ارتش آمریکا به بهانه مقابله با کارتل های مواد مخدر، اقدام به حمله به چندین شناور و قایق در آب های دریای کارائیب کرده است. حملاتی که تاکنون چندین کشته برجا گذاشته اند. جالب اینکه دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در چندین نوبت با صدور بیانیه ها و موضع گیری هایی، این قبیل اقدامات را نشانه ای از اقتدار خود و دولتش معرفی کرده و از تداوم این حملات خبر داده است. این در حالی است که این رویه، نه نشان از قدرت آمریکا و رئیس جمهور این کشور بلکه نمودی عینی از زیرپا گذاشتن اصول ابتدایی حقوق بشر توسط آمریکایی ها را به نمایش می گذارد. باید از رئیس جمهور آمریکا پرسید که با چه سند و مدرکی و آن هم بدون هرگونه روند قضایی، فرمان قتل و کشتار انسان ها را می دهد؟ آیا اگر در یک کشور مخالف با سیاست های آمریکا، افرادی بدون طی کردن هرگونه روند قضایی توسط دولت کشته شوند، آمریکا و رسانه های غربی در این زمینه سکوت محض پیشه می کنند؟ چرا رسانه های مطرح و جریان اصلی غربی، هیچ واکنشی به این قبیل جنایت های ترامپ و متحدانش نشان نمی دهند؟ 

تردیدی نیست که مبارزه با کارتل های مواد مخدر اصلی درست است اما وقتی بسیاری از صاحب نظران تاکید دارند که دولت آمریکا صرفا این بهانه را مطرح می کند تا به ونزوئلا حمله کند، این موضوع روشن می شود که نباید فریب بهانه های واهی ترامپیست ها را خورد. با این همه، تناقض عجیب حقوق بشر آمریکایی در مساله حمله به چند قایق در سواحل ونزوئلا بدون طی کردن هرگونه فرآیند قضایی، حامل دو نکته مهم است. 

اول اینکه حقوق بشر غربی، برای دولت هایی نظیر آمریکا هدف نیست، بلکه وسیله است. آن ها از این اهرم استفاده می کنند تا به ملت های دیگر تجاوز کنند و یا در قالب رقابت های راهبردی، یک ابزار به ظاهر مشروع برای ضربه‌زدن به دیگران داشته باشند. وگرنه در صورت لزوم، قدرت های غربی خود بزرگترین ناقضان حقوق بشر در جهان هستند و عجیب اینکه برای نقض حقوق بشر، بهانه های حقوق بشری هم می آورند! 

نکته دوم اینکه تصور وجود رسانه های مستقل در غرب چندان مطابق با واقع نیست. رسانه هایی که در مدت اخیر کوچکترین توجهی به رویه غیرقانونی دولت ترامپ در کشتار چند انسان در آب های کارائیب از خود نشان نداده‌اند. البته که مجرمان مستحق مجازات هستند اما آیا تفسیر فردی نظر ترامپ و همفکرانش باید جای قانون و رویه قضایی و محاکمه با فرآیندهای حقوقی را بگیرد؟ آیا اگر این قاعده نابجا جا بیفتد، جوامع بشری به سمت قانون جنگل حرکت نخواهند کرد و هرکاری که می خواهند را به صلاحدید خود انجام نمی دهند؟ آیا این مساله با اصل قانونگرایی در هماهنگی است؟