به گزارش ایسنا، به نقل از ایتنا، محققان این دانشگاه می‌گویند که ریزپلاستیک‌های موجود در آب، غذا و هوایی که تنفس می‌کنیم، از روده به سایر بخش‌های بدن مانند کلیه‌ها، کبد و مغز راه خواهند یافت.
الیسئو کاستیلو، دانشیار بخش گوارش و کبد دانشکده پزشکی دانشگاه نیومکزیکو، می‌گوید: «در دهه‌های گذشته، ریزپلاستیک‌ها در اقیانوس‌ها، بدن حیوانات، گیاهان، آب لوله‌کشی و در بطری‌های آب پیدا شده‌اند. به نظر می‌رسد آن‌ها همه‌جا هستند.»
کاستیلو و تیم پژوهشی او به مدت چهار هفته به موش‌ها آبی دادند که حاوی پنج گرم ریزپلاستیک بود؛ معادل مقدار ریزپلاستیکی که قبلا مشخص شده بود انسان هر هفته می‌بلعد (تقریبا معادل وزن یک کارت اعتباری) و دریافتند که ریزپلاستیک‌ها از روده به سایر بافت‌های بدن حرکت می‌کنند.
کاستیلو هشدار داد: «این موش‌ها تنها چهار هفته در معرض این ریزپلاستیک‌ها بودند. حالا فکر کنید برای ما انسان‌ها که از بدو تولد تا پیری در معرض آن قرار داریم، وضعیت چگونه خواهد بود؟»
به گفته او، وقتی موش‌های سالم با چند هفته قرار گرفتن در معرض این ریزپلاستیک‌ها، نشانه‌هایی از تغییر در وضعیت سلامتی نشان می‌دهند، می‌توان گفت که سلامتی انسان‌هایی که تمام عمرشان در معرض این ریزپلاستیک‌ها قرار می‌گیرند، به طور جدی آسیب می‌بیند. حالا تصور کنید شخصی به بیماری‌های زمینه‌ای هم دچار باشد. آیا قرار گرفتن در معرض ریزپلاستیک‌ها می‌تواند بیماری زمینه‌ای این افراد را تشدید کند؟
کاستیلو در مقاله‌ای که در مجله «زیست شناسی سلولی و سم‌شناسی» منتشر شد، نشان می‌دهد که ریزپلاستیک‌ها موجب تغییر سلول‌های ایمنی به نام «ماکروفاژها» می‌شوند که وظیفه حفاظت از بدن در برابر ذرات خارجی‌اند و در نتیجه التهاب در بدن به وجود می‌آورند.
به گزارش نیویورک‌پست، کاستیلو در تحقیق بعدی‌اش به این موضوع می‌پردازد که چگونه رژیم غذایی بر نحوه جذب ریزپلاستیک‌ها در بدن تاثیر می‌گذارد. او می گوید: «آنچه انجام می‌دهیم این است که به حیوانات آزمایشگاهی رژیم غذایی حاوی چربی و کلسترول بالا یا رژیم غذایی حاوی فیبر بالا بدهیم تا بتوانیم بررسی کنیم آیا رژیم غذایی بر جذب ریزپلاستیک‌ها در بدن تاثیر می‌گذارد یا خیر.»
بر اساس پژوهشی که در مجله «آلودگی زیست‌محیطی» (Environmental Pollution) منتشر شد، مهم نیست چه چیزی می‌خورید، از ریزپلاستیک‌ها گریزی نیست. طبق یافته‌های دانشمندان، ۹۰ درصد پروتئین‌ها، از جمله جایگزین‌های گیاهی، حاوی ریزپلاستیک‌اند و عواقب منفی برای سلامتی به دنبال دارند.
