نتانیاهو به پایان خط رسیده و پلهای پشت سرش را خراب کرده است. او حتی با یقین به شکست نهایی علاوه بر شکست فعلیاش، جنگ را ادامه میدهد. او هیچ دستاوردی نداشته و اکنون حتی ترامپ _ترامپ چنین قصدی هم ندارد_قادر به منصرفکردن او نیست و به بیان عام، چیزی برای از دستدادن ندارد. او خودش هم از دست رفته است.
مطابق این واقعیت ها، احتمال کارهای انتحاری بیشتر از او بعید نیست. از اینرو، میبایست هشیار بود و از پیامهایی با این مضمون که حمله ایران به اراضی اشغالی را منوط به ادامه حملات رژیم خرابکار صهیونی بکند، پرهیز کرد.
در این میان، پیام سردار پاکپور با این مضمون که ایران در هر صورت جنگ را تا نابودی رژیم صهیونیستی ادامه میدهد، یک الگو از رویکردِ اقتدار حداکثری بود. نکته آن است که نباید از حجم تهاجم خود چه در کلام و چه در نیام و سلاح بکاهیم.
گفتنی است در تاریخ معاصر، موارد متعددی وجود دارد که برخی کشورها یا جنبشهای مقاومتی در برابر حملات اسرائیل یا آمریکا دست به توقف یا تعلیق واکنش زدهاند و همین توقف، موجب فریب، اغفال یا ضربه سنگینتری از سوی متجاوزان شده است. در ادامه، چند مثال ذکر شده است:
۱. لبنان - توقف حزبالله پس از جنگ ۳۳ روزه (۲۰۰۶):
پس از جنگ ۳۳ روزه، حزبالله برای مدتی وارد فاز بازدارندگی شد و از حملات تلافیجویانه مستقیم خودداری کرد. در ظاهر، این رویکرد برای آرامسازی فضا بود، اما اسرائیل در همان بازه تجسس، جاسوسی هوایی، ترور هدفمند و عملیات سایبری در لبنان را گسترش داد و حتی در سالهای بعد چند فرمانده کلیدی حزبالله در سوریه و لبنان را ترور کرد.
آری توقف واکنش، به رژیم صهیونیستی فرصت داد تا بدون هزینه به بازسازی قدرت و اطلاعات بپردازد.
۲. عراق - پس از سقوط صدام (۲۰۰۳):
آمریکا پس از اشغال عراق، از مردم خواست که آرامش خود را حفظ کنند و وعده بازسازی و دموکراسی داد. برخی گروههای شیعی و حتی بخشی از نخبگان سنی فریب خوردند و در ابتدا از مقاومت گسترده پرهیز کردند. اما آمریکا در همان زمان ساختار امنیتی و سیاسی کشور را به نفع خود بازچینی کرد و کشور را به سمت یک هرجومرج طولانی کشاند.
آری پرهیز از مقاومت فعال، اجازه داد دشمن ساختارهای کلیدی را تصاحب و فروبپاشد.
۳. فلسطین - آتشبسهای مکرر در غزه:
در سالهای اخیر، هر بار که گروههای مقاومت فلسطینی پس از تهاجم رژیم صهیونیستی وارد آتشبس شدهاند (مثلاً پس از نبردهای ۲۰۱۴، ۲۰۲۱، ۲۰۲۳)، اسرائیل از همان آتشبسها برای ترمیم سامانههای دفاعی، گسترش شهرکسازی و فشردهتر کردن محاصره غزه بهره برده است.
آری آتشبس بدون تضمین و بدون پیروزی، فرصت طلایی برای دشمن در بازسازی، نه صلح واقعی.
۴. یمن - تعلیق عملیات انصارالله در برخی بازهها:
در جریان جنگ یمن، انصارالله در برهههایی با میانجیگری سازمان ملل دست از حملات برداشتند. اما عربستان و امارات از این تعلیقها برای آمادهسازی حملات جدید، تصرف مواضع و تقویت مزدوران داخلی استفاده کردند.
آری سکوت تاکتیکی وقتی بدون ابزار تهدید همزمان باشد، موجب تشویق متجاوز است.
جمعبندی:
توقف، آتشبس یا تعلیق واکنش در برابر دشمنانی چون آمریکا و اسرائیل، اگر بدون برتری نظامی نهایی یا شروط سختگیرانه سیاسی باشد، اغلب به بازسازی قدرت دشمن و ضربهپذیری بیشتر جبهه مقاومت میانجامد. این تجربه تاریخی باید امروز برای ایران، یمن، حزبالله و کل محور مقاومت، چراغ راه باشد:
نباید به دشمن مهلت داد تا زهر نیش بعدی را آماده کند.
