نوروز باستانی قدمتی بیش از 2500 سال دارد. گستره جغرافیایی نوروز از ایران تا چین، مدیترانه و آفریقا کشیده شده است. نوروز بزرگترین جشن ملی ایرانیان است. 

ایرانیان شادترین مردم جهان بوده اند. بیش از 65 جشن، آیین از جمله مهرگان، سده و نوروز به نام ایران ثبت شده است. 

جشن نوروز با نو شدن طبیعت و آغاز فصل بهار است. 

امسال بهار طبیعت و بهار قرآن با هم تقارن نیکو دارند و بس مبارک است. 

ترکیب واژگانی عید نوروز جالب توجه است. عید در لغت به معنای بازگشت است. عید نوروز یعنی «بازگشت روز نو» روزی که زمین و زمان به آغاز باز می گردد. آغازی برای نو شدن اهل عالم، چرا که نوروز پارسی، نوروز همه عالمیان است. 

ایران به همراه 11 کشور در سال 1388 نوروز را ثبت جهانی کرده اند و در هر یک از این کشورهای حوزه نوروز جشن گرفته می شود. در آذربایجان «عید آروزهای خوش نیاکان»، در ترکمنستان «روز بر تخت نشستن جمشید»، در قزاقستان « در سحرگاه به استقبال نوروز»، در تاجیکستان «دوشیزه ای زیبا با لباس سفید یا سبز که سمبل پاکی و بهار است، به منتظران خبر آمدن بهار و رسیدن نوروز را می دهد». 

در افغانستان «نوروز نوید دهنده شادابی و تازگی است»، در پاکستان «نوروز را عالم افروز» می نامند. 

به باور ترکان «نوروز تحقق همه آمال و آرزوها است. » در ترکمنستان «روشن کردن چراغ ها، باز کردن پنجره ها به امید افزوده شدن برکت» در قرقیزستان «پر شکوه ترین عید، در ازبکستان «نوروزگاه و مراسم جشن» در هندوستان، مصر، سودان، عراق و ... همه نوروز را گرامی می دارند. براستی کدام جشن و آئین در دنیا این همه فراگیر و گسترده غیر از نوروز را سراغ داریم.؟ 

نوروز به خاطر کارکردها، ارزش ها و دستاوردهایی که دارد در طول تاریخ همواره پویا، مانا و فراگیر بوده است؛ گسترش صلح و دوستی، احترام به حقوق بشر، تکریم خانواده، گسترش نیکوکاری، احترام و تنوع و تکثر فرهنگی همه از جمله این دستاوردها و کارکردهای نوروز باستانی است. 

چه زیبا شاعر پر آوازه پارسی، صاحب مثنوی- مولوی فرموده است: 

بر خاکیان جمال بهاران خجسته ا‌ست
بر ماهیان تپیدن دریا مبارک است

دل را مجال نیست که از ذوق دم زند
جان سجده می‌کند که خدایا مبارک است.