به گزارش ایرنا از پایگاه اطلاع‌رسانی اسپیس، امواج آکوستیک موسوم به امواج با فرکانس بالا عقب‌رونده گردابی در حرکتی دوار به سمت عقب داخل پلاسمای خورشید و در جهت حرکت آن دیده شده‌اند. 

دانشمندان نمی‌توانند بخش‌های عمیق سوزان خورشید را ببینند؛ بنابراین امواج آکوستیک در حال حرکت در سطح آن و برگرداننده به سمت هسته را بررسی می‌کنند و از آن نتیجه می‌گیرند داخل خورشید چه اتفاقی در حال روی دادن است، اما سرعت بی‌سابقه امواج فرکانس بالا بر اساس داده های ۲۵ سال از فضا و تلسکوپ‌های زمینی دیده شده نشان می‌دهد بعضی حقایق از دید دانشمندان دور مانده است. 

شراوان هاناسوگ، متخصص فیزیک نجومی در مرکز علوم فضایی ابوظبی وابسته به دانشگاه نیویورک و یکی از همکاران این مطالعه در بیانیه‌ای اعلام کرد: وجود این امواج و اینکه از کجا ناشی می‌شوند واقعا موضوعی رمزآلود است و می‌تواند بر وجوه داخلی خورشید که قابل دیدن نیستند، نوری بتاباند. 

دانشمندان ابتدا تصور می کردند امواج آکوستیک خورشیدی از سطوح نزدیک خورشید به دلیل نیروی کریولیس (نیروی وارد به شیء در حال حرکت) است که در آن حرکت روی نقطه میانی سطح چرخان و کروی‌مانند سریع‌تر از حرکت روی قطب‌های سطح چرخان به نظر می‌رسد. 

زمانی که امواج شکل گرفتند دانشمندان تصور می‌کردند یکی از سه فرایند ممکن آنها را به امواج فرکانس بالا تبدیل می‌کند؛ یا میدان آهن‌ربایی خورشید یا جاذبه آن که به دلیل نیروی کریولیس تشدید می‌شود یا جریان‌های همرفت به‌ شدت گرم در سطح و زیر آن آنها را به امواج با سرعت بسیار بالا تبدیل می‌کند؛ اما هیچ یک از این فرآیندهای ممکن با داده‌های موجود هماهنگ نبود. 

کریسن هنسن دانشمند دیگر فیزیک نجوم در مرکز علوم فضایی ابوظبی وابسته به دانشگاه نیویورک نیز در بیانیه‌ای نوشت: اگر امواج با فرکانس بالا را می‌شد به هر یک از این فرآیندها نسبت داد، یافته های ما به برخی سوالات بی‌پایان در مورد خورشید پاسخ می‌داد، اما به نظر نمی‌رسد این امواج جدید نتیجه فرآیندهای یادشده باشند و سوالات جدیدی را پیش روی ما قرار می‌دهند.

گزارشی از این نوع از امواج که پیشتر ناشناخته بود، در شماره اخیر نیچر استرونومی/ Nature Astronomy طبیعت آمده است.