جامعه کارگری در هر کشوری، نقشی بی‌بدیل در به حرکت درآوردن چرخ های صنعت و قدرت اقتصادی برعهده دارد. کارگران از دیرباز در هر کشوری، به مثابه یکی از مولفه های محوری پیشرفت اقتصادی و قدرت‌سازی برای کشورشان بوده اند و اساسا به همین دلیل گفته می شود که هر جامعه ای که در آن فرهنگِ کار نهادینه شده باشد و کارگران خوبی داشته باشد، می تواند به ترسیم چشم اندازهای روشن برای خود امیدوار باشد. موضوعی که البته در مورد جامعه کارگری ایران نیز صدق می کند. جامعه ای که در سال های اخیر با مشکلات عدیده ای به ویژه در حوزه اقتصادی و معیشتی دست به گریبان بوده‌اند.

 رئیس کانون انجمن های صنفی کارگری به تازگی در موضع گیری گفته که امروزه چندشغله بودن به یک عادت و ضرورت در زندگی اکثر کارگران تبدیل شده و در حال حاضر ۶۰درصد از کارگران بیش از یک شغل دارند.

 قدرت خرید جامعه کارگری در سال های اخیر به شدت کاهش یافته و همین پایین بودن دستمزدها و عقب افتادن آن ها از نرخ تورم سبب شده تا یک کارگر، با چندشغله بودن، به دنبال رفع نیازهای اصلی زندگی خود در حوزه هایی نظیر مسکن، درمان، تحصیل فرزندان، رفت و آمد و خوراک باشد. اساسا به همین دلیل هم است که برخی کارشناسان بارها تاکید کرده اند که افزایش حقوق کارگران در سال باید قرابت بیشتری با نرخ تورم پیدا کند و حداقل در سال دو مرتبه اتفاق بیفتد. 

 چندشغله شدن کارگران سبب می شود تا آن ها در حوزه اصلی کاری خود نتوانند آنطور که باید و شاید ظرفیت های خود را به خوبی بروز و ظهور دهند. از یاد نبریم وقتی یک کارگر مجبور می شود چندشغله باشد، این بدان معناست که نمی تواند تمام تمرکز خودش را معطوف به فعالیتش کند. فعالیتی که برای اقتصاد کشور بسیار مفید و راهبردی اسنت. این مساله از چشم اندازی کلان به ضرر کشور است. 

 اگر توان خرید و دستمزدهای کارگران تقویت شود و آن ها به جای چندشغله بودن معطوف و متمرکز به کار خود باشند، این مساله از منظر اقتصادی تبعات بسیار مثبتی را برای ایران خواهد داشت. در حقیقت، وقتی یک کارگر در محیط کار آرامش خاطر داشته باشد و دستمزد مکفی دریافت کند، این مساله می‌تواند به تولیددر کشور کمک زیادی کند و در عین حال، با توجه به جمعیت قابل توجه جامعه کارگری و خانواده های آن‌ها که گفته می شود بیش از 20 میلیون نفر را دربر می گیرد، درآمد این قشر خود می تواند حوزه تولید کشور را تغذیه کند و در این عرصه هزینه شود. چرخه ای که در نهایت به نفع ایران است.  مشکلات جامعه کارگری را باید جدی‌تر از گذشته مورد توجه قرار داد.