این روزها زیاد میشنویم که عمده دلیل توفیقات اولیه در حمله مذبوحانه اسراییل خیانت و نفوذ برخی خودی ها در حمایت اطلاعاتی و یا حتی حضور در عملیات نظامی با استفاده از ریزپرندههاست. امروز مجلس شورای اسلامی طرح دو فوریتی ارايه داد که این قبیل خائنان به سرعت به اشد مجازت برسند. به گفته عضو هیات رئيسه مجلس این طرح همچنین شامل کسانی هم میشود که قطعات پهپاد را حمل و نقل و یا ترکیب کرده و ریز پرنده درست می کنند. همچنین مکانی در اختیار افرادی قرار می دهند که چنین اقداماتی برای رژیم صهیونیستی و علیه کشورمان انجام دهند.
به گفته یکی از کارشناسان حاضر در یک برنامه تلویزیونی در شرایط جنگی تسریع این مجازات و اطلاع رسانی عمومی و فوری و فراگیر دراین باره علاوه بر تشفی خاطر مردم بازدارندگی لازم را نیز خواهد داشت.
با این حال هدف از این نوشته اشاره به این موضوع نیست. آنچه می خواهیم بگوییم این است که مفهوم خیانت و کمک به دشمن تنها در مساله حضور مستقیم در عملیات خیانت آمیز نظامی نیست. امنیت مفهومی گسترده است که فقط در میدان جنگ معنا ندارد. در شرایط جنگی احتکار مواد غذایی یا سایر کالاهای مورد نیاز مردم یا گرانفروشی های بی دلیل و سو استفاده هایی از این قبیل در بازار نیز مصداق نوعی خیانت و مخدوش شدن امنیت روانی مردم است که بدون شک کمک به دشمن خواهد بود و مستوجب عقوبتهای سخت.
وقتی طی روزهای گذشته بلافاصله پس از آغاز تهاجم اسراییل، می شنوید که قیمت برنج از کیلویی ۱۷۰ هزار تومان در خرده فروشی های شمال کشور به ۲۴۵ هزار تومان افزایش یافته و تا به شهرهای دیگر برسد از این هم بالاتر خواهد بود و وقتی دلیل این امر گران فروشی تولید کنندگان بزرگ برنج عنوان می شود، چگونه می شود به این مهم بی اعتنا بود؟ اگر قرار باشد همه تولیدکنندگان مایحتاج مردم چنین رویه ای را در پیش بگیرند آیا نباید گفت دامنه نفوذ دشمن برای ضربه زدن به امنیت روانی مردم روز بروز در در بازار و اقتصاد ما در حال گسترش است؟
آیا نباید این «اسراییلی های بازار» را که به قیمت کشتن اعتماد و اطمینان مردم مشغول سوداگری های غیر اخلاقی و نامشروع خود هستند در شمار خائنان به مردم قرار داد؟!
