به گزارش پایگاه تحلیل و اطلاع رسانی صبح زاگرس، کتاب عکس "رویا در بیداری" در قطع رحلی بزرگ با جلد گالینگور و قاب توسط عکاس خوش ذوق کهگیلویه و بویراحمدی سید محمد حسینی به چاپ رسید.
در این کتاب 250 عکس از زیبایی ها و طبیعت استان کهگیلویه و بویراحمد به دو زبان انگلیسی و فارسی منتشر شده است، این چهارمین کتاب عکسی است که به صورت انفرادی توسط این عکاس کهگیلویه و بویراحمدی منتشر می شود ، همچنین 7 کتاب دیگر به صورت گروهی از این هنرمند به چاپ رسیده است.
بیش از دو دهه است که سیدمحمد حسینی با دوربین خود ما را به دیدن چشماندازهای زیبای استان کهگیلویه و بویراحمد میبرد. اگر کتابهای نفیس «نگارین گلشن»، «سیسخت، شهر برف و آفتاب» ، «رویای سرزمین چهار فصل»، «کهگیلویه و بویراحمد، سرزمین ناشناخته ها» را دیده باشید، بیشتر عکسهای ایشان از جنگلهای بلوط و پوشش گیاهی زاگرس و رشته کوه دنا هستند. عکسهای کتاب پیش رو نیز به طبیعت استان و نگاهی ویژه، به کوهستان دنا و جنگلهای بلوط و گیاهان آن در چهارفصل سال دارد.
این عکسها، جدای از معرفی چشم اندازهای زیبا و جاذبه های طبیعی و بوم گردی استان، ارزشهای دیگری هم دارند: همه ی آنها اسنادی تصویری از اوضاع طبیعی روزگار ما هستند. نگاه من به عکسهای چشم نواز کتاب «رویا در بیداری»، ناخودآگاه همراه با آه و حسرتی نیز همراه است. شاید این مشکل کسانی باشد که دیدن کشتزارهای گندم در میان جنگلهای طبیعی، برایشان آزاردهنده است.
دیدن تک درخت بلوطی که بر گُرده ی تپه ای تنها ایستاده، یا در دشتی تَک افتاده است، خبر از غیاب درختانی به خاک افتاده میدهد و جنگلی که دیگر نیست. با این همه دلیلی نمی شود آن عکسها زیبا نباشند. با نگاهی عکاسانه، قاببندی و قرار گرفتن اجزا و عناصر بصری در کادر، استفاده از لکه های رنگ و خطوط موجود در عکسها، ترکیبی گرافیکی و زیبا دارند. بافِه های زرین گندم در زمین قهوهای رنگ، لکه های درشت سبز درختان بلوط، شیار شخم ها در دامنه ی تپه ها، سبزی خوشرنگ جوزارهایی که تپه ها را پوشانده، همه و همه دارای ارزشهای بصری در ترکیب بندی هستند؛ اما اینها نشانه هایی از روند پرشتاب نابودی خاک و جنگل و چشمه زارها هستند.
این شیارهای خوشخط، خاک هزاران هزارساله زاگرس را به دره های پایین دست می برند و رودهای ماربُر و مارون و خرسان آنها را با خود به دریا میریزند. شخم زدن زمینهای شیبدار و از میان رفتن پوشش گیاهی و جدا افتادن و فاصله ی میان درختان جنگلی، فرمهای هندسی جذابی در تصویر ایجاد کردهاند، اما یکسویه دیدن این زیباییها، «برق را در خرمن مردم تماشاکردن» است. اینها زیبایی های چشم نوازی هستند، زیبایی هایی که چندان طبیعی نیست. سید محمد حسینی یک عکاس و دوستدار طبیعت است. او با نشان دادن زیبایی ها، پیام و هشدار دیگری هم به ما میدهد.
چنانچه خواهید دید موضوع کتاب طبیعت بکر کهگیلویه و بویراحمد است و در عکسهای او هیچ زن و مردی دیده نمیشود، اما حضور پر رنگ آدمی در بیشتر جاها به روشنی دیده می شود. حضوری که بکارت طبیعت را نشانه گرفته و زخمهای آن بر تن زمین دیده می شود. این عکسها به ما میگویند که باید فکری برای طبیعت کرد، و همچنین فکری برای روستاییانی کرد که نانِ ناچیز سفره شان از گندمی است که در شیار تپه های پرشیب و در خَراش های زیر اَشکوب جنگلهای ارزشمند بلوط بارمیدهد.
