چند هفته ای است که قیمت پیاز دارد سیر صعودی طی می کند. روی نمودار موز را هم پشت سر گذاشته حتی. خیال ایستادن هم ندارد انگار. تازه دارد الباقی کالاها را با خود بالا می کشد و الباقی کرکره ها را پایین. اگر متهم به سیاه نمایی نشوم و قلم از دستم نگیرند و پرت نکنند می خواهم از همین اول جمع بندی کنم که هرچه می گذرد دست ما کوتاه می شود و این نخیل است که دارد قد می کشد.
از بخت بد ما در روزگاری قیمت ها دارد بالا می رود که؛
- فصل انتخابات تازه گذشته و شعار ارزان کردن پیاز و ... دیگر صرف ندارد! به عبارت دقیق تر توجه به "ملت عزیز ایران" فعلا فصلش گذشته! خر آقایان و خانم ها تازه از پل رد شده و حالا تا دو سال دیگر خبری از سفرهای استانی و ارتباط مردمی نیست!
- صدا و سیما دست ها را بالا برده - حالا برای نان یا برای هرچه - نه "صرفا جهت اطلاعی" دارد که خیلی طنز گونه به مسئولینی که به واسطه حجم بالای خدمت، یادشان رفته نرخ و قیمت، احوال پیاز و متعلقات را اطلاع دهد. نه "حساس نشو"یی که با آن حساس کند روابط عمومی ها ی نهادهای مرتبط را. نه "ثریایی" و نه "پایش" ی چابک که بتواند پخش شود و با جسارت بگوید! خلاصه به قول شاعر حساسیت "تا بدانجاست که آهسته دعا نتوان کرد"
- فعالین "عدالت خواهی" را محاکمه می شوند. منتشر کننده فیش های نجومی. منتشر کننده املاک نجومی. فعالین جنبش عدالت خواهی و ... خلاصه این روزها هزینه "عدالت خواهی" بهایی از نرخ پیاز گران تر و از خود پیاز اشک آور تر دارد! اما از آن طرف. ترقی با استفاده از بیت المال به شرط داشتن ژن خوب و به مدد وثیقه های نجومی و مرخصی های طویل المدت از روی رودربایستی کم هزینه تر می شود!
- جناب پرزیدنت دارند خود را مهیای کلید انداختن به خانه‌ی دولت دوازدهم می کنند و میل ندارند در مورد گرانی گوشت و به شکل اولی پیاز حرفی به میان آید! سر کوچه شان هم قیمت پیاز همان است که سر کوچه ی ما می باشد. بلکه بسیار گران تر. بالاخره هرکه بامش بیش نرخش بیشتر.
- کشاورزان یک گوشه‌ی دیگر این مملکت بخاطر پایین بودن نرخ خرید پیاز دارند اشک می ریزند و حتی توان برداشت محصول را ندارند!
- پلیس راهور اگر دم از قانون بزند قانوگذار با مشت از خجالتش در می آید.
ما با این وصف تصمیم گرفته ایم "پیاز" را از سبد غذایی مان حذف کنیم! و برای اولین بار در تاریخ اشکنه را بدون پیاز میل کنیم. اما "نیاز" را نمی توانیم. "نیاز" به نقد ارکان حکومت از "پیاز" هم واجب تر است. نیاز به بیان مشکلات و گرفتن یقه‌ی مسئولان اگر از سفره ی مردم جامعه ای حذف شود آن جامعه دیر یا زود دچار چالش هایی به مراتب جدی تر از ولنگاری در بالا رفتن قیمت ها خواهد شد. پس لطفا همه‌ی دوستان سیاسی – چه یمینی و چه یساری، چه نئو یمینی و چه نئو یساری - در دوران پسا انتخابات "مطالبات مردم" را اولا ملعبه بازی سیاسی نکنید و دوما آنرا به مثابه یک "مطالبه‌ی ملی" از مسئولین امر پیگیری کنید. چرا که هم "نقد قبیله ای" و هم "بسته شدن دهان منتقد" و هم "سکوت در مقابل بسته شدن دهان منتقد "هر سه برای آینده ایران عزیز خانمان سوز خواهد بود.
