به گزارش شفقنا، افزايش آمار خشونتهاي جنايي در شاخه قتلهاي خانوادگي به مرز هشدار رسيده است و بايد نخبگان و نهادهاي فرهنگي در زمينه پيشگيري و مقابله بهطور جدي وارد عمل شوند. بالارفتن سطح خشونت در جامعه ناشي از فشارهاي اقتصادي، كمبود نشاط اجتماعي، تنشهاي رفتاري، آلودگيهاي صوتي و تنفسي و فاصلهگرفتن از ارزشهاي اخلاقي و انحراف از سبك زندگي اسلامي- ايراني است.
قتل والدين به دست فرزندان، فرزندان به دست والدين، خانواده به دست پدر و خودكشيهاي فجيع نمونههايي از اينگونه خشونتها در جامعه ماست كه فقدان مهارت زندگي و كمبود آموزش آن در مديريت هيجانهاي رفتاري مانند خشم از اساسيترين علل فرهنگي است. زشتيزدايي از اينگونه جنايات با انعكاس گسترده آنها روي ميدهد و متاسفانه گسترش فيلمهاي خشن داراي صحنههاي جنايي و بازيهاي رايانهاي مملو از خشونت، باعث كاهش سن خشونت و جنايت شده است. خون بازي به عنوان يكي از پديدههاي خشن، نشانه سوق جامعه به مرحلهاي از رفتار خشونتآميز است كه فصل جديدي را در جنايت آغاز ميكند. متاسفانه اخبار تنشآفرين و صحنههاي فجيع از خشونتهاي ديگران در رسانههاي اجتماعي و شبكههاي مجازي، عامل تشديد خشونت در جامعه شده است.
قتل به شكل مثله كردن آمار قابل توجهي در ميان جنايات دارد كه از نگاه رفتارشناسي سنگدلي، قساوت و رفتار رواني غيرمتعادل، اصليترين علل آن است. در مقابل اين همه عوامل خشونتزا، شادي و نشاط در جامعه در پايينترين سطح خود است و آموزش مهارتهاي زندگي جنبه تشريفات فرهنگي پيدا كرده است. بايد تا ديرتر از اين نشده رفتارشناسان و آسيبشناسان همراه با روانشناسان و روانپزشكان، اتاق فكر پيشگيري از افزايش خشونت را ايجاد كرده و راهكارهاي اجرايي و كاربردي را از طريق رسانهها به جامعه منتقل كنند. گسترش روزافزون شبكههاي مجازي و عدم نظارت و كنترل آنها باعث ظهور كانالها و گروههاي تعليم خشونت و آموزش آن شده است و فرزندان ما بدون هرگونه كنترل، وارد اينگونه فضاها ميشوند. تلطيف جامعه با نشاط مجاز و اصلاح مسير سبك زندگي، بالابردن ميزان ارزشهاي كاربردي در ارزشمداري و دينباوري اساسيترين اهرمهاي پيشگيري كنترل و مقابله خشونت است. دير نيست كه مديران جامعه و متوليان فرهنگي، انگشت حسرت به دندان گيرند و از بروز صحنههاي خشن در جامعه، ابراز نگراني و پريشاني كنند. هنوز آمار، قابل كنترل و پيشگيري است؛ بايد تا ديرتر نشده كاري كرد.