قیمت گوجه فرنگی همگام با دلار در حال افزایش است. آخرین باری که گوجه فرنگی خبرساز شد، سال ۸۵ بود که احمدی نژاد منکر گرانی گوجه شد و گفت از محله ما بخرید.
اما داستان امروز گوجه چیست؟ مساله را فراتر از اقتصاد ببینید و دولت را در همین یک موضوع ارزیابی کنید.
گوجه فرنگی ۷ هزار تومان را رد کرد. چرا؟
مرداد ماه امسال، ۷۳ هزارتن گوجه صادر شده است که نسبت به تیر ماه ۳۷۰ درصد رشد داشته است.
۴۷ هزار تن رب گوجه فرنگی در مرداد ماه امسال صادر شده است که اگر برای هر کیلو رب ۴ کیلو گوجه حساب کنیم، حدود ۲۵۰ هزار تن گوجه از کشور خارج شده است.
جهت دقیق شدن مساله، این حجم صادرات را با مجموع ۴ ماه اول سال ۹۶ مقایسه کنید که سرجمع صادرات گوجه فرنگی ۱۱۲ هزار تن بوده است.
حالا سوال اینجاست؛ آیا قابل پیش بینی نبود که خروج این حجم گوجه فرنگی از کشور منجر به کسری قابل توجه در بازار داخلی می شود؟ چرا نظارت نکردیم؟ چرا مجوز دادیم؟
با توجه به کاهش آن به آن ارزش پول ملی، صادرات کالا برای یک گروه دلال به شدت سودآور است.
فرض کنید این وضعیت در دیگر کالا ها نیز تکرار شود. آیا بزودی در کشور دچار قحطی جدی نمی‌شویم؟ پشت پرده ماجرا چیست؟
دولت بازار ارز را به اسم رهنمودهای تخیلی اقتصاد بازار رها کرده است؛ اما بیشتر نفع این رهاسازی را چه کسی می برد؟ اقتصاد بازاری و بازاری اقتصادی؛ تجار و صادرکننده و قاچاقچی. از همین جهت اتاق بازرگانی که نماینده این بخش است روز گذشته در جلسه‌ای فوری از دولت خواست سامانه نیما هم حذف شود تا ارز وارداتی را ۱۶ هزار تومان در بازار بفروشند، نه ۸هزار تومان.
این بهم ریختگی و غارت زندگی مردم و عصبانیت اجتماعی در پیوند شوم میان اقتصاد بازار و اقتصاد بازاری رقم خورده است.
