حاج هاشم امانی عبد صالح، مجاهد صادق و مبارز خستگی‌ناپذیر از میان ما رفت و به ملکوت اعلی پیوست. او نماینده نسلی بود که در دهه 30 و 40 دست به ماشه بود و برق گلوله‌های آنان دربار و دولت طاغوت را هدف قرار داده و خواب راحت را از عمال سیاه حکومت طاغوت گرفته بود و به مبارزان راه اسلام و قرآن و آزادی امید می‌بخشید. او شیرمردی از تبار فدائیان اسلام در دهه 30 و رادمردی از تبار هیئت‌های مؤتلفه اسلامی در دهه 40 بود که هدف اصلی آنها استقرار نظام اسلامی دفاع از مرجعیت و روحانیت و رهایی کشور از شر طاغوت زمان و سلطه بیگانگان بود. چهره او در تاریخ در کنار شهید نواب صفوی و یاران باوفایش در دهه 30 و در کنار امانی‌ها، بخارایی‌ها ، صفارهرندی‌ها، حاج‌مهدی عراقی‌ها و عسکراولادی‌ها در دهه 40 در تاریخ پرافتخار مبارزات ملت ایران می‌درخشد.
تواضع ، فروتنی ، نحوه دینداری و سلوک مبارزاتی او طوری بود که نمی‌خواست دیده شود؛ اما سراپا در اشتیاق دیدن نظام الهی بود که در سایه مبارزات ملت به ساحل امن استقلال، آزادی وجمهوری اسلامی رسیده بود. او آخرین بازمانده از نسلی بود که پیش از طلوع انقلاب اسلامی در روزهای سخت مبارزه در کنار امام خمینی و روحانیت مبارز و دیگر مبارزان اسلامی لحظه‌ای نیارامیدند تا آرامش بخش زیست الهی ملت ایران باشند. مرحوم حاج هاشم امانی 14 سال از بهترین سال‌های جوانی‌اش را در زندان طاغوت گذراند. با آنکه در طول جوانی به جهاد فی
 سبیل الله مشغول بود پیری‌اش را با تقوی و پرهیز از جاه و مقام بی سروصدا و بی‌ادعا گذراند. در زندان همه او را به عدالت و تقوا می‌شناختند پشت سر او نماز می‌خواندند. او را به پیشکسوتی قبول داشتند. او آخرین بازمانده از نسلی بود که اندیشه صیانت از دین، استقلال و نوامیس کشور را لحظه‌ای فراموش نمی‌کرد. این اندیشه را برای نسل بعد در دهه 50 و 60 به ارث گذاشت ، تا شاهد برپایی نظام اسلامی به زعامت مردی باشد که علم، عدل ، تقوا ، شجاعت، حلم، آگاهی و... از مشخصات انسانی او بود او به امام خمینی (ره) و رهبری معظم انقلاب عشق می‌ورزید. خدایش بیامرزد. رحلت او را به دیار باقی به خاندان امانی‌ها تسلیت می‌گوییم از خداوند متعال می‌خواهیم او و شهدای مؤتلفه اسلامی را با پیامبران و صالحین محشور گرداند.