عضو انجمن روانپزشکان ایران شیوع اختلالات روانپزشکی در جوامع را ۲۴ تا ۲۵ درصد اعلام کرد و گفت: این عدد در برخی جوامع کمتر و در برخی دیگر بیشتر است اما پراکندگی آن در سطح جهان تقریبا یکسان است و در کشورهای پیشرفته و غیرپیشرفته هم تفاوت فاحشی ندارد؛ این در حالیست که مهمترین اصل نحوه پرداختن به این امر از دوران کودکی است. باید بدانیم هرگونه سرمایه‌گذاری روانی برای تربیت فرزندان از دوران کودکی آغاز و نتیجه آن ۱۰ تا ۲۰ سال دیگر در جامعه نمایان می‌شود.
دکتر غلامرضا حاجتی در گفت‌وگو با ایسنا، دوره کودکی را دوره‌ای خاص و حساس دانست که لازم است سرمایه‌گذاری‌ها برای تربیت فرزندان از همین دوره آغاز شود و افزود: بسیاری از اختلالاتی که در دوره بزرگسالان نمایان می‌شود به شرایط دوران کودکی باز می‌گردد.
وی تصریح کرد: یک بعد سلامت روان، بعد بیولوژیک و یا همان زیست شناسی است که در ژن‌ها وجود دارد و در زمان تولد با خودمان به این دنیا می‌آوریم. بعد دیگر نیز زندگی روانشناختی انسان است؛ از زمانی که انسان چشم باز می‌کند و به این دنیا می‌آید و حتی چندی پیش از تولد و هنگامی که در شکم مادر بوده و سیستم شنوایی آن در حال تکامل است، شکل می‌گیرد و این دوره همان زمانی است که باید سرمایه‌گذاری روانی به‌روی کودک آغاز شود و آموزش خانواده‌ها از همین‌جا می‌تواند کمک کننده آینده فرزند باشد.
عضو انجمن روانپزشکان ایران در ادامه از والدین خواست تا در کلاس‌های دوران بارداری شرکت کنند تا آموزش‌های سلامت روان به آنها ارائه شود و همچنین اظهار کرد: بدین ترتیب والدین می‌آموزند تا چگونه آرام باشند و استرس خود را کنترل کنند و یا چطور با مشکلات کنار بیایند، همین امر تاثیر بسزایی در سلامت روان کودک چه در ماه‌های آخر بارداری و چه زمانی که بدنیا می‌آید، دارد.
حاجتی ضمن تاکید بر اینکه بچه‌ها از همان موقعی که متولد می‌شوند همچون ضبط صوت همه چیز را در ذهن و روان خود ضبط می‌کنند گفت: نوزاد زمانی که در شکم مادر است فقط می‌شنود اما بعد از تولد می‌تواند ببیند و ضبط کند ولی نمی‌تواند واکنش داشته باشد چون زبان ندارد اما از ۳ سالگی توانایی پاسخ دادن می‌یابد و واکنش دارد اما از دوران نوزادی همچون لوحی و تخته‌ای سفید هر آنچه را که والدین بخواهند می‌توانند به‌روی ذهن آنها بنویسند و آموزش دهند؛ لذا اگر کودکی استرس والدینش را ببیند، استرسی می‌شود و یا اگر تحت فشار روحی باشد در آینده شاهد آسیب‌های جدی شده و حتی بعدا آنها را به خانواده خودش برمی‌گرداند لذا آموزش خانواده در دوران کودکی بسیار کمک کننده است؛ بنابراین توصیه می‌کنم پدر و مادرها حتما دوره‌های فرزندپروری و مهارتهای زندگی را از زمان بارداری مادر بگذرانند که شامل چند دوره رشد کودک تا ۷ سالگی، اواخر کودکی تا ۱۲ سالگی و سپس دوران طوفان نوجوانی که ۱۲ تا ۱۸ سالگی و شخصیت فرد در انتهای این سن شکل می‌گیرد، است.
وی افزود: با توجه به این موضوعات، دوران کودکی بستری بسیار مناسب برای سرمایه‌گذاری روانی افراد جامعه است. همچنین به سرمایه‌گذاری در حیطه آموزش‌های روانی نیاز داریم؛ مثلا مهارتهای فرزندپروری برای خانواده‌ها ویژه دوران کودکی و نوجوانی آموزش داده شود که همین امر می‌تواند از اختلالات روانی سالهای بعد در سطح اول پیشگیری کند.
عضو انجمن روانپزشکان ایران تاکید کرد: اختلالات تکاملی در اوایل دوران کودکی بسیار بیشتر است مثل اتیسم که شایع است و یا شاهد اختلالات یادگیری و کاهش توجه در سن مدرسه هستیم که شیوع برخی از این اختلالات با توجه به شناخته‌شدنش در سالهای اخیر بیشتر شده است.
وی در پایان گفت: به طور کلی شیوع اختلالات روانپزشکی در جوامع ۲۴ ـ ۲۵ درصد است؛ این عدد در برخی جوامع کمتر و در برخی بیشتر است اما پراکندگی‌اش در سطح جهان تقریبا یکسان و چه در کشورهای پیشرفته و غیر پیشرفته هم تفاوت فاحشی با هم ندارند اما مهم پرداختن به این موضوعات است چرا که اگر امسال برای دوره کودکی سرمایه‌گذاری کنیم، نتیجه آن را ۱۰ ـ ۲۰ سال دیگر در جامعه خواهیم گرفت.
