به گزارش میزان، رژیم صهیونیستی همچنان مانع ورود و توزیع تجهیزات اولیه بشردوستانه به نوار غزه، به‌ویژه شهر غزه و شمال این باریکه می‌شود و تهدید به تشدید و تعمیق قحطی گسترده در این منطقه می‌کند.
این امر ساکنان غزه را در معرض خطر مرگ ناشی از گرسنگی قرار می‌دهد، به‌ویژه با توجه به افزایش تعداد کودکانی که بر اثر سوءتغذیه حاد، گرسنگی و بیماری‌های مرتبط جان خود را از دست می‌دهند.
تاکنون ده‌ها کودک صرفا به دلیل سوءتغذیه و گرسنگی در نوار غزه جان خود را از دست داده اند.
رژیم صهیونیستی محدودیت‌های بیشتری را در عملیات توزیع و تحویل به دنبال ورود کمک‌ها به این منطقه محصور اعمال می‌کند و به‌طور مشخص مانع ورود و توزیع آن به مناطق شمالی نوار غزه به صورت روزانه می‌شود.
این امر به‌ویژه با توجه به حمله مداوم ارتش رژیم صهیونیستی به اردوگاه آوارگان النصیرات که از چند روز پیش آغاز شد و انتظار می‌رود وضعیت را تشدید کند و حمله احتمالی آن به رفح مشکل‌ساز است.
رژیم صهیونیستی به نقض تعهدات بین‌المللی خود از جمله تعهدات به عنوان یک رژیم اشغالگر و همچنین حکم موقت دیوان بین‌المللی دادگستری که از رژیم صهیونیستی می‌خواهد اقدامات لازم و موثر را انجام دهد و با سازمان ملل برای تضمین رسیدن کمک‌های بشردوستانه به غزه بدون مانع یا تأخیر و به منظور انجام تعهدات خود تحت کنوانسیون نسل‌کشی همکاری کند، ادامه می‌دهد.
ورود کمک‌های بشردوستانه در سطح کنونی نشان‌دهنده یک فاجعه واقعی و گرسنگی گسترده‌تر است، که باعث شده ساکنان با خطرات بسیاری مواجه شوند.
علیرغم این واقعیت که هیچ پیشرفت واقعی حاصل نشده است، رژیم صهیونیسی مدعی است که تغییری در میزان کمک‌های ورودی به نوار، مطابق با مفاد توافق‌نامه آمریکا و هماهنگ کننده سازمان ملل در اراضی اشغالی فلسطین و همچنین داده‌هایی که این رژیم ارائه کرده، رخ داده است.
با این حال، هیچ اقدام واقعی انجام نشده است؛ تعداد کامیون‌های مجاز برای ورود به نوار، بدون تغییر باقی می‌ماند.
علاوه بر این، ایست‌بازرسی بیت حانون در شمال غزه همچنان بسته است و برخلاف گزارش رسانه‌های صهیونیستی، بندر اشدود برای انتقال کمک‌های بشردوستانه به نوار غزه مورد استفاده قرار گرفته است.
از زمانی که رژیم صهیونیستی رسما تصمیم گرفت آب و غذا را برای ساکنان نوار غزه قطع کند، مقامات کابینه رژیم صهیونیستی آشکارا اعلام کردهاند که گرسنگی و کمک باید به عنوان ابزار فشار، باجخواهی و سلاح در حملات نظامی کنونی مورد استفاده قرار گیرد و این روند اکنون برای هفتمین ماه متوالی ادامه دارد.
باید تلاش‌های بیشتری برای تامین امنیت کار نیرو‌های امدادی و بشردوستانه توزیع کننده این کمک‌ها، امنیت غیرنظامیان دریافت کننده آن و تضمین جریان آن به شمال غزه در سریع‌ترین زمان ممکن صورت گیرد.
تنها ۳ جاده وجود دارد که رژیم صهیونیستی به کاروان‌های کمک‌های بشردوستانه برای رسیدن به شمال نوار غزه اجازه استفاده از آن‌ها را می‌دهد: جاده نظامی در سمت شرقی غزه، جاده ساحلی راشد و جاده مرکزی صلاح الدین.
آنچه بسیار کمتر مستند شده این است که سازمان ملل ۲ یا ۳ جاده به‌طور همزمان دارد و این جاده‌ها در وضعیت بسیار بدی هستند و هیچ تضمین امنیتی ارائه نمی‌کنند.
یونیسف به‌تازگی گزارش داد که یکی از خودرو‌های این سازمان در حالی که در یک ایست‌بازرسی در جاده صلاح‌الدین برای رساندن کمک‌های حیاتی به شمال غزه، منتظر بود، هدف اصابت گلوله جنگی قرار گرفت.
اعتقاد بر این است که اکنون بیش از ۳۰۰ هزار نفر در شمال غزه گرفتار شده‌اند و نمی‌توانند آنجا را ترک کنند و با کمتر از ۱۲ درصد از میانگین کالری روزانه مورد نیاز زندگی می‌کنند.
جامعه بین‌الملل باید به وظایف قانونی و اخلاقی خود در قبال مردم ساکن در نوار غزه عمل کند، باید تضمین کند که حکم دیوان بین‌المللی دادگستری اجرا می‌شود و نسل‌کشی در نوار غزه پایان می‌یابد.
کشورها باید با توقف حمایت‌های نظامی، مالی و سیاسی از نسل‌کشی رژیم صهیونیستی علیه مردم فلسطین در نوار غزه، و به‌ویژه، کلیه انتقال تسلیحات به این رژیم، به تعهدات بین‌المللی خود عمل کنند.
