به گزارش الف؛ در روزهای اخیر و شرایط کنونی، رقابت های نامزدهای چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری کشورمان، شدید و داغ شده و نامزدها با حضور در برنامه های مختلف و افزایش فعالیت های خود، سعی در جلب توجه افکار عمومی و آرا آن ها را دارند. در این راستا، هر کدام از شش نامزد نهایی انتخابات ریاست جمهوری کشورمان بر آن هستند تا با ارائه طرح و برنامه ها و سیاست های خود، تصویری کارآمد را از خودشان نشان دهند.
با این حال، اینطور به نظر می رسد که با توجه به شرایط خاص و حساس کشورمان به ویژه در عرصه اقتصادی، نامزدهای انتخاباتی بایستی با یک چالش معنادار رو به رو شوند. بر کسی پوشیده نیست که مشکلات اقتصادی و معیشتی از جمله مهمترین دغدغه های مردم کشورمان در شرایط فعلی هستند و البته که بخش قابل توجهی از طرح و برنامه های ارائه شده از سوی نامزدهای انتخاباتی نیز معطوف به همین مشکل و مساله است.
از این رو، نامزدهای انتخاباتی باید به این سوال پاسخ دهند که با توجه به فرسایشی شدن برخی چالش ها و نواقص ساختاری در اقتصاد ایران، آیا آمادگی دارند تا اجرای اصلاحات جدی در اقتصاد کشورمان را در دولت خود عملیاتی کنند یا خیر همچون دولت های گذشته صرفا به دنبال ادامه دادن به وضع موجود و برجسته سازی و بزرگترکردن هر چه بیشتر چالش ها و مشکلات در عرصه اقتصاد کشورمان هستند؟
تقریبا اغلب ناظران و تحلیلگران حوزه اقتصاد کشورمان اجماع نظر دارند که سهم سومدیریت ها و البته موانع و نواقص ساختاری در ایجاد وضعیت نامساعد برای اقتصاد ایران، بسیار بیشتر از فشار و تحریم های خارجی است. با این حال، این نواقص در سال های اخیر از سوی کمتر دولتی مورد توجه قرار گرفته اند و همین مساله سبب شده تا اصلِ مشکلات نه تنها حل نشود بلکه حجیم و بزرگتر شود و خود طیف متنوعی از دیگر مشکلات را ایجاد کند. از این رو، با توجه به پایان رسیدنِ زمان آزمون و خطا در اقتصاد ایران، به نظر می رسد که دولت و رئیس جمهور آتی کشورمان بایستی تمام سعی خود را مصروف دارند تا اصلاحات جدی و البته پرهزینه ای را در اقتصاد کشورمان عملیاتی کنند. هزینه ای که البته بیشتر معطوف به خود دولت و رویه های مالوف و جا افتاده در اداره آن است نه لزوما متوجه مردم !
بی توجهی به این اصلاحات جدی در ادامه راه می تواند برای کشورمان تهدیدزا باشد. اقدامی که تحقق آن در نوع خود برداشتن گام ها جدی در مسیر منافع ملی کشورمان نیز هست و می تواند شرایط بهتری را برای ایران نوید دهد. با این حال، حداقل تا کنون در قالب رقابت های انتخاباتی، کمتر نامزدی به صراحت از اراده جدی خود و دولتش در این رابطه خبر داده و برنامه های عینی و ملموسی را ارائه کرده است.
