کلیدی‌ترین نکته‌ای که رهبر معظم انقلاب در سخنان اخیر خود خطاب به هیئت‌دولت اشاره کردند، تحت‌الشعاع قرار گرفتن دستاوردهایی است که دولت سیزدهم به ارمغان آورده. به‌عبارتی همه اقدامات و تلاش‌ها در سایه عدم تغییرات ملموس در سفره‌های مردم به حاشیه رفته و این تبدیل به نقطه ضعفی برای دولت شده است.
رهبر انقلاب در این‌باره تاکید کردند: «مسئله معیشت مردم خیلی مهم است. همه اقدامات مثبت دولت که با این زحمت انجام می‌شود، تحت‌الشعاع مشکلات معیشتی مثل گرانی مسکن و اجاره‌بها قرار میگیرد و این حیف است. عمده تحریم‌ها، با هدف گروگان‌گرفتن معیشت مردم است؛ باید در کنار مذاکرات، تحریم‌ها را خنثی کرد. مهمترین شاخص خنثی‌سازی تحریم‌ها، کاهش تورم است. هر تصمیمی میخواهید در زمینه اقتصاد بگیرید ببینید تاثیرش بر نکات برجسته‌ای مانند فاصله طبقاتی، ثبات بازار، نرخ ارز، کاهش تورم، رشد تولید و ... چگونه است.»
هر چند مدت‌های مدیدی است که بسیاری از دلسوزان و آنانی که دل در گروی اعتلای کشور دارند، بر اهتمام فراوان و تلاش تام و تمام برای بهبود و ارتقای سطح معیشت و پرشدن سفره‌های مردم تاکید میکنند اما دستاوردهای خلق‌شده دولت در عرصه‌های مختلف، اثر خود را در این حوزه نشان نداده. به‌کرات شنیده‌ایم که مسئولین قوه‌مجریه دائماً در حال بیان آمارهای مثبت خلق شده، بهبود شاخص‌های اقتصادی و دستاوردهایی هستند اما مردم احساسی نسبت به آنها ندارند. به واقع هنوز ترجمه دستاوردهای دولت در زندگی مردم صورت نگرفته و سومین سال دولت‌سیزدهم، زمانی است که باید این اتفاق رخ دهد.
هر چند انصاف ایجاب میکند اقرار کنیم، دولتی که با بدهی‌های کلان و کسری بودجه گزاف کشور را تحویل گرفت، با فوت روزانه 700 نفر مواجه بود، با ناترازی‌های عجیب در حوزه برق و گاز دست و پنجه نرم می‌کرد، میزان فروش پایین نفتش مشکل‌ساز شده و ذخایر کالاهای اساسی‌اش با چالش روبرو بود، بدون شک کار دشواری برای اداره کشور داشت و در این شرایط بود که سعی کرد با راهبردی متفاوت نسبت به دولت گذشته، سد تحریم‌ها را بشکند که البته در رسیدن به این هدف تا حد زیادی موفق بود. اما با یک خطای بزرگ و شوک حذف ارز ترجیحی، تمام اقدامات مثبت خود را هم بی‌اثر کرد و بدین ترتیب نتوانست مترجم خوبی برای اقدامات خود باشد.
دو سال باقی‌مانده از دولت سیزدهم باید لمس عینی اقداماتی باشد که تاکنون صورت گرفته؛ نکته‌ای که رهبر انقلاب هم به آن اشاره کردند و این مسئله نشان از اهمیت کارهای نقطه‌زن و موثر دارد. اگر در سیاست‌خارجه موفقیت‌های بیشتری به‌دست آید، عضو صدها بریکس و شانگهای شویم، در زیرساخت‌ها تحول صورت گیرد، خطاهای نظام بانکی اصلاح شود و موارد بسیار دیگری صورت پذیرد ولی در قدرت خرید، اندازه سفره، زندگی روزمره و لوازم مربوط به آن تغییر مثبتی حاصل نشود، تمامی این اقدامات بلااثر تلقی می‌شود.
صحبت‌های رهبر معظم انقلاب، نصیحت و توصیه‌ای دلسوزانه و پدرانه به دولتی بود که نتوانسته مدافع خوبی برای اقدامات خود باشد و با خطاهای مقطعی، آنچه که ساخته بود را تضعیف کرده و در ادامه فرصت تکرار چنین اشتباهاتی را ندارد.
