«گزارش نابرابری جهانی 2026» که بر اساس داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط 200 پژوهشگر تدوین شده است، شکاف شدید درآمد و ثروت را نشان می‌دهد که به نابرابری در قدرت سیاسی نیز منجر شده است.

بر اساس این گزارش، اقلیت فوق‌ثروتمند که تنها 0٫001 درصد جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند، سه برابر ثروتمندتر از نیمی از جمعیت جهان هستند.

این نابرابری نه تنها در حوزه اقتصادی بلکه در عرصه سیاسی نیز نمود دارد و این گروه کوچک جهانی توانایی تأثیرگذاری قابل توجهی بر تصمیمات کلان دارد.

در حالی که اکثر مردم با افزایش مالیات مواجه می‌شوند، این گزارش نشان می‌دهد نرخ مالیات مؤثر برای میلیاردرها و صاحبان ثروت‌های بسیار بزرگ کاهش یافته است.

این موضوع به گفته نویسندگان این گزارش، عدالت مالیاتی را تضعیف کرده و منابع مالی لازم برای آموزش، بهداشت و اقدامات اقلیمی را از جوامع گرفته است.

برای مثال، شاغلان طبقه متوسط مانند معلمان و مهندسان درصد بیشتری از درآمد خود را نسبت به میلیاردرهایی که ثروت خود را از ساختارهای خارجی یا سود سرمایه به‌دست آورده‌اند، برای مالیات پرداخت می‌کنند. این وضعیت نشان‌دهنده شکاف فزاینده میان توانایی مالی و سهم افراد از مسئولیت‌های عمومی است.

این گزارش همچنین به نابرابری جنسیتی در عرصه کار اشاره می‌کند. کاهش ساعات کاری رسمی برای مردان بیشترین مزیت را داشته، در حالی که فشار کاری کل زنان همچنان بالا باقی مانده است.

این موضوع نشان می‌دهد پیشرفت در شرایط کار به‌طور خودکار به برابری جنسیتی منجر نشده است.

در سطح جهانی، سهم زنان از کل درآمدهای کاری تنها حدود یک‌سوم است و هیچ منطقه‌ای به تعادل 50–50 بین زنان و مردان نرسیده است.

این شکاف در مناطق جنوب آسیا، خاورمیانه و برخی بخش‌های آفریقا شدیدتر است، جایی که زنان کمتر از یک‌چهارم کل درآمد قشر شاغل را دریافت می‌کنند.

نویسندگان این گزارش تأکید کرده‌اند که این نابرابری‌های گسترده نه تنها عدالت اجتماعی و اقتصادی را تهدید می‌کند، بلکه محدودیت‌هایی جدی برای توسعه پایدار، آموزش و بهبود خدمات عمومی در سراسر جهان ایجاد می‌کند.

اجرای سیاست‌های مؤثر برای کاهش شکاف ثروت و درآمد، از جمله مالیات عادلانه و ارتقای فرصت‌های اقتصادی برای زنان، از راهکارهای پیشنهادی این گزارش است.