محمد حسن نخجوانی /

هم اکنون حدود 56 درصد از جمعیت جهان ساکن شهرها هستند و پیش بینی میشود تا سال 2050 این میزان به 68 درصد برسد. در ایران نیز جمعیت شهرنشین افزایش خواهد یافت و از حدود 74 درصد فعلی به 80 درصد در سال 1415 خواهد رسید. مفهومی که میشود از این جملات استنباط کرد آن است که در حال حاضر اگر محیط زیست شهرهای کشور آلوده باشند 74 درصد جمعیت در معرض آلودگی قرار دارند.

از طرفی 78 درصد انرژی جهان در شهرها مصرف میشود و سهم شهرها در انتشار گازهای گلخانه ای به جوّ حدود 75 درصد است. به همین دلیل اگر به دنبال مقابله با پدیده تغییر اقلیم و کاهش انتشار آلودگیها هستیم بیش از پیش باید به موضوع محیط زیست شهری توجه نماییم. 

طبیعتاً در حوزه محیط زیست شهری کمتر با موضوعاتی نظیر انقراض گیاهان و جانوران یا تخریب زیستگاه آنها برخورد میکنیم. بلکه بیشتر با مواردی چون انتشار آلودگیها و روشهای کنترل آنها مواجهه هستیم. بطور خلاصه وجوه محیط زیست شهری را میتوان به موارد زیر تقسیم بندی نمود:

 
1- هوا 

 
2- آب و فاضلاب

 
3- پسماند

 
4- صوت و امواج

 
5- منظر

 
6- تنوع زیستی و فضای سبز

 
7- انرژی

 
8- حمل و نقل

دو مورد اخیر تخصصهایی کاملا مستقل از حوزه محیط زیست هستند با اینحال به علت شدت تاثیر آنها بر کیفیت محیط زیست شهری، در برخی مراجع، در حوزه محیط زیست شهری قرار داده شده اند.