هرسه بار مربوط به قبل از انقلاب است

اکرم عفیف برای تمام تیم ایران کافی بود،قلعه نوعی استعفا

آن قدر گل دوم قطر قشنگ بود که لیاقت داشت همانجا بازی را قطع کنند و جام را به آنها بدهند. ایران بسیار بد و دستپاچه و نامنظم و با بی اعتماد به نفسی بازی کرد. لیاقت برد نداشت. قطر یک موقعیت تک به تک را از دست داد، یک موقعیت تک به تک هم دفاع ایران خطا کرد و کارت قرمز گرفت و یک مورد هم آخر بازی یک گل را از دست داد. وگرنه ایران باید ۳ گل دیگر می خورد. تیم ایران اصلا بازی باثباتی را در این مسابقات نداشت و بدترین بازیکنان ایران در بازی با قطر با پاسهای اشتباه زیاد به ترتیب سامان قدوس، امید ابراهیمی و سعید عزت اللهی بودند.

نه ناراحتم نه خوشحال ، اما از اینکه ازپاداشهای ماورایی خبری نخواهدبود خرسندم.

آزموده را آزمودن خطاست.

تیم ایران به هیچ وجه به قهرمانی نزدیک نبود بلکه به فینال (شاید) نزدیک بود. اگر موقعیت جهانبخش هم گل میشد تازه به ضربات پنالتی میرفتیم

حالا که بازیهای ما تمام شده بهتر است بدور از احساس نظر بدهیم. شاید فکر کنید چون دو گل به ژاپن زدیم یا دو گل به قطر زدیم و در دقایق آخر هم به تیر دروازه زدیم شایسته حذف نبودیم و بدشانسی آوردیم. ولی واقعیت این است که بسیار بی برنامه بودیم از 18 شوت ما فقط 5 شوت در چهارچوب قطر بود و از 14 شوت آنها 9 شوت در چارچوب بود. بدتر از همه بی برنامگی در دفاع بود. میتوانید با زماان اسکوچیچ مقایسه کنید که در نماهای باز بخوبی برنامه دفاعی تیم دیده میشد. اما برای نمونه گل اولی که از ژاپن خوردیم نشان میدهد امید ابراهیمی هافبک دفاعی ما هیچ برنامه مشخصی ندارد. و در آخر باید بدانیم این روش مدیریت به جایی نمیرسد. روزگار آمار است و انتخاب قلعه نویی و بازیکنان بر اساس آمار نبود. حتی به ساده ترین عامل که سن بازیکنان است توجه نشده بود. هیچ اشکالی متوجه بازیکنان نیست آنها همه تلاش خود را کردند و مای افتخار هستند ولی برای اولین اقدام بهتر است تاج با این همه سوابق منفی استعفا دهد و میدان را برای نیروهای کارامدتر باز کند.

به طارمی و قدوس باختیم