به گزارش ایرنا، در این نوشتار که در تارنمای این اندیشکده آمریکایی منتشر شده، آمده است: انعقاد توافق هسته ای میان ایران و جامعه بین الملل در سال 2015 (1394)، به طور خاص مایه مسرت جوانان ایرانی شد.

این جوانان امید داشتند پس از سال ها دست و پنجه نرم کردن با تحریم و انزوا، کشورشان وارد فصل جدیدی شود. آن ها به جواد ظریف وزیر امور خارجه مجرب خود افتخار می کردند و اعتقاد داشتند که رشد اقتصادی بار دیگر به ایران باز می گردد و فضای سیاسی جامعه بازتر خواهد شد. قرار بود برجام بنیانی برای همکاری های ایران و آمریکا در دیگر حوزه ها و بازسازی اعتماد آسیب دیده میان این دو کشور باشد. نسل جوان که خاطرات تلخ کودتای آمریکا در سال 1953 (1332) را که به برکناری دکتر مصدق انجامید یا بحران گروگان گیری در بازه ی 81-1979 (1357-1359) را به یاد ندارند، به طور خاص نسبت به انعقاد توافق هسته ای هیجان داشتند؛ این امر را می توان از حضور پرشمار آن ها پای صندوق های رای انتخابات ریاست جمهوری مشاهده کرد.

جوانان ایرانی انعقاد توافق هسته ای را لحظه ی افتخاری برای تمام جامعه بین الملل می دانستند. آن ها این توافق بین المللی را «مقدس» و معتبر می دانستند و جهان را در مسیر ورود به دوره ی جدیدی از توسعه، صلح و حقوق بشر می دیدند که در آن به گونه ای به تصمیمات چندجانبه احترام گذاشته می شود که می توانند بر جنگ، خشونت و تخاصم فائق آیند.

در ادامه این مطلب آمده است: خروج آمریکا از برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) آن هم به رغم پایبندی کامل ایران، جوانان ایرانی را ناامید کرده و اعتقاد آنان را به دیپلماسی چندجانبه و دستیابی به وفاق بین المللی، تحت الشعاع قرار داده است. این امر همچنین از میزان محبوبیت آمریکا نیز کاسته است.

جوانان ایرانی ارزش های مشترک بسیاری چون تاکید بر آموزش، آزادی بیان، سخت کوشی، توسعه اقتصادی، ابتکارات علمی، هنر و فرهنگ با مردم آمریکا دارند. با این وجود متعاقب خروج آمریکا از توافق هسته ای، این جوانان ناامید شده و احساس می کنند مورد خیانت قرار گرفته اند.
جوانانی که امروز از تصمیم ترامپ انتقاد می کنند، همان گروهی هستند که دولت آمریکا ادعای حمایت از آن ها را داشت.