همشهری نوشت: «دهه ‌هشتادی‌ها»؛ این عبارتی است که حداقل در یک سال گذشته، بارها و بارها در ایران به گوش خورده است چرا که بچه‌های نسل جدید، به نوعی وارد اجتماع شده‌اند و حالا در حال فاصله گرفتن از نوجوانی هستند. نه فقط در ایران بلکه در بسیاری از نقاط دنیا، حساسیت‌های زیادی روی نسل زد یا بچه‌های کم‌سن و سالی وجود دارد که بین دوران دبیرستان تا پایان دوران دانشگاه هستند. به‌طور مشخص در ایران، زمانی صحبت از انقلاب دهه‌هشتادی‌ها بود و حالا این انقلاب، در دنیای ورزش شکل گرفته است؛ دخترانی که با پوشش کامل در مسابقه‌های مختلف شرکت می‌کنند و سرود ایران را در ورزشگاه‌های سراسر دنیا به اجرا درمی‌آورند. آنها سمبل خواستن و رسیدن هستند. دختران پرتلاشی که با همه وجود برای ایران می‌جنگند و عشق به میهن، در رگ‌هایشان جریان دارد.
حدود یک‌ماه قبل بود که دختران زیر 16 سال ایرانی، با چند نمایش فوق‌العاده به فینال رقابت‌های دسته دوم کاپ آسیا رسیدند؛ اتفاقی که هرگز پیش از این برای بسکتبال نوجوانان ایران رخ نداده بود. این تیم فقط به اندازه یک مسابقه با قهرمانی رقابت‌ها فاصله داشت اما در فینال روبه‌روی فیلیپین بازنده شد. با وجود این عملکرد تیم ملی بسکتبال نوجوانان در این رقابت‌ها، فراتر از حد انتظار به‌نظر می‌رسید و شاید دروازه‌های جدیدی را به روی ورزش بانوان در ایران باز کرد. قبل از این تصور می‌شد که دختران ایران در ورزش‌های تیمی چندان موفق نیستند اما نسل جدید، این باور را عوض کرد و نشان داد که آماده است تا دست به کارهای بزرگی بزند.
رقابت‌های قهرمانی جوانان و نوجوانان وزنه‌برداری آسیا نیز جایی برای درخشش خیره‌کننده دختران ایرانی بود. این اتفاق در رشته‌ای رخ داد که معمولا ایران در آن هیچ نماینده‌ای نداشت اما حالا دختران متولد دهه‌ 80، رقبای آسیایی را تار و مار کرده‌اند. ستاره بی‌چون و چرای این بازی‌ها از کاروان ایران نیز سیده غزاله حسینی بود؛ ستاره‌ای که هم در یک ضرب، هم در دو ضرب و هم در مجموع، صاحب مدال طلا شد و تیم ملی نوجوانان وزنه‌برداری ایران را در مسیر قهرمانی آسیا قرار داد. جز او چند پدیده جوان دیگر نیز در این تورنمنت درخشیدند. حالا دیگر می‌توان ادعا کرد که وزنه‌برداران دختر ایران نیز در مسابقه‌های بین‌المللی درست به خوبی مردان شده‌اند و حتی می‌توانند در آینده نزدیک از آنها سبقت بگیرند.
زهرا بت‌شکن، نامی است که شاید در سال‌های آینده به شنیدنش روی سکوهای اهدای مدال عادت کنیم. این دختر ایران، قهرمان رقابت‌های ووشوی قهرمانی آسیا شده و مقامی بسیار ارزشمند برای ورزش ایران به‌دست آورده است. ووشو در سال‌های گذشته همیشه یک رشته پرمدال برای ورزش ایران بوده و حالا یک دختر ایرانی دیگر نیز با حجاب کامل در این مسابقه‌ها حاضر شده و پرچم جمهوری اسلامی را در سالن بازی‌ها به اهتزاز درآورده است.
موفقیت‌هایی از این جنس، چراغ راه آینده ورزش ایران هستند. همه آنهایی که روی ناامیدی پافشاری می‌کنند، باید چنین صحنه‌هایی را ببینند. همه آنهایی که معتقدند دختران ایرانی لایق چنین مقام‌های فوق‌العاده‌ای نیستند، باید این موفقیت‌ها را به چشم ببینند. این تجربه‌های گرانبها نشان می‌دهد برخلاف اصرار برخی، می‌توان با حجاب کامل نیز در مسابقه‌ها حاضر شد و خوش درخشید. در شرایط فعلی، هیچ محدودیتی برای دختران ایرانی وجود ندارد و آنها تاریخ‌سازی را از سن‌وسال کم شروع کرده‌اند. شاید چند دختر دهه‌هشتادی، حتی به المپیک پاریس نیز برسند و برای ایران به میدان بروند. ورزش ایران باید مراقب این استعدادهای جوان باشد و امکانات کافی را در اختیارشان قرار بدهد. مدیران ورزش ایران نیز باید این موقعیت ویژه را درک کنند. اگر به این نسل فضای کافی داده شود، آنها قدم‌هایی بلند و فراموش‌نشدنی در عرصه ورزش برمی‌دارند.