جشن های یلدا در دانشگاه از جمله یلدای دانشگاه علامه طباطبائی (ره) که در فضای مجازی واکنش های مختلفی داشت علیرغم برخی انتقادها می تواند محل تلاقی و ملاقات فرهنگ ها و حاوی پیامی وحدت بخش باشد؛ پیامی که فراتر از شعار وفاق دولت چهاردهم، یادآور تمام ارزشهای ایران و اسلام در نفی قوم گرایی و میهن پرستی افراطی و فرقه گرایی است. 

با وجود این، جشن دانشگاه علامه به سبب یک اتفاق حاشیه ای ، تمامیت آن مورد تخطئه قرار گرفت.

 نگارنده که بارها با آن هجمه کنندگان به جشن مذکور در مسائل سیاسی و بین الملل و حتی بعضا فرهنگی هم نظر بوده ام-و هستم- و به عنوان کسی که دمادم درگیر پاسخ به شبهات است، خطر تقویت شبهه تقابل «اسلام و شادی» و «اسلام و ایران» از دل چنین غائله های رسانه ای را احساس کرده و بر این اساس، یادداشت پیشِ رو را به نگارش درآورده و از دوستان و همفکران رسانه ای خود تقاضا دارم که  اولاً و بالذات، حقیقت و کنه ماجرای جشن را دور از تب سیاسی مورد واکاوی قرار دهیم و ثانیاً و بالعرض، عوارض حیثیتی و امنیتی آن برای ایران و اسلام را مورد التفات قرار دهیم.

اما مسأله و غائله یلدای علامه بیش از یک تقطیع و حرکات منافی عرف و قانون قلیلی از دانشجویان است. مسأله و نگرانی اصلی، شائبه تقلیل اسلام و کم کردن ایران از آن است.

از آن سو، تندروهای ضدانقلاب در تلاش برای تقلیل ایران و کم کردن اسلام از آنند و از تخریب مدیریت دانشگاه علامه توسط برخی، برای آن تقلیل بهره و مدد خواهند گرفت.

در ادامه، دفاعیه بنده دو محور اساسی خواهد داشت: 

۱. جشن یلدای علامه به منزله نمادی از «دانشگاه و علم به منزله زندگی و همدلی»

۲.جشن یلدای علامه به منزله امتزاج امر دینی و امر ملی

در محور یکم، مبتنی بر پارادایم آیینی و نظریه های وجودی(ملاصدرا) در خصوص محیط علم از نفس جشن دفاع خواهم کرد و آن را به منزله ارتقا علم و دانشگاه تلقی می کنم (در برابر نقدهایی که مدعی انحراف رسالت دانشگاه شده اند).

نگاهی که مدعی آن است که دانشگاه صرفا ماشین تولید علم است و نباید رویدادهایی نظیر جشن یلدا در آن کانونی باشد، در درجه اول نگاهی غیرالهی به علم است که دست بر قضا یادآور نگاه دکارتی-رنه دکارت فیلسوف و ریاضی دان فرانسوی - است. نگاه دکارتی با کارتزین به عنوان یک پارادایم حاکم بر دانش، رابطه ای مکانیکی میان عالم(دانشمند)-علم جو  با علم قائل است و از سویه عاطفی و وجودی علم غفلت می کند. در مقابل انقلاب اسلامی مبتنی بر فلسفه صدرایی که فلسفه وجودگرا و وجودی است، دانشگاه را محل تربیت انسان انقلابی، وفادار به میهن و شکوفا از حیث فردی، فکری و اجتماعی تلقی کرد که این انسان نمی تواند نسبت به غایت و هدف علم، خدمت به جامعه و تکالیف انسانی بی تفاوت باشد. 

نکته دیگر ذیل محور یادشده، ضرورت آیینی شدن ارتباطات در محیط علم است. این اتفاق، دانشگاه را به مبانی دینی و ملی نزدیک تر خواهد کرد. قابل اشاره است که در علوم ارتباطات از دو پارادایم سخن به میان است: پارادایم انتقالی و پارادایم آیینی. به زبان ساده، پارادایم انتقالی، رابطه کم احساس یا بی احساس افراد با یکدیگر است که اوج آن را در فضای مجازی و ارتباطات غیرحضوری می بینیم. اوج پارادایم آئینی را در مراسم عاشورا، نماز جمعه، نوروز و یلدا و موارد مشابه می توان می دید. در این ارتباطات، همدلی به اوج می رسد و ارتباط از نوع هم‌نفسی است. بدون این هم نفسی و همایندی و با هم بودن، همدلی و وحدت به عنوان شرط حماسه سازمانی (Organization Saga)(نظریه کلارک) شکل نمی گیرد.

مطابق خطوط گفته شده در محور یادشده، اگر خواهان علم و دانشگاه وجودی و صدرایی هستیم که صدر علم و دانشگاه ها باشد و اگر خواهان دانشگاه زنده و زندگی محور و وحدت آفرین ( وحدت به عنوان شرط پیشرفت و حماسه علمی) هستیم، می بایست اقدام دانشگاه علامه را الگو قرار داده یا دست کم تقدیر کنیم.

محور دوم دفاعیه متن حاضر، امر ملی و ضرورت آن در شرایط کنونی مبتنی بر اندیشه رهبر انقلاب است. برخلاف برخی مدعیان اسلام انقلابی، رهبر حکیم انقلاب، امتزاج ایران و اسلام است. ایشان حتی هویت ملی را جزء جدایی ناپذیر منافع منافع ملی می دانند و چنان ایرانی بودن و مسلمان بودن را ممزوج کرده اند که گویی با یک ترکیب شیمیایی و نه ترکیب فیزیکی مواجه هستیم. گویی با یک موجودیت دوبعدی مواجه ایم که از یک زاویه اسلام دیده می شود و از زاویه ای دیگر ایران. همینجاست که اسلام گرایی رهبر انقلاب نه تنها منافی منافع اقلیت های دینی نیست، که ارتقادهنده آن است. به عبارت دیگر ، فهم تمدنی ایشان از اسلام، مانع هرگونه فرقه گرایی و حذف گرایی است.

در آخر باید گفت اگر نتوانیم به افق انقلاب اسلامی و ایده ایران و اسلام ایدئال راه بیابیم و صرفا از انصاف، یک نگاه امنیتی دقیق را تکیه گاه قرار دهیم، متوجه خواهیم شد که این گونه اقدامات و برگزاری جشن یلدا به شیوه دانشگاه علامه طباطبائی، مانع و رادعی بر سر راه تحریف شادی توسط ضدانقلاب و مدعیان خارج نشین زن، زندگی آزادی خواهد بود.