به گزارش الف به نقل از ایسنا نامه سرگشاده وکیل کودکان شین‌آبادی به رییس‌جمهور با طرح این سوال که "پنج سال درد و رنج دخترکان شین آبادی ،از زندگی با نصف دیه تا 15 سال تداوم مصیبت درمان، حقوق شهروندی آنان کجاست؟" به این شرح است:
«جناب آقای حسن روحانی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
باسلام و دعای خیر
احتراما، ضمن گرامی داشت یاد و خاطره دو دختر متوفی مدرسه انقلاب اسلامی شین‌آباد؛ سیران یگانه و ساریا رسول‌زاده و طلب مغفرت برای آنان ،به استناد اصول سوم ،هشتم ،نهم ،نوزدهم ،بیستم ،بیست و یکم ،بیست و نهم، یکصد و سیزدهم و یکصد و بیست و یکم قانون اساسی به استحضار حضرتعالی می‌رساند:
پنج سال از حادثه تلخ و دردناک آتش سوزی مدرسه ی انقلاب اسلامی روستای شین آباد می گذرد و هنوز این دخترکان در مسیر شین آباد تا تهران برای درمان سوختگی، چه رنج هایی که نکشیده‌اند و درد تیغ جراحی بر صورت های نازنین این دختران ،شادی را از آنان گرفته است.پنج سال است که زخم‌های آتش‌سوزی مدرسه شین‌آباد ، خنده را از آنان گرفته و گریه و اشک بر گونه‌های آنان جاری ساخته است.بعد از پنج سال هنوز دیه دو دختر متوفی شین‌آباد؛ ساریا رسول‌زاده و سیران یگانه، پرداخت نشده و فقط خدا می‌داند آن دو مرحومه چه دردهایی که از سوختن در اتاق بسته کلاس درس آن مدرسه شوم که نکشیدند و هنوز علیرغم وعده‌های داده شده تاکنون نصف دیه آنان پرداخت نشده است و هنوز جنسیت را مبنای دیه دانسته و این نابرابری موجب تضییع حقوق این دختران و هزاران دختر دیگر ایران زمین از جمله نگار قربانی و سایر دختران ،موکلین دیگر اینجانب که قربانی غیر استاندارد بودن شهربازی پارک ارم ، بوده‌اند ،شده است. هنوز دختران شین‌آبادی پیگیر روند درمان خود هستند و 15 سال دیگر این روند ادامه خواهد داشت این بدان معنی است که دخترکان نازنین شین‌آبادی تا 15 سال دیگر رنج درمان خواهند کشید و باید درد تیغ جراحی را تحمل کنند. تمامی این مصایب ناشی از بی‌مسوولیتی مقامات وقت وزارت آموزش و پرورش بوده است و اکنون نیز هزاران کلاس درس دیگر در کشور به علت غیر استاندارد بودن در معرض چنین خطراتی هستند.
جناب رییس‌جمهور ؛ این دختران با هزار امید و آرزو برای ساختن فردایی بهتر وارد مدرسه انقلاب اسلامی شین‌آباد شدند ولی اکنون با بیم و ترس و با صورت‌هایی سوخته ، آینده‌ای مبهم برای آنان رقم خورده است و تمامی این آلام ناشی از بی‌تدبیری مسولین وقت دولتی بوده است. شادی و بازی حق آنان بود وخنده می‌بایستی بر چهره معصومانه آنان جای می‌گرفت اما شوربختانه پنج سال است که گریه و درد و رنج سهم زندگی آنان شده است و فقط خدا می‌داند که در هر بار عملیات جراحی بر صورت سوخته آنان ،چه رنجی بر آنان وارد می‌شود. هنوز والدین این دختران مسیر طولانی شین‌آباد تا تهران را در برف و باران ، در سرما و گرما برای احقاق حقوق دختران سوخته خود طی می‌کنند ولی امیدی به بهبودی صورت های سوخته آن‌ها در بیمارستان‌های تهران ندارند.
جناب رییس‌جمهور ؛ واقعیت مسله این است که دولت در قبال این دختران وفق اصول فوق الذکر قانون اساسی دارای مسولیت مطلق است و ملزم و مکلف بر اتخاذ تمامی راهکارهای مناسب برای احقاق حقوق آنان و درمان آن‌ها ولو در بیمارستان‌های خارج از کشور است و باید با اتخاذ راهکارهای مناسب مانع تکرار حوادث مشابه شود و نسبت به پردخت دیه برابر مابقی دختران و آن دو دختر متوفی، سیران یگانه و ساریا رسول‌زاده، است به گمان اینجانب حقوق شهروندی زمانی محقق می‌شود که حقوق این دختران مظلوم بطور کامل تودیع و پرداخت شود.
با احترام مجدد»
