نخست وزیر انگلیس "کییر استارمر" در یک موضعگیری اعلام کرده که دولت انگلستان به طور رسمی کشور فلسطین را به رسمیت می شناسد! موضوعی که طی ماه های گذشته نیز چندین مرتبه مطرح شده بود و گمانهزنیهای مختلفی در مورد زمان این اقدام دولت انگلستان نیز ارائه می شد. طنز ماجرا این بود که برخی به این مساله اشاره می کردند که وقتی دولت انگلیس کشور فلسطین را به رسمیت بشناسد، رژیم اشغالگر قدس کل نوار غزه را ویران و مردم آن را از بین خواهد برد. با این همه، اعلام موضع نخستوزیر انگلیس مبنی بر به رسمیتشناختن کشور فلسطین، در نوع خود با دو پیام قابلتامل همراه است.
اول اینکه جهانیان باید از خود بپرسند کدام کشور نقشی اساسی در شکل گیری رژیم اشغالگر قدس داشت؟ مگر نه اینکه انگلیسی ها نطفه نامشروع اسرائیل را بستند و موجب تشکیل این رژیم جعلی در سرزمین ملت فلسطین بودند؟ مگر نه اینکه رژیم صهیوستی بر پایه اعلامیه بالفور، سیاستمدار انگلیسی تشکیل شد؟ حال چه شده که این دولت خود از رژیم اشغالگر قدس اعلام برائت می کند و کشور فلسطین را به رسمیت می شناسد!؟
به نظر می رسد دولت انگلیس در این رابطه منافقانه عمل می کند و تحت تاثیر فشار افکار عمومی خود و جهان است که اقدام به شناسایی رسمی ملت و کشور فلسطین کرده است. کافی است توجه داشته باشیم که همین حالا در انگلستان بسیاری این نقد را مطرح می کنند که چرا لابی های صهیونیستی در انگلیس باید به قدری نفوذ داشته باشند که حتی برنامه درسی مقطع ابتدایی در این کشور، با نفوذ مستقیم آنها تهیه شود.
نکته دوم اینکه اگر واقعا دولت انگلیس در اراده خود برای حمایت از حقوق ملت فلسطین قاطع است، باید این سوال را پاسخ دهد که چرا در طی تحولات دو سال اخیر و به طور خاص جنگ غزه، بیشترین میزان کمک های مالی و تسلیحاتی را به رژیم اشغالگر قدس ارائه کرده است؟ در واقع، دولت انگلیس که خود سیل قابل توجهی از بمب و تسلیحات و کمک های اطلاعاتی را به صهیونیست ها ارائه می کند، اکنون معترض است که چون اسرائیل علیه مردم فلسطین دست به جنایت و نسلکشی می زند، پس لندن بر آن است تا از مردم فلسطین حمایت کند!
این چه منطق عجیبی است که رهبران انگلیسی سعی دارند آن را به جهانیان بفروشند؟ به نظر می رسد اقدام دولت انگلیس در شناسایی ملت و کشور فلسطین بیش از آنکه یک حرکت صادقانه باشد، پرده ای جدید از سیاستِ انگلیسی را به نمایش می گذارد.
