این فیلم به کارگردانی «جولین شنابل» به زندگی «ون گوگ» فقیر در دهه ۱۸۸۰ میلادی در پاریس می‌پردازد؛ جایی که آثار هنری او در بهترین حالت نایدیده گرفته می‌شد و در بدترین حالت بی‌ارزش تلقی می‌شد و مورد تمسخر قرار می‌گرفت. 

داستان فیلم در جنوب فرانسه و در بیرون و داخل آسایشگاه روانی ادامه می‌یابد و چند سال بعد با مرگ این هنرمند ۳۷ ساله بر اثر اصابت گلوله‌ای به شکمش پایان می‌یابد اما بر خلاف آنچه مورخان معتقدند، درگذشت «ون گوگ» در فیلم به صورت خودکشی نشان داده نشده است. 

«ویلم دفو» بازیگر نامزد اسکار به سبب ویژگی‌های خاص چهره بهترین گزینه برای ایفای نقش «ونسان ون گوگ» در این فیلم بوده است و در نقش مردی بسیار تنها بازی کرده که آرامشش را تنها در طبیعت و کارش می‌یابد. «دفو» بازیگر نقش این نقاش جریان‌ساز تاکنون دو بار برای فیلم‌های «جوخه» (۱۹۸۶) و «سایه خون‌آشام» (۲۰۰۰) نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شده است. 

«جولین شنابل» کارگردان این فیلم توضیح داد: این فیلم درباره نقاشی و یک نقاش و رابطه او با ابدیت است. این فیلم از زبان یک نقاش نقل می‌شود و در آن تلاش کرده‌ام لحظاتی مهم از زندگی «ون‌گوگ» را بیارم، البته این یک فیلم زندگی‌نامه رسمی نیست و نسخه شخصی من از زندگی اوست که امیدوارم شما  را به این نقاش بزرگ نزدیک‌تر کند.

«ونسان ون‌ گوگ» نقاش نامدار هلندی اگرچه در زمان حیاتش در گمنامی کامل به‌سر برد، اما اکنون به‌عنوان یکی از تاثیرگذارترین نقاشان پست‌امپرسیونیست شناخته می‌شود. او در ۳۰ مارس ۱۸۵۳ در زاندرت در ایالت برابانت هلند نزدیک مرز بلژیک به دنیا آمد. «ون‌ گوگ» فعالیت هنری خود را به‌عنوان طراح و نقاش از سال ۱۸۸۰ و در سن ۲۷ سالگی آغاز کرد.

برخی از مشهورترین کارهای او در دو سال پایانی عمرش خلق شدند، وی فقط در دو ماه پایانی عمرش، ۹۰ نقاشی از خود باقی گذاشت. بنا بر روایت‌های موجود، خالق «شب‌های پرستاره» و «گل‌های آفتابگردان» گلوله‌ای به خود شلیک کرد و روز بعد در ۲۹ جولای ۱۸۹۰ در سن ۳۷ سالگی درگذشت.

هفتادوپنجمین دوره جشنواره فیلم ونیز از ۲۹ اوت (۷ شهریور) در ایتالیا آغاز شده و تا ۸ سپتامبر (۱۷ شهریور) ادامه خواهد داشت. امسال «گیرمو دل تورو» فیلمساز مشهور مکزیکی رئیس داوران بخش رقابتی است.