معاون محترم رئیس جمهور گفته اند:
«وقتی زنان طلبه هستند چرا ما باید اسیر سلبریتیها باشیم. زنان طلبه‌ای که در عرصه‌های هنری مانند ساخت فیلم، بازیگری و فیلمنامه استعداد دارند، معرفی شوند تا آموزش‌های لازم را فرا بگیرند.»
با خواندن این جملات خانم انسیه خزعلی یاد یک گفتگوی قدیمی تلویزیونی با یک روحانی جوان می افتیم که به شدت از حضور روحانیون در همه امور دفاع می کرد و در زمینه مورد بحث شان یعنی آسیب های اجتماعی و زندان تاکید می کرد هر جا خلا روحانی بود زندان های ما پر شد! و اینجا بود که در پاسخ به نکته سنجی مجری دچار مشکل شد. چون مجری بلافاصله پرسید متوجه منظورتان نشدم. یعنی در قم زندانی نداریم؟! و روحانی جوان ما چاره ای جز تایید زندانی در قم نداشت !
آشکار است که اصل سخن آن روحانی جوان که بسیار بد طرح شد و حاوی پیشنهادی غلط بود، این بود که «تربیت دینی» حلال خیلی از مشکلات است و هر جا در این زمینه کم کاری و ضعف وجود داشته باشد آثارش در حوزه های مختلف جامعه هویدا می شود. جدا از بحث و جدل ها درباره اینکه تربیت دینی چیست، این سخن قابل دفاع عقلانی است، اما یقینا تربیت دینی را نمی توان صرفا به حضور فیزیکی و مستقیم « روحانیون» و « طلاب» در همه مشاغل تفسیر کرد!
تفسیر ساده انگارانه و نادرستی که متاسفانه خانم خزعلی نیز علی الظاهر به آن دچارند و گمان کرده اند هر جا روحانی و طلبه ورود کند همه مشکلات آن حوزه قابل رفع است! هر چند این نکته آسیب شناسانه و مضمر در سخن ایشان که چرا خانواده های مذهبی نوعا به عرصه های هنری روی خوش نشان نمی دهند و همین امر باعث شده خود بخود این عرصه همچنان مستعد برخی پیرایه های ناصواب و ناهمساز با فرهنگ ملی و دینی ما بماند نیز قابل بررسی جدی است و از مدت ها قبل نیز مورد اشاره برخی چهره ها و مقامات مسئول فرهنگی نظیر علی لاریجانی در زمان وزارت فرهنگ و ارشاد و صدا و سیما بوده است.
با این حال شاید ایشان ندانند که طلبه هایی هم بوده اند که بعد از ورود به عرصه هنر مسیر دیگری در پیش گرفته اند و به قول شاعر «سرکنگبین صفرا فزود ! »
عرصه فرهنگ چنانکه خود ایشان نیز در این سخنرانی یادآور شده اند بسیار پیچیده و لغزنده است. چنین نیست که بتوان با ارایه یک پیشنهاد و تجویز و گماشتن کسی یا کسانی در اموری انتظار داشت که مشکلاتش به سادگی و سهولت بر طرف شود.
خانم خزعلی در توضیح بعدی درباره اظهارات خود نوشته اند : «در آستانه میلاد حضرت زینب (س) مهمان گروهی از بانوان عزیز طلبه بودم، برخی از آنان مطرح می کردند که توانایی فیلمسازی، کارگردانی و تربیت بازیگر را دارند ولی هیچگونه پشتیبانی و حمایتی از آنان صورت نمی‌گیرد، اینجانب استقبال کردم که از ظرفیت آنان در عرصه هنر متعهد استفاده شود.
امری که معمولا در نشست با جوانان مطرح میشود و فرقی نمی‌کند طلبه باشد یا دانشجو یا اصحاب رسانه، معاونت وظیفه دارد از استعدادهای جوانان این کشور و ظرفیت‌هایشان در چهارچوب قوانین و در حد توان و امکانات حمایت کند.»
ضمن تایید این توضیحات نیز باید گفت متاسفانه آنچه ایشان در سخنرانی خود گفته اند بسیار فراتر از استقبال برخی طلاب برای ورود به عرصه هنر است و حاوی نوعی راهبرد در این عرصه است که چنانکه گفته شد راهبرد نادرستی است. زخم های فرهنگی با تجویز فوری آنتی بیوتیک درمان نمی شود!
