به گزارش فارس، امپراتوری بریتانیا که در دوره اوجش بیش از ۶۵ کشور در شرق و غرب عالم را شامل می‌شد در اوایل قرن بیستم فرو پاشید و فقط ۱۶ کشور ماندند؛ بریتانیای بزرگ، شده بود بریتانیای کوچک! ایرلندی‌ها نیز در سال ۱۹۱۹ به همسایه قلدرشان گفتند دیگر بس است و مجلس ایرلند اعلام جمهوری کرد. جواب بریتانیا چه بود؟ همان همیشگی؛ گلوله. ارتش بریتانیا ریخت داخل ایرلند و ۳ سال جنگ و خونریزی. عاقبت، آزادی‌خواهان پیروز شدند و در سال ۱۹۲۲ ایرلند از پادشاهی بریتانیا جدا شد و مستقل شد و جمهوری شد.
انگلیسی‌ها که از این وضعیت اصلا خوششان نمی‌آمد بخش جنوبی جزیره ایرلند را تخلیه کردند تا کشور جدید نامش بشود «جمهوری ایرلند جنوبی» و بخش شمالی جزیره ایرلند را همچنان برای خودشان نگه داشتند. به این ترتیب، مبارزه ایرلندی‌ها تمام نشد و چند دهه بعدی همچنان دعوا داشتند که چرا بریتانیا نیروهایش را از ایرلند شمالی خارج نمی‌کند.
یکی از این مبارزان هم «رابرت جرارد ساندز» مشهور به «بابی ساندز» بود که اهل بلفاست در ایرلند شمالی بود و از ۱۸ سالگی به ارتش آزادی‌خواه ایرلند پیوست و چند بار دستگیر و زندانی شد. آخرین‌بار هم در ۲۷ سالگی راهی زندان شد و این‌بار اعتصاب غذا کرد؛ معروف‌ترین اعتصاب غذای تاریخ معاصر.
«بابی ساندز» سلطه بریتانیا بر مردم ایرلند و ادعاهای حقوق بشری انگلیس را رسوای جهان کرد
رسوایی بزرگ بریتانیا
خواسته «بابی ساندز»، پایان اشغال ایرلند شمالی توسط نیروهای بریتانیا بود و البته رعایت حقوق زندانیان از جمله عدم کار اجباری و حق مطالعه و ملاقات هفتگی و حق دریافت حکم قضایی! انگلیسی‌ها خودشان را زدند به نشنیدن و بابی هم درسی بهشان داد تاریخی. به همراه همفکرانش که به جرم جمهوری‌خواهی در زندان بودند به‌صورت دوره‌ای اعتصاب غذا کردند و توجه جهانیان جلب شد. در یکی از این اعتصاب‌ها بابی ۶۶ روز دوام آورد و عاقبت جان در این راه گذاشت. پیش‌از درگذشت وی، کار به جایی رسیده بود که نمایندگان کلیسای کاتولیک هم از بابی خواستند به اعتصاب غذا پایان دهد و جواب این بود: «به جای این‌که به من فشار بیاورید که دست از اعتصاب غذا بردارم، بروید از دولت انگلیس بخواهید که دست از سر ما بردارد».
عکسی از «بابی ساندز» در روزهای اعتصاب غذا
بابی تنها نبود؛ ۹ نفر دیگر جان باختند و رسوایی بزرگ سیاسی برای بریتانیا به اوج رسید. معلوم شد پادشاهی بریتانیا نه‌تنها اجازه نمی‌دهد مردم زیر سلطه‌اش برای خود تصمیم بگیرند، بلکه مخالفانش را از حقوق بشر و حق زندگی هم محروم می‌کند.
افرادی که همراه «بابی ساندز» در اعتصاب غذا جانشان را از دست دادند
انگلیسی‌ها چه گفتند؟
رسانه‌های سراسر دنیا اخبار اعتصاب غذا در زندان بلفاست را مخابره می‌کردند و پس از درگذشت بابی نیز ولوله شد در جهان. خیابان‌های بلفاست شلوغ شد و پیام‌های تسلیت از همه دنیا سرازیر شد و در تشییع پیکر وی بیش از ۱۰۰ هزار نفر شرکت کردند و مقامات سیاسی کشورهای مختلف نیز حضور داشتند. در مقابل انگلیسی‌ها چه بگویند خوب است؟ وزیر ایرلند شمالی در کابینه انگلیس گفت: «این نوع اعمال بی‌دلیل یک جنبه خودآزاری بیهوده دارد»! و تلخ‌تر از آن سخن «مارگارت تاچر» نخست وزیر انگلیس: «آقای ساندز یک مجرم محکوم‌شده بود. وی تصمیم گرفت جان خود را از دست بدهد»!
مراسم تشییع پیکر «بابی ساندز»
ماجرای درب سفارت در تهران
نکته جالب درباره «بابی ساندز» این‌که وقتی درگذشت، در تهران خیابان ضلع غربی سفارت انگلستان که در اصلی سفارت هم در آن قرار داشت به نام وی نام‌گذاری شد؛ سال ۱۳۶۰ شمسی بود. سفارت هم از روی ناچاری و برای این‌که در مکاتبات رسمی مجبور نباشد، مدام و مدام نام «بابی ساندز» را بگوید و بشنود و بنویسد درب دیگری برای سفارت در خیابان فردوسی گشود. این است که می‌گویند یک نفر نامش هم لرزه به اندام دشمنش می‌اندازد!
نام‌گذاری خیابان مجاور سفارت انگلیس در تهران برای دولت انگلیس دردسرساز شد
