غدیر 10 هجری و غدیر 1439 هجری، فرقی باهم ندارند.آنکه مردش باشد، دست می گذارد روی دستت و بیعت می کند! مردش که نباشد بهانه ها می آورد و خودش را از کارزار غدیر گم و گور می کند، مثل من و ما.!

علی جان! قبول کن که بیعت با تو سخت است و بالاتر از تاب و توان مدعیانی چون ما! ما که روزه سکوت گرفته ایم در برابر گرسنگی گرسنگان و سیری شکم بارگان، چگونه با تو دست بیعت دهیم؟!

ما که زهره فریاد در برابر فاسدان را نداریم، چگونه دم از بیعت تو بزنیم که شلاق دست گرفته ای برای اجرای حد ولیدبن عقبه، که منسوب و منصوب خلیفه است و کسی را جرات جسارت به حریمش نیست!

ما کجا و تو کجا مولا جان!؟ حیف نیست دست ما روی دست تو بیفتد و خیال بیعت به سرمان بزند؟! ما بیت المال را تاراج کرده ایم زیر پای آقازادگان و نورچشمی ها و تو نهیب می زنی بر زینب ات که مباد گردن بند عاریت از خزینه بیت المال بردارد! 

بیعت ما برای ولایت تو، وصله ناجور است! که ما عادت کرده ایم به سفره ها و سفرهای رنگین از جیب بیت المال و تو شمع بیت المال خاموش می کنی موقع شنیدن زیاده گویی های شخصی طلحه و زبیر!

تو بغض میکنی و تمنای مرگ، از شنیدن خبر تعرض به حریم زنان یهودی زیر پرچم ات و ما لبخند می زنیم و سخنرانی می کنیم و وعده می دهیم برای مبارزه با فقر و گرسنگی مردان و زنان و کودکان مسلمان کشورمان!

کم نیست این فاصله ها! چگونه با تو بیعت کنیم که رسواگر حرامخواران و نهیب زن استانداران هستی و حافظ بیت المالی که حتی به مهریه زنان راه پیدا کرده است، و ما لاپوشان رانت خوران و نجومی بگیران و توجیه گر پاداش های میلیونی، آن هم در روزگاری که بساط کلیه فروشی در بازار فقرا رونق گرفته است!

ما را دستی به بیعت تو نیست، که تو را نه ترسی از سپاه معاویه است و نه دلشوره ای از مکر عمروعاص و نه حتی خوفی از پینه بستگان نهروان، که تو علی هستی و علی خواهی بود! ما چه کنیم که می ترسیم از ناوها و موشک ها و نگرانیم از خدعه ها و نیرنگ ها! و حتی خوف داریم از دوستانی که عجیب استعداد نهروانی شدن دارند...حق بده به ما...ما که مثل تو نیستیم! باور کن سخت است بیعت با تو...خیلی سخت!