چیز دیگری که برای عکاسان و اهل فن میتواند جالب و شنیدنی باشد این است که همه ی عکسهای کتابهای حسینی، از دهه ی گذشته تا کتاب حاضر، با دوربین آنالوگ 6 در 6 و روی اسلاید گرفته شده اند. شاید عکاسان جوان ندانند که کار با دوربینهای آنالوگ و به ویژه قطع متوسط، چندان آسان نیست و جدای از ذوق و نگاه هوشمند و زیباشناسانه، نیاز به دانش فنی بالایی دارد که شامل شناخت ابزار، شناخت مواد، اپراتوری و توان استفاده از ابزار، و همچنین دانش نورخوانی درست و دقیق است.
این روزها عکاسی بسیار آسان شده و جدای از دقت بالای ابزار و امکانات تمام خودکار دوربینها، شما فورا میتوانید نتیجه عکس خود را ببینید و اگر فرصت داشته باشید، دهها عکس دیگر، با تغییر زاویه و میزان نوردهی از موضوع پیش رو بگیرید. به آسانی میتوانید عکسهای پانوراما گرفته و یا از امکان HDR برای رسیدن به بالاترین دامنه نوردهی دلخواه برسید. از سوی دیگر عکاسان با نرم افزارهای رایانهای امکان حذف جزئیات اضافی در قاب، و دادن رنگ و لعاب دلخواه (که گاه اغراقآمیز و عامه پسند میشود) را دارند؛ اما وجود اسلاید یا نگاتیو به عنوان سندی معتبر، اجازه کمتری به عکاس برای دستکاری واقعیت پیش رو میدهد، از این رو عکسهای آنالوگ ارزش اسنادی بیشتری دارند، چراکه دستکاری آنها بسیار دشوار است.
کار عکاسی سید محمد حسینی زمانی ارزشمندتر میشود که بدانیم در پانزده سال گذشته، هرسال امکان خرید مواد خام و ظهور اسلاید و اسکن آنها دشوارتر و بسیار گرانبهاتر شده اند؛ اما او پیگیر و متعصبانه، همه سختیها و دشواری ها را به جان خریده و همچنان با دوربین آنالوگ "هاسلبلاد" خود، که همه تنظیمات آن دستی است، این عکسها را گرفته و میگیرد. درعکاسی آنالوگ بدلیل گران بودن مواد خام و هزینه های ظهور شما امکان گرفتن چندین عکس از یک موضوع را ندارید و از سوی دیگر چند روز بعد و زمانی دستاورد تلاشتان را میبینید، که شاید فرسنگها از آنجا دور شده اید.
در سالهای گذشته با تعطیل شدن لابراتوارهای عکاسی آنالوگ، بیشتر عکاسان، ظهور اسلاید را هم با راه اندازی یک لابراتوار کوچک در حمام خانه انجام میدهند. همانگونه که گفته شد همهی اینها نیاز به دانش فنی بالایی دارد و سید محمد حسینی بخش بزرگی از این توانمندی های فنی را، از عکاسی تا ظهور، مدیون آموزشهای بیدریغ و راهنمایی های جناب آقای خسرو گودرزی است.
خسرو گودرزی، که از نخستین عکاسان حرفه ای منطقه ماست، به گردن من و بسیاری دیگر از عکاسان همنسل ما در بویراحمد و ممسنی حق بزرگی دارند. خانه، لابراتوار و استودیوی عکاسی ایشان، پایگاهی برای ما شهرستانی های به پایتخت رفته بود و حضور پُرمهرشان قوت قلب و پشتوانه ای در تهران بزرگ بود. همه ی ما، دست کم از راهنمایی و مشاوره ایشان برای خرید تجهیزات، مواد خام، کارهای لابراتواری و یا امانت گرفتن دوربین و لنز و دیگر ابزار و آموزش فنی عکاسی بهره برده ایم. بنابراین سپاسگزارِ قدرشناسیِ سید محمد حسینی در حق استاد پیشکسوت عکاسی خود هستیم، و همچنین سپاسگزار دو دهه تلاش او برای ثبت میراثهای طبیعی استان کهگیلویه و بویراحمد و زاگرس هستیم.
این متن مقدمه ای بود که توسط عبدالخالق طاهری در ابتدای کتاب رویای بیداری به تحریر در آمده است.
