تحقیق جدیدی که نتایج آن در نشریه‌ی Circulation منتشر شده است می‌گوید قطع درمان بلند مدت آسپرین با دوز پایین می‌تواند احتمال بروز حمله‌ی قلبی یا سکته‌ی مغزی دوم را افزایش بدهد. در این تحقق که جان سانداستورم، استاد اپیدمیولوژی در دانشگاه اوپسالا در سوئد، سرپرستی پژٰوهشگران را به عهده داشته است، تاثیر توقف درمان با دوز پایین آسپرین روی احتمال بروز حمله‌ی قلبی یا سکته‌ی مغزی دوم را مورد آزمایش قرار دادند.

 

انجمن قلب آمریکا (AHA) توصیه می‌کند افرادی که ریسک حمله‌ی قلبی برای‌شان وجود دارد، جهت پیشگیری باید آسپرین با دوز پایین مصرف کنند. همچنین انجمن قلب آمریکا توصیه می‌کند بیمارانی که دچار سکته‌ی قلبی یا مغزی مغزی شده‌اند هم جهت پیشگیری از وقوع مجدد، آسپرین مصرف کنند.

 

  

مطالعه‌ی قبلی که مرجع محققان در این تحقیق جدید بوده است، نشان می‌دهد ۱۰ تا ۲۰ درصد از بیمارانی که به آنها توصیه شده است جهت پیشگیری از سکته‌ی قلبی و مغزی، به طور مداوم آسپرین مصرف کنند، این توصیه را نادیده می‌گیرند. این بیماران طی سالهای اول تا سوم بعد از وقوع سکته، مصرف آسپرین را متوقف می‌کنند. اما این توقف درمان واقعا چه پیامدهایی دارد؟

پروفسور سانداستورم و همکارانش، پرونده‌های پزشکی و آمار ۶۰۱۵۲۷ فرد ۴۰ سال به بالا را که سابقه‌ی سرطان نداشته‌اند و جهت پیشگیری از سکته‌‌ی قلبی و مغزی (چه برای بار اول و چه برای دومین بار)، بین سالهای 2005 و 2009 آسپرین با دوز پایین مصرف می‌کردند مورد بررسی و آزمایش قرار دادند. پایبندی این افراد به درمان در سال اول، ۸۰ درصد بوده است. رویداد قلبی به عنوان میوکاردیال اینفارکشن تعریف می‌شود که بیشتر به نام سکته‌ی قلبی یا انفارکتوس، سکته‌ی مغزی یا مرگ قلبی عروقی شهرت دارد. طی دوره‌ی پیگیری در این مطالعه، ۶۲۶۹۰ رویداد قلبی عروقی ثبت شده بود.

آنهایی که درمان با آسپرین را متوقف کرده بودند، نسبت به افرادی که درمان را ادامه داده بودند، ۳۷ درصد بیشتر در معرض سکته قرار داشتند. این آمار معادل یک بیمار از هر ۷۴ بیماری است که مصرف آسپرین را متوقف کرده بودند. به گفته‌ی این محققان، پیگیری درمان با دوز پایین آسپرین در صورت نداشتن عمل جراحی یا خونریزی، هدف درمانی مهمی است. از آنجاییکه این مطالعه شهودی نیست، نمی‌تواند علت آن را توضیح دهد. اما تیم پژوهشگران این احتمال را بررسی کرده‌اند که توقف آسپرین می‌تواند اصطلاحا اثر معکوس بگذارد.

این نتیجه‌گیری را می‌توان اینگونه توضیح داد که توقف مصرف آسپرین، که ویژگی‌های رقیق کننده‌ی خون دارد، بعد از قطع مصرف، ممکن است باعث لخته شدن خون شود. برخی از مطالعات شهودی از این تئوری پشتیبانی کرده‌اند. اهمیت بالینی این اثر معکوس می‌تواند واقعی باشد چون آمار اینگونه نشان می‌دهد. درمان با آسپرین دوز پایین، درمانی ساده و کم هزینه است. اگر بیمار عمل جراحی خاصی نداشته باشد یا دچار خونریزی نشود، بنا بر این پژوهش، با تداوم درمان با آسپرین، بیماران فواید زیادی نصیب‌شان خواهد شد.

محققان امیدوارند تحقیقات‌شان به پزشکان و مراقب‌‌های بهداشت و بیماران کمک کند تا در مورد توقف یا تداوم مصرف آسپرین، تصمیم‌های آگاهانه‌تری بگیرند.

محققان محدودیت‌هایی نیز داشتند؛ آنها به اطلاعات اجتماعی اقتصادی این بیماران دسترسی نداشتند که ممکن است نتایج را تحت تاثیر قرار دهد. ضمنا عواملی چون فشار خون، لیپید و سیگار کشیدن یا نکشیدن در این تحقیق دخالتی نداشتند. ضمنا این محققان هشدار دادند بیمارانی که درمان با آسپرین را متوقف می‌کنند ممکن است در حال حاضر در معرض مرگ پیش از موعد قرار گرفته باشند.