهه دیگر ، به آنها اطلاعات و مشاوره می دهیم. ما - و شرکای سعودی مان- با کمک به عربستان برای فاجعه آفرینی گسترده در یمن، هیچ لطفی به خود نمی کنیم. 

خبر خوب این است که زمان مناسب برای پیشرفت روند دیپلماتیک در یمن فرا رسیده است. 

امارات عربی متحده، قوی ترین شریک نظامی عربستان فهمیده است که ضربه به منافع و اعتبارش، ارزش این مشارکت را ندارد. امارات در ژولای گذشته عقب نشینی بخش زیادی از نیروهایش را از یمن آغاز کرد. 

عربستان هم به همین شکل با واقعیت مواجه شده است. ریاض بعد از صرف 100  میلیارد دلار در جنگ، آشکار کردن توانایی های محدود نظامی و آسیب پدذیری اش به ایران، با نگرانی رو به فزون در کنگره آمریکا مواجه است. همه اینها سبب شده است عربستان به دیپلماسی اشاره کند. ماه گذشته، ریاض و حوثی ها مذاکرات مخفی خود را آغاز کردند.

آمریکا می تواند و باید از نفوذ خود برای پیش بردن دیپلماسی بهره بگیرد. واشنگتن می تواند این کار را به سه شکل انجام دهد: 

نخست ما باید ریاض را تحت فشار قرار دهیم تا همچنان حملات هوایی خود را  معلق کرده و آتش بس سراسری را بپذیرد تا میزان جدیت وعده های اخیر حوثی ها در خصوص توقف حمله به منافع عربستان مشخص شود. ما باید همچنین عربستان را واداریم تا فرودگاه صنعا را برای پروازهای حامل کمک های پزشکی باز کرده و  محدودیت های ورود سوخت به یمن را که برای عملیات امداد ضروری است، لغو کند.

دوم ما باید از چارچوب تعیین شده سازمان ملل برای مذاکرات کاملا حمایت کنیم: چارچوبی که بر این واقعیت صحه بگذارد که حوثی ها درنظر ندارند به پایگاه های خود در شمال یمن عقب نشینی کنند؛ و این که دولتی که جامعه جهانی به رسمیت شناخته است نمی تواند به سادگی از ریاض به صنعا منتقل شود؛ و اینکه باید به نگرانی های امنیتی مشروع متحدانمان در خلیج فارس پرداخته شود؛ و اینکه تهران باید مستقیما در این روند دخالت داده شود... 

سوم، کنگره باید فروش تسلیحات و تجهیزات نظامی به عربستان را در آینده به تداوم پایبندی آن به آتش بس و پیشرفت های دیپلماتیک مشروط کند. ما در تعاملات خود با عربستان سعودی، منافع درازمدت مهمی داریم اما ابتدا باید آنها را در مسیر سراشیبی یمن هدایت کنيم...

در یمن هیچ رژه پیروزی  برگزار نشده و از نشست سران که اغلب شکل ظاهری دیپلماسی ترامپ است، هم خبری نخواهد بود اما پایان دادن به جنگ، اقدامی درست و هوشمندانه برای آمریکا و منطقه است. باید از این فرصت استفاده کنیم.>>